شهرآورد، لازم

شبکه‌های اجتماعی جای مناسبی است برای رصد ذهن و رفتار مردم و افسوس‌هایی که مدام می‌خوریم و کسی دلش برای این حالی که خوب نیست، نمی‌سوزد. در ورزش هرچند امیدی به تغییرات ساختاری و زیربنایی نیست و اخبار دعواها و بدهی‌ها و احضارها و… هر روز تیتر رسانه‌ها می‌شود اما گاهی از دل ورزش رویدادها و نتایجی بیرون می‌آید که مردم را خوشحال می‌کند. موفقیت‌های ورزشی حال مردم را خوب می‌کند ولی افسوس که پس از گذشت سال‌ها مسئولان همیشه در صحنه ورزش قدر و اهمیت این تأثیر جادویی را ندانسته‌اند.
«شهرآورد» یکی از آن نقطه ‌عطف‌های ورزش است؛ همان رویدادی که حال مردم را خوب می‌کند. هیجان شهرآورد را هیچ رویداد دیگری به مردم نمی‌دهد.
تب‌وتابی که از روزهای قبل بازی شروع می‌شود، با کری‌های عامیانه و بحث‌‌های داغ در کوچه و بازار و آن‌قدر محترم و عظیم‌الشأن است که حتی نتیجه‌اش اگر هواداری را برنجاند ولی باز او عاشق فوتبال می‌ماند و عاشق‌تر به تیمش و دلش تا شهرآورد بعدی آرام و قرار ندارد.
اگر بدسلیقه‌ها و دایه‌های مهربان‌تر از مادر بگذارند، شهرآورد قشنگ است، بی‌آزار و حیات‌بخش. هم بازیکنان و مربیان می‌دانند چه باید بکنند و هم هواداران.
شهرآورد آدرنالین جامعه نه‌چندان خوشحال ماست. بگذاریم این هیجان درست و سالم به مردم برسد. ما همه به شهرآورد نیازمندیم، همه شهرآورد لازمیم.