چهره هایی در سایه یا گزینه های روی میز؟/سوپاپ اطمینان دولت سیزدهم در گیلان کیست؟

سردار احمد وحیدی وزیر دفاع دولت دهم، با 266 رای موافق و تنها 16 رای مخالف، به عنوان وزیر کشور دولت سیزدهم انتخاب شد و کار خود را به زودی آغاز خواهد کرد، یکی از چالش های بزرگ و مهم این سردار، انتخاب استاندار برای 31 استان کشور است، پیشتر درحالی که هنوز برای این وزارتخانه، وزیری معرفی نشده بود، رسانه ها اقدام به انتشار لیستی هفت نفره برای هر یک از استانها کردند که این امر نشان از اهمیت این انتخاب دارد.

اما این لیست انقلابی که منتسب به حجه الاسلام رییسی بود چقدر به واقعیت نزدیک است؟ آیا چهره هایی در سایه هستند یا گزینه های واقعی روی میز ؟

با نگاهی به اسامی منتشر شده برای استانی مثل گیلان، می بینیم نه تنها اغلب گزینه ها برای استان های دیگر نیز پیشنهاد شده اند، بلکه در بازنشر آن در رسانه ها می بینم در لیست مشهور به هفت نفره، از هشت و گاها نه نفر نام برده می شود که این اتفاق از دست اندازی به این لیست ها خبر می دهد و مخاطب را به یقین می رساند اینگونه اسامی، گمانه زنی بیش نیست؛ با همه این احوال جستجویی در فضای مجازی کردیم تا لیست پیشنهادی برای استانداری گیلان را واکاوی نماییم؛ لیستی مملو از افراد غیربومی؛ از سرداران به نام گرفته تا روحانی فرنگ رفته !

“حجه الاسلام علی اکبر بدیعی” روحانی جوانی که اگرچه پنج سال امام جماعت شفت بود ولی در مصاحبه ای گفت که اصالتا شیرازی است، وی که دکترای فقه معاملات الکترونیکی از حوزه علمیه قم دارد، احتمالا بواسطه آشنایی با زبان انگلیسی، بعد از شفت، به امام جماعت مراکز اسلامی شهرهای پالرموی ایتالیا، منچستر انگلیس و هوستون آمریکا در می اید. ناگفته نماند بدیعی در انتخابات اخیر مجلس از حوزه تهران هم شرکت کرده بود که موفقیتی بدست نیاورد.

“دکتر عیسی فرهادی” 57 ساله که اهل استان چهارمحال و بختیاری است، نه تنها برای استانداری گیلان و همچنین زادگاه خود، بلکه برای استانهای آذربایجان شرقی، سیستان و بلوچستان، فارس، کرمان، کرمانشاه و کهکیلویه و بویراحمد نیز پیشنهاد شده است و از این حیث یک سر و گردن نسبت به سایر گزینه ها برتری دارد، این مهم شاید بخاطر سابقه طولانی وی در وزارت کشور باشد وی که در حال حاضر فرماندار تهران است، سرپرستی استانداری های البرز و خراسان جنوبی را نیز در کارنامه دارد و سالها معاون استاندار و فرماندار بود و از نیروهای مورد اعتماد رحمانی فضلی، وزیر اصولگرای دولت اعتدالگرا بود.

“سردار سعید محمد” نام اشنا نیز که داعیه ریاست جمهوری داشت، ظاهرا امروز به تصدی یکی از استانداری ها اکتفا کرده و علاوه بر گیلان، استانداری استان هایی مثل اصفهان، خراسان شمالی، خوزستان، سیستان و بلوچستان و هرمزگان نیز برای وی متصور شده است. اما فرمانده پیشین قرارگاه سازندگی خاتم‌الانبیا به چیزی بیش از اینها می اندیشد، جالب است بدانید در زمان حضور در راس قرارگاه سازندگی خاتم، موافقتنامه همکاری بین شهرداری رشت و این قرارگاه؛ جهت اجرای چندین پروژه بزرگ عمرانی در رشت امضا شد، تفاهم نامه ای که بیشتر بوی تبلیغات زودرس انتخاباتی برای ریاست جمهوری می داد و ناصر حاج محمدی شهردار وقت رشت هم گزینه مناسبی برای این کار بود.

از دو سردار دیگر یعنی “اسکندر صفری” و “محمد بابایی” که جملگی روسای پیشین و فعلی پلیس اطلاعات و امنیت عمومی نیروی انتظامی هستند نیز به عنوان گزینه های استانداری گیلان نام برده شد که البته سردار صفری برای استان اردیبل و سردار بابایی برای استانداری استانهای آذربایجان غربی، خراستان جنوبی، گلستان و هرمزگان نیز پیشنهاد شده اند.

“دکتر حمید یزدانیان” هم دکترای امنیت ملی دارد و کاندیدای مغلوب در انتخابات مجلس از شهر طبس خراسان جنوبی است، اگرچه اخیرا مشاور دبیرکل ستاد مبارزه با مواد مخدر شد، ولی در واقع یک چهره حراستی است و مدیرکل حراست دانشگاه فنی و حرفه ای، سازمان فرهنگی هنری شهرداری تهران و معاونت مرکز حراست وزارت کشور را نیز در کارنامه دارد.

“دکتر امیرحسین مدنی” هم که به جز گیلان برای استانهای اردبیل، زنجان، گلستان، مازندران و یزد پیشنهاد شده است، سالها در ستاد اجرایی فرمان امام بوده و از سال 98، با حکم مخبر معاون اول رییس جمهور به عنوان مدیرعامل بنیاد برکت انتخاب شده است.

اگرچهل سال پرطمطراقی است ولی پر واضح است که متولی جمع آوری این اسامی به چیزی جز ارزیابی فضا نمی اندیشیده و شاید روح رییس جمهور هم از این گزینه ها خبر نداشته باشد. اما آنچه امروز گیلان به آن نیاز دارد، یقینا از دل چنین گزینه هایی بیرون نمی آید، دولت دوم روحانی از فاز بومی گرایی به غیربومی گرایی کوچ کرد و گزینه هایی را بر راس سکان هدایت گیلان قرار داد که اگر آنها را در میدان شهرداری رشت رها می کردید، عمرا راه استانداری گیلان را پیدا می کردند و وقتی دو گزینه پیاپی از بوشهر برای گیلان انتخاب شد، بلاشک بدترین بی احترامی را در حق مردم استان و سرمایه های انسانی آن روا داشتند و امروز مردم گیلان منتظر یک تغییر رویه از سوی قدرت حاکمه هستند تا به لحاظ روانی هم شده آرامشی در جامه حاکم شود.

متاسفانه رییسی برای موفقیت در انتخابات، به ایجاد ستادهای موازی و مختلف از سحر و ثمر گرفته تا حامیان دانشگاهی و فرهنگی و غیره متوسل شد و اینگونه بود که ده ها نفر در هر استان با در دست داشتن یک حکم ریاست ستاد، اکنون داعیه استانداری داشته باشند.

اما وقتی می بینیم در میان حامیان ریز و درشت رییسی و روسای ستادهای چندگانه اش در گیلان، حکم ریاست ستاد اصلی به نام “محمد دوستار” زده می شود، باید کمی مکث کنیم، درحالیکه اسدالله عباسی، ولی داداشی، جبارکوچکی نژاد، سردار آقازاده و سردار علیزاده و دیگر مدعیان برای کسب این عنوان حضور داشتند، این حکم برای محمد دوستار زده می شود باید پی به روابطی نامریی برد. اگرچه ممکن است این روابط نامریی دوستار را تا نزدیکی های طبقه هفت ساختمان معلم برساند ولی هم دوستار و هم حامیان نامریی اش می دانند فرسنگها فاصله هست بین ریاست دانشگاه هایی چون پیام نور و آزاد اسلامی با هدایت استانداری گیلان.

از همین رو، صلاح است بدنبال گزینه ای اصلح تر باشیم، شاید در بین حامیان رییسی در گیلان؛ اسدالله عباسی بواسطه سوابق نمایندگی مجلس و وزارتش یک سر و گردن از مابقی روسای ستادی سرتر باشد، اما یقین بدانید جبار کوچکی نژاد و سردار آقازاده به سادگی میدان را برای عباسی خالی نخواهند کرد، شبیه داستانی که روسای ستاد روحانی در دولت یازدهم داشتند و پس از کش و قوس های فراوان کیوان محمدی و عبدالغفار شجاع، روحانی مجبور شد از خارج از دایره ستاد گیلان؛ محمدعلی نجفی را استاندار گیلان نماید.

اما این شرایط را در گیلان چه کسی داراست؟ چه کسی می تواند نقش نجفی در دولت انقلابی را ایفا کند؟ سوپاپ اطمینان دولت سیزدهم در گیلان کیست؟ کسی که دل در اصولگرایی داشته باشد و حامیانی چون آقازاده و کوچکی نژاد داشته باشد و کارنامه ای پربار از فرمانداری و شهرداری تا معاونت استانداری داشته باشد.

قطعا “سیدمحمد احمدی” شهردار فعلی کلانشهر رشت که فرمانداری شهرهای رشت و رودبار و لاهیجان و معاونت اقتصادی استانداری گیلان را در کارنامه دارد، نزدیک ترین احتمال به این شرایط است. ضمن اینکه همانطور که نقل است می گویند شهردار تهران به اندازه چهار وزیر قدرت دارد، در دایره ای کوچکتر باید گفت، مدیریت شهرداری کلانشهر رشت هم کمتر از استانداری گیلان نیست.

با این تفاسیر باید منتظر ماند و دید سردار وحیدی، همقطاران خود را به استانداری ها می فرستد که امری بعید به نظر می رسد تا شایعه نظامی گری در کشور قدرت نگیرد، یا یاران ستادی رییسی را وارد کارزار خواهد کرد تا چالشی عظیم را به جان بخرد و یا از سرمایه های موثر انسانی هر استان برای برون رفت از مشکلات پیشروی اقتصادی و سیاسی انتخاب خواهد کرد، راه برون رفتی که ظاهرا در گیلان به سید محمد احمدی ختم می شود.

صاحب مقصودی