این روزگاران غریب و لوطی بازی های میلیاردی !
داستان اتهامات طبری معاون اجرایی دفتر رییس وقت قوه قضاییه که این روزها نقل محافل شده است جدای از نوع اتهامات ، انچه که بیشتر جامعه را انگشت به دهان می کند دفاعی است که او از خود بر جای گذاشته و با شرح رفاقت میلیاردی که با برخی بر زبان رانده است تو گویی هنوز مروت و جوانمردی در این روزگاران وانفسا زنده است و شکل جدیدی از لوطی بازی ها ی قدیم، این روزها رونمایی می شوند.
وقتی او رو به قاضی در پاسخ به سوالات می گوید که ما سه رفیقیم و ۸۰۰میلیارد که نه اگر کل لواسان را هم بخواهم به نامم می زنند و اگر شما چنین رفقایی ندارید به من مربوط نیست، تو گویی واژگان دیگر قادر به ادای توضیح نیستند و باید به حال او و دیگرانی که این سال ها در پی سایه امنی که برایشان فراهم کرده اند و سلطان از شکر تا سکه و خودرو و از این دست عناوین شدند غبطه خورد ،هر چند که خیلی ها عاقبت به خیر نشدند.
انچه امروز افکار عمومی را بیش از همه نگران تر می کند وقاحت اینگونه متهمانی است که برغم اشکاری اتهام زد و بندهای مختلف انان در چپاول و غارت سرمایه های ملی با در نظر گرفتن سایه امنی که برای خود متصور هستند تلاش دارند تا بالادستی خویش از قانون را به رخ بنمایانند و این خلاصه یعنی ریشخند زدن به ارمان های انقلابی مردمی که پای ایستادگی های خویش تاوان سختی تاکنون داده اند .
اگرچه از قدیم گفته اند چاقودسته اش را نمی برد و شاید وجود و ریشه دواندن طبری ها در این سال ها در دستگاهی که ضامن امنیت جامعه است بهره گیری نادرست از این ضرب المثل ها در اذهان عمومی باشد ، اما حالا که قصه دیگری اغاز شده است و حکمت ان است که بشود ، شاید در فرهنگ عامه ، روزگاری مثل دیگری جایگزین شود و ان سایه امن ،چترش برای درستکاران گسترانیده تر شود .
جامعه امروز ایران جدای از رنجوری مشکلات اقتصادی و ناکارامدی در دیوانسالاری اداری و کشمکش های بی جهت سیاسی که ریشه همه اینها هم وجود نفوذی های منفعت جویی چون این متهمان است، درد مند از نابرابری هایی است که دو قطبی دارا و ندار تاب اوری هایش را به تحلیل برده است.
بی شک تصمیم امروز دستگاه قضایی بدور از نگرش های سیاسی در برخورد با سو استفاده کنندگان از بیت المال و قدرت می تواند تضمین کننده دلگرمی و امیدواری ها برای اینده ای بهتر برای مردمان با وفای این مرز پر گهر باشد تا در سایه عدالت شاهد وقاحت های اینگونه نباشیم!
یونس رنجکش