آخرین خبرها

رقص آنا و پائلو با تانگوی آرژانتینی و کازاچوک روسی/ آلبرت بیگ‌جانی: هیچ خط قرمزی را زیر پا نگذاشتیم

رقص آنا و پائلو با تانگوی آرژانتینی و کازاچوک روسی/ آلبرت بیگ‌جانی: هیچ خط قرمزی را زیر پا نگذاشتیم

به گزارش خبرگزاری خبرآنلاین، «چمدان و سگ ملوس» نام نمایشی عروسکی اما ویژه بزرگسالان است به نویسندگی و کارگردانی آلبرت بیگ‌جانی؛ نمایشی با حضور دو عروسک ماروت به نام‌های پائلو و آنا.

ماروت یکی از شیوه‌های نمایش عروسکی است که در آن اوج همراهی و دوستی انسان و عروسک به نمایش گذاشته می‌شود؛ عروسک‌هایی که نیمی انسان و نیمی دیگر عروسک‌اند. در این شیوه سرِ عروسک و دست انسان با هم در ارائه نقش هماهنگ می‌شوند، دست عروسک‌گردان از آستین عروسک بیرون می‌آید و در حکم دست عروسک عمل می‌کند و حرکاتی قابل قبول و باورناپذیر به تماشاگر ارائه می‌دهد.

آلبرت بیگ‌جانی «چمدان و سگ ملوس» را با نگاهی آزاد به نمایشنامه «بازی یالتا» برایان فریل نوشته است و فریل «بازی یالتا» را با نگاهی آزاد به «بانو و سگ ملوس» آنتوان چخوف به نگارش درآورده.

پائلو مرد ایتالیایی با عروسک‌گردانی محمدرضا مالکی و آنا زن روس با عروسک‌گردانی فهیمه عابدینی یکدیگر را در ایستگاه قطاری در پاریس ملاقات می‌کنند و بی آن‌که دیالوگی به زبان فارسی بین‌شان رد و بدل شود در صحنه‌ای که موسیقی تانگوی آرژانتینی و کازاچوک روسی در آن جریان دارد، عاشق هم می‌شوند. پائلو چمدانی خالی در دست دارد و آنا قلاده سگی خیالی را؛ چیزهایی که انگار مایل به دل باختن آن‌ها به هم نیستند.

در اساطیر رومی، کوپیدو (خدای عشق)، به صورت یک کودک برهنه مجسم شده که در حال تیراندازی با کمان به قلب معشوق است. نشانه‌ای که بیگ‌جانی در «چمدان و سگ ملوس» به خوبی از آن استفاده کرده تا قلب آنا را نشانه بگیرد. او در مورد این که آیا همان قدر که تماشاگران خارجی با چنین نشانه‌ها و با موسیقی تانگوی آرژانتینی و موسیقی کازاچوک روسی ارتباط برقرار می‌کنند، تماشاگران ایرانی هم در برقراری ارتباط موفق‌اند، گفت: «صحنه‌های کوپیدو در اجراهای خارج از ایران‌مان برای مخاطب جذاب‌تر بود، البته این حرف به این معنا نیست که تماشاگر ایرانی با آن ارتباط برقرار نکرد اما طبیعتا تماشاگری که در دوران نوجوانی در کلاس‌های رقص و موسیقی مدرسه‌اش با این قطعات آشنا و بزرگ شده و از آن خاطره دارد، ارتباط عمیق‌تری برقرار می‌کند.»

سرپرست گروه دیماک اضافه کرد: «کار من جنبه ایرانی ندارد. به محض این که نام کارِ عروسکی مبتنی بر موسیقی برای بزرگسالان می‌آید، خیلی‌ها فکر می‌کنند باید تمبک و تار روی صحنه بیاورید و عروسک‌های نمایش‌های سنتی ایرانی را. همه تلاش من بر این بود که کاری مینیمال روی صحنه ببرم. (با خنده) طوری که کل صحنه‌ام در یک لوله پلیکا جا شود. از همان روز اول به فکر راحت بودن حمل و نقل دکور و آکسسوارم بودم و در عین حال تاکید داشتم هیچ شی غیرکاربردی روی صحنه نباشد.»     

او که پیش از این «چمدان و سگ ملوس» را در شانزدهمین جشنواره بین‌المللی تئاتر عروسکی تهران- مبارک روی صحنه برده بود در مورد تم عاشقانه این اثر گفت: «جایی که اصرار داشتم به «بانو و سگ ملوسِ» چخوف وفادار باشم، انتهای نمایش بود، آخر داستان باز می‌ماند و ما فقط عاشق شدن آنا و پائلو را می‌بینیم و شاید بعدش اصلا مهم نیست.»

بیگ‌جانی در مورد چمدان خالی و قلاده سگ خیالی هم توضیح داد: «این‌ها در واقع وجدان پائلو و آنا هستند. خود چخوف هم در مورد سگِ خیالی بانو در «بانو و سگ ملوس»، او را وجدانِ بانو می‌نامد که مزاحمش است و نمی‌گذارد او کاری را بکند که دوست دارد.»

او در مورد انتخاب موسیقی و رقص آنا و پائلو افزود: «موسیقی انتخابی ما موسیقی تیپیکال غربی برای رقص است. (با لبخند) یک موسیقی تابلو برای رقص. ما برای آوردن رقص آنا و پائلو روی صحنه از کنار خط قرمزها رد شدیم اما بدون زیر پا گذاشتن هیچ کدام از آن‌ها و با استفاده از ترفندهایی که روی صحنه دیدید، آن را برگزار کردیم.»

بیگ‌جانی در مورد عروسک‌گردانانش محمدرضا مالکی و فهیمه عابدینی هم گفت: «عروسک‌گردانان ماروت در واقع عروسک‌گردان اثر نیستند و بازیگر آنند، چون برخلاف دیگر شیوه‌های عروسک‌گردانی که عروسک‌گردان پنهان است، این جا بخشی از بدنش با بدن عروسک مشترک است و من بازیگران بسیار خوبی داشتم و حتی می‌توانم بگویم کارمان به صورت کارگاهی شکل گرفت.»

او در مورد اجرای این اثر در شانزدهمین جشنواره تئاتر عروسکی تهران- مبارک که از اول تا هفتم شهریور 95 برگزار شد هم گفت: «ابتدا قصد داشتم اثری دیگر را که یکی از اسطوره‌های قدیمی ارمنی بود در جشنواره اجرا کنم ولی طرفداران صمیمی «بازی یالتا» که فروردین و اردیبهشت سال گذشته در تماشاخانه کنش‌معاصر روی صحنه رفت، آن قدر آن کار را دوست داشتند که نتوانستم از فکر اجرای دوباره‌اش و این بار با عروسک بگذرم. (با لبخند) «چمدان و سگ ملوس» ادای دِین من است به عروسک ماروت و ادای دِین ماروت به «بازی یالتا».»

او در پایان در مورد دیگر اجراهای خارج از کشور «چمدان و سگ ملوس» هم گفت: «با پایان اجراهای تهران، 23 جولای (اول مرداد) به گرجستان خواهیم رفت، 25 سپتامبر (سوم مهر) به صربستان و 30 سپتامبر (هشتم مهر) به اکراین.»

57242 

مطالب پیشنهادی

دیدگاهتان را بنویسید

نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *

دکمه بازگشت به بالا