همه ما این روزها در جهان مجازی و حقیقی جمله زیر را بسیار دیدیم و شنیدیم :
((سلام آقای رئیس جمهور
رای دادیم، حمایت کردیم، توهین شنیدیم، تهمت شنوفتیم…
حرف من عوارضی و قیمتش، نون و قیمتش، زلزله زده و محرومیتش، گرونی و مصیبتش
حتی نون و ترس نداشتنشن نیست، درد اینجاست که انگار از حال روزمون خبر ندارید
چشم یاری داشتیم.. حیف
#خودمون_بداد_خودمون_برسیم
خداحافظ آقای رئیس جمهور))
شخصا به واسطه تصمیمات اشتباه دکتر عیسی کلانتری که ریاست سازمان حفاظت محیط زیست کشور را برعهده دارد ولی با تصمیم گیری های غلط و بدون مطالعات ارزیابی محیط زیستی و حتی در نظر نگرفتن ابتدائی ترین اصول آمایش سرزمین به سازمان محیط نیست بدل خواهد شد ، شرمنده ی تمام افرادی هستم که در شهرها و روستاهای گیلان به واسطه کمیته های محیط زیستی که راه اندازی شد ، برای نجات محیط زیست کشورمان دعوتشان کردیم تا به دولت اعتدال و توسعه رای داده و نگذارند محیط زیست کشور دست گروهی که سالهای ۸۴ تا ۹۲ به تاراجش بردند بیافتد ولی امروز خودمان و دولت خودمان طرح های انتقال آب و پتروشیمی فراوانی را بدون ارزیابی های محیط زیستی تائید می کند و محیط زیست را دست و پاگیر پیشرفت کشور می داند و معاون رئیس جمهوری که اعتقاد دارد مملکت نباید معطل محیط زیست بماند و چوب حراج را از مازندران تا زاینده رود و خوزستان به صدا آورده!!!!
با تمام این اتفاقات و مشکلات لازم است از تمام ابعاد به انتخابات امسال نگاه کرد و درخلوت خودمان از خود بپرسیم :
آیا واقعا انتخاب روحانی اشتباه بود؟ آیا فرصت کافی به وزرا و مسئولان جدید دولت دادیم ؟ آیا در استان خودمان استفاده از جوانان و بانوان را در پست های تاثیرگذار ندیدیم ؟ آیا توانائی تحمل کشوری که رئیسی ها و قالیباف ها رئیس جمهورش باشند را داشتیم ؟ آیا بازگشت احمدی نژادی ها به قدرت را تاب می آوردیم ؟ با هاله ی نور دیدن ها و خانه نشینی ها و خاوری ها و بابک زنجانی ها چه می کردیم ؟ و ده ها سوال دیگر که قبل از اعلام برائت از رئیس جمهور باید از خود بپرسیم و خدای نکرده باعث نا امیدی مردمی نشویم که با اعتماد به ما پای صندوق های رای آمدند و ساعتها در صف ماندند تا جلوی افراط گری ها و کج روی ها و احمدی نژادیسم ها را بگیرند …
شاید از سلبریتی ها نتوان انتظار داشت دید باز سیاسی داشته و نگران کمرنگ شدن تاثیر تکرار کردن های سیدمان باشند تا خدای نکرده احمدی نژادی جدید نیاید و با پیش پا افتاده ترین حرکات پوپولیستی ، سونامی جدیدی را به جان کشور نیندازد و هزار چهارصد را هزار و سیصد و هشتاد و چهار نکند ولی از دوستان سیاسی و احزاب همراه انتظار صبوری و دوراندیشی بیشتری می رود
پوریا فرهش
دبیر حزب اراده ملت شهرستان لاهیجان
