بازسازی یا جمع آوری؟ باجه های تلفن؛ نوستالژی های فرسوده در گیلان

این باجه‌ها که تعدادشان هم کم نیست و در گیلان به بیش از ۴۰۰۰ عدد می‌رسد همواره یادآور خاطرات دوران خوب گذشته است که با هر بار عبور از کنارشان دلتان می‌خواهد بار دیگر دکمه‌های آهنینش را لمس کنید.

برخلاف این احساس خوب، امروزه ناکارآمدی این باجه‌های تلفن سبب شده است که معتادان با هجوم به آن‌ها و با جداسازی سیم و تلفن‌ از باجه‌ها از طریق این نوع سرقت‌ها برای خود کسب درآمد کنند.

برای مثال در مرکز استان و در یکی از پر ترددترین نقاط شهر رشت همچون سبزه میدان، که طی سالیان برای بازسازی و زیبا سازی‌اش وقت و هزینه زیادی صرف شده، تعداد قابل توجهی باجه تلفن فرسوده قرار دارد که برخی از آن‌ها حتی تمام اجزایشان به سرقت رفته است.

از سویی این ظاهر زنگ زده و نازیبا که نتیجه گذر سال‌ها و سرقت‌های پی در پی است، چهره شهر‌ را زشت کرده و جلوه خوبی برای شهروندان و گردشگران نخواهد داشت.

سال‌های گذشته وعده‌های گوناگون از سوی مسئولین برای به کارگیری این باجه‌ها مطرح شد؛ از وای فای رایگان گرفته تا تبدیل به شارژر موبایل که به مرور زمان همگی این پروژه‌ها به فراموشی سپرده شد.

همچنین طبق گفته مخابرات هزینه نگهداری زیر ساختی این باجه‌ها چهار برابر درآمد آن است؛ هزینه‌ای که با پیگیری اصولی و جلوگیری از اتلاف آن می‌تواند در موارد دیگر خرج شود.

این باجه‌های خاطره‌انگیز حتی با یک بازسازی ظاهری نیز می‌تواند فضای شهر را دگرگون کرده و حس و حال خوبی را به عابرین پیاده بدهد.

حال انتظار می‌رود مسئولین مخابرات استان و شهرداری‌های شهرهای گیلان برای سرمایه و هزینه خود ارزش قائل بوده و حداقل با رسیدگی و تعیین تکلیف این باجه‌ها در مکان‌های پر تردد استان به این وضعیت نا به سامان پایان دهند.

چاشنی عادت با زندگی روزمره سبب شده است کمتر کسی به این مستطیل‌های زنگ زده توجه کند؛ تا به حال از خودتان پرسیده‌اید که تکلیف این باجه‌ها چه خواهد شد؟!