توسعه و جهش تولید در گرو مشارکت اجتماعی
در سی سال اخیر که رهبر معظم انقلاب بر اساس یک چشم انداز بلند مدت و هدفمند به نامگذاری سال ها تکیه و ستون را روی اقتصاد و تولید و حمایت از ظرفیت های داخلی گذاشته اند مبین این موضوع ست که بی شک ضعف در این مقوله می‌تواند پاشنه آشیل ساختار حاکمیت و کشورمان باشد.
اینگونه است که بعد از جنگ تحمیلی و فشارهای فیزیکی کشورهایی که دشمنی شان با ما مسلم و مسجل است تمام فشارهای خود را در کنترل هسته یی و موشکی و گسترش مرزهای نفوذ جمهوری اسلامی در منطقه و جهان را بر روی گزینه اقتصادی و تحریم استوار کرده اند ، که با همین روش سعی کردند ساختارهای نظام تولید را ضربه زده و مستقیم روی اشتغال و معیشت جامعه فشار وارد کنند تا پشتوانه مردمی نظام را که بر اساس ایدلوژی شکل دهنده آن بر روی حمایت و مشارکت اقشار ضعیف جامعه و مستضعفین استوار بود را دچار تسلسل کنند و از طرفی با عدم تحقق تولید خود به خود اشتغال متاثر شده و جوانان و نیروهای کار دچار سرخوردگی و مشکلات خواهند شد باتوجه به نمودار و هرم سنی کشور در مجموع کل جامعه دچار مشکلات زنجیر وار می شود که شده است.
از طرفی توسعه در هر کشوری در گرو امنیت است ، امنیت نه فقط در ابعاد نظامی و انتظامی بلکه امنیت در تمامی ابعاد از ابعاد معیشتی و اقتصادی گرفته تا فرهنگی و بهداشتی و آموزش و …. که بتوانیم جامعه و کشوری با توسعه پایدار در تمامی زمینه ها داشته باشیم. این مهم محقق نخواهد شد مگر با مشارکت عمومی که بر گرفته از اعتماد مردم به حاکمیت خواهد بود.
وقتی مردم به حاکمیت اعتماد و اعتقاد داشته باشند در تمام زمینه ها مشارکت می کنند ، این مشارکت گاهی در عرصه های سیاسی تبلور می یابد گاهی در عرصه آموزش گاهی در مبارزه با بیماری ها و‌گاهی در حوادث غیر مترقبه و …
عملکرد های غلط برخی از مسئولین و شنیدن اخبار نا امید کننده ، اتفاقاتی چون اختلاس و رشوه و قاچاق و مصرف گرایی و شکاف طبقاتی و حقوق های نجومی که در دو دهه اخیر به وفور شنیده ایم و دیده ایم در اعتماد عمومی مردم خدشه وارد کرده است. دشمن همین را می‌خواهد که عموم مردم مایوس و از اصلاح امور توسط حاکمیت نا امید شوند ، آنگاه ست که این افراد نا امید را هر بار با ترفند و وعده و البته با تصمیمات گاها اشتباه برخی از مسئولین به عنوان معترض و اختلاس به آنجاهایی می کشانند که مد نظر خود و اهدافشان است. از طرفی تورم و کاهش ارزش پول ملی در سال‌های اخیر فشار را بر افراد با حقوق ثابت یا کارگران بیش از حد توان کرده و به قولی سفره ها روز به روز کوچک تر شده است.
در سال جاری که نام آن بعنوان جهش تولید هدفگذاری شده ، ابتدا باید اهمیت این نامگذاری به درستی و شایسته تبیین شود تا مردم بدانند که سود از جهش تولید برای کل جامعه و کشور است ، و در مرحله بعد زمینه مشارکت عمومی به خصوص کارآفرینان و سرمایه گذاران بخش خصوصی با اعتماد سازی و تدوین قوانین جهادی حمایتی در دستور کار سه قوه در کوتاهترین مدت قرار گیرد. قطعا کشور ایران با توجه به موقعیت استراتژیک ، ظرفیت های انسانی و‌منابع طبیعی و زیر زمینی و زیر ساخت های موجود توان آن را دارد که تبدیل به یکی از ابرقدرت های اقتصادی جهان را دارد به شرطی که فرهنگ تولید و کار آفرینی به عنوان یک ارزش شناخته شده و حمایت‌های لازم و کافی توسط ارکان نظام صورت پذیرد.
سیدمحمدعلوی
