خداحافظی باسیاست۴۲سال با امضای سند۲۵ساله ایران وچین

وقتی امروز درجهان استقلال یک کشور درگرو توانمندسازی اقتصادکشورمی باشد و درتمام جوامع اقتصاد مهمترین واساسی‌ترین اصل توسعه است، چه چیز مهمتر از تلاش در جهت بهره‌وری اقتصادی کشور را باید دنبال نمود؟

بعد ازشکست شوروی سابق، با آن همه قدرت نظامی ، افکار عمومی جهان به خوبی درک کردندکه قدرت نظامی به تنهایی نمیتواند باعث دوام وقوام یک کشور باشد.
درجهان امروز دیگر حمله نظامی تعریف و توجیهی ندارد وقتی میتوان با ترکشهای جنگ نرم هر اقتصادی را در زمانی کوتاه به زانو درآورد.
در این دنیایی که روزبروز کوچکتر میشود، بدیهی است در تمام ملل، تراکنشات اقتصادی کاملا وابسته به هم هستند؛ به عنوان مثال برای اینکه آلمان ازگزندکشورروس درامان باشد، با امضای قراردادگازی وعبورخط لوله گازی ازروسیه به المان به نحوی باعث تقویت استقلال کشورخودمی شود، تا نیازهای این دوکشورمانع از گزندهای گوناگون بماند.
امروزه در سراسر دنیا، همه دولتها سعی دارند با برقراری مبادلات تجاری بنیه مالی و اقتصادی کشور خود را ارتقا دهند.
در این میان دوکشور آمریکا وچین با وجود رقابت و جنگ تجاری درسال۲۰۱۹مبادلات تجاری آنها از مرز۷۶۰میلیارد دلارعبورمی کند واین نکته در تمام کشورها امروز دیگر یک اصل مسلم مورد قبول می باشد. اما چرا ایران نتوانست این موازنه را برقرارکند و همواره تحریمها مانع از توسعه گردید و درطول این سالها تمام تاوان آن را مردم بینوا دادند.
کشورایران، هشت سال پیش اولین تجربه خود را با برجام آغاز نمود و البته این توافق ازهمان ابتدا بامخالفت عده قلیلی اما تاثیرگذار آغازشد و کار رابرای دولت سخت نمود. اما به دلیل ضعف‌هایی که دراین توافق موجود بود توسط ترامپ پاره شد، وشد اینگونه که ملت بزرگ ایران بعد ازخروج از برجام سخت ترین شرایط را سپری کرده و میکنند. تااینکه صحبت ازتوافق سند۲۵ساله ایران وچین شدوصخبت ازواگذاری جزیره وبه تاراج رفتن ایران شدکه درتوضیح
بایدگفت این یک قراردادنیست، بلکه تنهایک سنداست و فعلاالزام آورنیست. الزام آورقراردادهایی هست که بایدبعد ازامضای سنددرخصوص آن مذاکره وگفتگو نمود.
اکنون مهمترین سوال برای مردم این است که غول اقتصادجهان، مسلما نیازی به کشوری همچون ایران ندارد تا ما بیاییم و حرف از”بردبرد” در این سند بزنیم!
دراین خصوص می توان اظهارداشت اولا این گونه توافقات برای کشوری مانندچین امری غیرعادی نیست چرا که تا کنون با ۱۲۰کشورقراردادهای اینچنینی امضانموده است. هدف کشورچین ازاین امضا، دشمنی با امریکا واسرائیل نیست چرا که این کشور پیشتر با کشورهایی همچون اسرائیل ،امارات وعربستان(پانصدمیلیون دلاردرجهت توسعه گردشگری)قرارامضانموده است و درثانی آنچه برای این کشورمهم است، فقط سوداقتصادیست و بس. بدیهی است کشور چین به دنبال مناقشه نیست و ایران ازاین حیث برای چین قابل اهمیت هست که ازموقعیت سوق الجیشی ایران درجهت فراراز پاشنه آشیل خودبهره ببرد. کشورچین می داندکه پاشنه آشیل اقتصادیش کانال سوئز میباشد واین ممکن است در درازمدت برای اوتوسط متحدان اروپایی امریکا دردسرشود و این مشکل و بازار ۶۶میلیون نفری آسیایی میانه ازطریق ایران حل خواهدشد. لذا نفع خودرا درسند همکاری با ایران می بیند وازسوی دیگر هم ایران با توجه به شرایط اقتصادی حال حاضرش این همکاری رابهترین رویکرد ممکن می داند. زیرا هم میتواند نفت خود را بفروش برساند و هم با ۴۵۰میلیارددلار سرمایه ، دریافت کند.
از دیگر سوالات مهم مردم هم این است که باتوجه به تحریم ها آیا امکان ابطال این سنددردرازمدت ازطرف هریک ازشرکا وجوددارد یا خیر؟!
باید گفت دربند هشتم این سندنگارش شده ،نفع فشارهای خارجی کشورثالث می باشد که هردو کشورمکلف به حفاظت این سند هستند.
امانکته اساسی وقابل تامل در این میان این است که تنوع در سبدسیاست خارجی باید دردستورکار حکومت قرارگیرد. درست مثل کشورچین که هم با اسرائیل قراردادمی بندد هم با عربستان وهم با ایران. نکنداین قراردادانگیزه ستیز ما بادیگرکشورهاشود.
یادمان باشد منافع اقتصادی دوست مشترک ماخواهدشد. با ذکریک مثال این جمله قابل فهم ترخواهدشد. همانطوریکه می دانیدکشورما اخیرا تا مرز یک‌میلیون بشکه نفت به کشورچین صادرمی کند. وقتی دراین خصوص ازچین می پرسندکه چرا باتوجه به تحریم کشورایران، نفت ایران توسط شماخریداری می شود، او میگوید دراین خصوص بایدن به ماچیزی نگفته است.
اینجاست که میگوییم دنیای امروز براساس منافع مشترک اداره میشود. شایدفرق قراردادچین با برجام دراین است که برجام فقط ازسوی یک حزب حمایت می شداما سند همکاری چین وایران تقریباازسوی هردوحزب حمایت می گردد.
خلاصه آنکه ای دولت بهوش باش و خردمندانه با جهان تعاملات اقتصادی خویش را حفظ کن که این ملت شریف ایران شایسته بهترینها هستند. بهوش باش و با مردمت بیش از همه رفاقت کن. باشد که سربلند شویم در این سند ۲۵ ساله تعامل اقتصادی.