سام سکوتی بداغ/درباره واکنش ها پیرامون استعفای دکتر نوبخت
تدبیرشرق/لازم نیست برای اینکه دکتر نوبخت را بزرگ کنید به کارگزاران یا دیگران حمله کنید بلکه تشریح عملکرد سازمان و نقشی که در انضباط مالی کشور داشته است بهترین دفاع می تواند باشد، دوم اینکه جوامع توسعه یافته حتی از پله ملیت هم بالا رفته اند، یک ایرانی می تواند استاندار یک استان اروپایی شود و یک پاکستانی شهردار لندن، اما ما همچنان گیلانی و اصفهانی و شیرازی می کنیم و خود را در زمره روشنفکران هم می دانیم.
سام سکوتی بداغ قائم مقام حزب کارگزاران استان گیلان در یادداشتی به برخی اظهار نظرها پیرامون استعفای دکتر نوبخت واکنش نشان داد.
متعجبم از بزرگوارانی که برای تقرب به یکی دیگری یا دیگرانی را مورد هجمه قرار می دهند که در افکار عمومی قرابت فکری بیشتری میانشان دیده می شود یا دست کم چنین تصور می شود، اینکه دکتر نوبخت خوب است یا بد یا عملکرد ایشان، سازمان برنامه بودجه را گلستان کرده است ( البته شاید گیلانی هایی که کوس حمایت از دکتر نوبخت را بلند کرده اند خانه های تمام گیلانی ها را به شیکی و تجمل دفتر سازمان برنامه و بودجه گیلان می بینند) یا به خاک سیاه نشانده است که برخی ها معتقدند چندان تفاوتی با حذف این سازمان در دولت احمدی نژاد ندارد محل بحث بنده نیست و وظیفه بنده و امثال بنده که حقوق، فلسفه و جامعه شناسی خوانده ایم مراجعه به نظر کارشناسان پول و اقتصاد است.
روی سخنم با آنانی است که بی گدار به آب می زنند و برای بزرگ نشان دادن یکی سعی در تخفیف دیگری دارند، نامزد شکست خورده ی یک انتخابات که با لابی حزب اعتدال و توسعه وارد لیست امید می شود و با عملکرد افراد نزدیک به همان حزب در شهرستان نتیجه را به نامزد جریان مقابل واگذار می کند و سپس از همان پایگاه حضور در لیست امید مصاحبه کند و بدون تخصص در حوزه اقتصاد کارنامه ی درخشان برای سازمان صادر کند جای تعجب دارد، البته مردم حوزه ی انتخابیه ایشان نمره دادن ایشان به عملکرد نماینده مستقر در انتخابات گذشته و شوخی که نماینده وقت و مردم با نوع سنجش ایشان داشتند همچنان ورد زبانهاست را محک سنجش این قضاوت قرار خواهند داد.
یا اصلاح طلبانی که شاید مقاله یکی از سایت های نزدیک به محمد باقر نوبخت بیشتر در مورد آنان صادق باشد که چوگان در دستشان همیشه به سوی قدرت می چرخد و گوی را جز به سوی چاله قدرت قل نمی دهند و برای توجیه این چرخش های عجیب هم، استانی بودن را پایه استدلال قرار می دهند، از همان جنس پای استدلالیان که حتی چوبین هم نمی توان گفت زیرا که فقط به یک چیز تمکین می کنند و آنهم صاحبان قدرت است و بس!
با آنانی که صندلی هایی در اختیار دارند سخنی ندارم که یا از صدقه سری دکتر نوبخت امروز صاحب مقام و منصبی هستند و مجیز ارباب گفتن چندان ایرادی ندارد و یا مترصد کسب جایگاه و عنوانی هستند.
لازم است از مصاحبه کنندگان سوال کنیم که اصلا آیا استعفایی در کار بوده است که شما شمشیر اخته اید و برون تاخته اید تا دفاع کنید؟ مگر ریاست دفتر رئیس جمهور استعفا را تکذیب نکرده اند؟ اگر فیلم موجود که شخص دکتر نوبخت صریحاً اعلام می کنند از تمامی مسئولیت ها استفعا داده اند اصالت دارد چرا باید به مدیریت جریانی که در درون خود این چنین آشفته عمل می کند و هماهنگی ندارد در یکی از حساس ترین مسئولیت ها اعتماد کرد؟
در پایان خدمت این دوستان عرض می کنم که اولاً بیاموزیم که بزرگی هیچ کس در شکست دیگران نیست، لازم نیست برای اینکه دکتر نوبخت را بزرگ کنید به کارگزاران یا دیگران حمله کنید بلکه تشریح عملکرد سازمان و نقشی که در انضباط مالی کشور داشته است بهترین دفاع می تواند باشد، دوم اینکه جوامع توسعه یافته حتی از پله ملیت هم بالا رفته اند، یک ایرانی می تواند استاندار یک استان اروپایی شود و یک پاکستانی شهردار لندن، اما ما همچنان گیلانی و اصفهانی و شیرازی می کنیم و خود را در زمره روشنفکران هم می دانیم، هر اندیشه ای که به این کشور خدمت کند ایرانی است و هر اندیشه ای هم که به گیلان خدمت کند بومی است.
