سیدمحمد علوی؛ نقش انتخاب درست در توسعه شهری

اختصاصی تدبیرشرق – سیدمحمد علوی// بر اساس تعریف بین المللی شهر سکونتگاه دائمی اند با تراکم جمعیتی بالا و مرکزیت سیاسی پیشینه تاریخی در شکل گیریست، که دارای مختصات جغرافیایی مشخصی بوده و دارای ساختار اداری می باشدکه از طریق شورا یا دولت محلی، اداره می‌شود. شهرها از نظر علوم مختلف دارای وجوه متنوعی می باشد . ابعادی چون ، اجتماعی ، فرهنگی ،آموزشی ، جامعه شناسی ، جمعیت شناسی، مردم شناسی ، حقوق شهروندی ، هنری و شهرسازی ، اقتصادی ، توریستی ، صنعتی ، عمرانی و بهداشتی و پزشکی و زیست محیطی … از ساختارهای اساسی هر شهریست که با نوسان مختلف می تواند شهری را نسبت به شهر دیگر شاخص نماید . شهرهایی داریم که کارکرد هنریشان پررنگ است و شهرهایی با جنبه تجاری یا توریستی موفق تر و شهرهایی با ساختار فضایی مدرن تر و …. .

بنابراین مدیریت شهری یعنی شناخت تمامی ابعاد نقاط قوت، فرصتها، نقاط ضعف و تهدیدهایی که می تواند برای شهر و شهروندان اثر گذار باشد. هسته اصلی این مدیریت محلی اعضای منتخب شوراها هستند که باید با علم بر اهمیت موضوعات و شناخت کامل و توان در رفع موانع و استفاده از فرصتها و ظرفیتها وارد مقوله کاندیداتوری شوند .احساس تکلیف ، نه آنکه من فقط دوست دارم که باشم، بلکه این فرد باید خود را دارای ویژگی متمایزی از لحاظ تخصص ، تجربه و توانایی ببیند آن وقت خود را معرض محک شهروندان قرار دهد.

متاسفانه باور غلطی شکل گرفته که وقتی اسم از توسعه شهری می آید ، ذهن ها بسمت خیابان کشی و ساخت و ساز و مسایلی از این دست می رود. و مسئله تا اینجا پیش می رود که شعار اکثر مدیران عالی شهری بجای نقش اصلی شان که در قانون مشخص شده است که همان برنامه ریزی و ساماندهی و نظارت بر توسعه همه جانبه شهری است، از توسعه اجتماعی و فرهنگی و ورزشی و هنری و شهرسازی تا رفع ناهنجاریها و ارتقاء بهداشت عمومی و محیط زیست شهری و چندین و چند مهم دیگر غافل می شوند که البته من اعتقاد دارم اصلاً در این موارد ورود نمی کنند، بیشتر زمان را در مناقشاتی صرف می کنند که بیشتر جنبه شخصی برایشان دارد. اموری همچون انتصابات در تمام رده های شهرداری و پیگیری انعقاد قرارداد فلان پیمانکار و وصول مطالبات بسان پیمانکار، یا ارتباط با دفاتر فنی مهندسیو مشایعت پرونده های ساختمانی در راهروها و اتاق های شهرداری ها و کمسیون ها و ….! حتی کار تا جایی به غلط رفته که افتخار و شوی تبلیغاتی تشریفاتی بعضی از این عزیزان می شود طرح سوال و تذکر تا برکناری یا ابقاء شهردار که تصمیم آن در لابی های شبانه گرفته شده است.

حال ما بعنوان یک شهروند متعهد چه کنیم ؟ آیا فقط انتقادگر باشیم و گه گاهی گلایه ای و دیگر هیچ؟ اگر واقعاً دوست داریم در برنامه های شهرمان خواست و ایده آل هایمان لحاظ شود باید اثراتمان را در این فرصت های چهار ساله نشان دهیم . شهروندان از دو طریق در این مقاطع می توانند در پیشرفت شهرشان اثر بگذارند. اول آنکه ؛ افرادی که توانایی و تخصص لازم را داشته و علاقه مند به خدمت بی منت برای شهر و شهروندانند و تشخیص می دهند با ورود خود می توانند موثرتر از دیگران باشند ، باید خود را در معرض انتخاب و رای همشهریان قرار دهند. گرچه می دانیم با وجود ائتلاف های ظاهری و مخفی و هزینه های بالای انتخاباتی ارزیابی و پیش بینی مقدمات این ورود ضرورت دارد . اگر چنین شاخصه یا توانایی را در خود نمی بینیم یا به دلایل مختلف از مشغله های زندگی گرفته تا نوع نگرش مان ، تمایلی بهحضور در شورا یا رقابت در این عرصه نداریم ، قطعاً بعنوان یک شهروند وظیفه مهمتری بر عهده ماست ، می توانیم بی طرفانه و با نگاه یک ناظرکه مشکلات را می داند، با بررسی همه جانبه کاندیداها ، از مدرک تحصیلی ، تجربه ، توانایی ، رزومه اجرایی و عملی و تئوری گرفته، تا روابط عمومی و وجهه اجتماعی و برنامه هایشان، ارزیابی خود را داشته باشیم و بر اساس معضلات و ظرفیتهای شهرمان ، بهترین ها را در این میان گزینش نماییم ، حتی بیشتر از آن ، برای منتخبین اصلح صادقانه مبلغ شویم ، شاید حمایت از چنین افراد موجب ورودشان را به شوراها فراهم کند. بی شک شورای شهری که شاکله آن از نخبگان حوزه های مختلف شهری باشد که درد را تشخیص می دهند و راه درمان را نیز می دانند ، بی شک بهتر می توانند برای دغدغه ها و ناهنجاری های اجتماعی، فرهنگی، ورزشی ، هنری ، آموزشی ، زیست محیطی، فضای سبز ، بهداشت کاری و محیط ، کارآفرینی و اشتغال زایی ، حقوق مدنی ، تا رفع مشکلات معلولین … اثرگذار باشد . بی تردید چنین منتخبینی با داشتن برنامه ، فرصت همافزایی بهتری را برای بهره برداری از ظرفیتهای شهر فراهم خواهند کرد.

بیاییم با احترام به حق مشارکت در سرنوشت که از حقوق شهروندی در قانون اساسی جمهوری اسلامی ایران است و در منشور 120 ماده ای ابلاغی ریاست محترم جمهوری بار دیگر به آن تاکید شده ، به بهترین نحو بهره بریم و از این حق به خوبی دفاع و صیانت کنیم . به دور از هرگونه سیاه نمایی ها و فضاسازی ها، با نگاه و اندیشه پاک توانمندترین ها را با هر دیدگاهی که باشند با معیار اخلاق ، تخصص و تعهد و پشتکار و تجربه از میان نامزدها برگزینیم ، حتی اگر در باورمان باشد که در فضای غبارآلود ورود افراد به شورا هزار ترفند دارد وآن اصلح مد نظر من ، از این ترفتدها بی نصیب ،پس رای لازم را برای پیروزی کسب نمی کند، ولی بدانیم حداقل دستاوردمان آن است که با وجدان راحت زنده ایم و باز امیدوار ، به این باور که من برای توسعه و پویایی و بهتر شدن اوضاع شهرم همت و تلاش خود را کرده ام، اما شرایط طوری رقم خورد که این بار نشد.