گلایه ستاره رشتی تیم ملی تکواندو از وعده‌های بی‌سرانجام مسئولان؛ بعد از دوران قهرمانی، جواب سلامم را هم نمی‌دهند/مدیران ورزش گیلان به قولشان عمل نکردند
ملی‌پوش تیم ملی تکواندو عزم خود را برای کسب نشان المپیک توکیو جزم کرده است؛ وی معتقد است تکواندو پتانسیل کسب دو نشان خوش‌رنگ المپیک را دارا بوده و در صورت حمایت همه‌جانبه مسؤولین می‌تواند پرچم کشورمان را در توکیو به اهتزاز درآورد.
به گزارش تدبیر شرق ,به نقل از فارس، ملی‌پوش وزن منفی ۵۸ کیلوگرم تیم ملی تکواندو مردان کشورمان با ۲۵ سال سن تمامی مدال‌های خوش‌رنگ ملی، آسیایی و جهانی را کسب کرده است، مدال‌هایی که حسابشان از دست برترین ورزشکار رشته‌های دانشگاهی جهان در رفته است!
آرمین هادی پور در ۲۱ مردادماه در رشت شهر باران‌های نقره‌ای زاده شده و با کسب سه نشان طلای پیاپی یونیورسیاد در گوانگجو ۲۰۱۵، تایپه ۲۰۱۷ و ناپل ۲۰۱۹ موفق شد عنوان برترین ورزشکار ورزش‌های دانشگاهی جهان را در سال ۲۰۱۹ تصاحب کند.
هادی پور به همراه میر هاشم حسینی در رشته تکواندو موفق به کسب سهمیه المپیک توکیو شده است، جوان اول این روزهای ورزش گیلان معتقد است استان سرسبز گیلان پس از شش دهه می‌تواند به ناکامی در کسب مدال المپیک خاتمه داده و دست‌کم دو نشان ارزشمند از این رقابت‌ها کسب کند.
در زیر متن گفتگو با هادی‌پور را مطالعه می‌کنید:
برای کسب سهمیه المپیک توکیو در رشته تکواندو از هفت‌خوان رستم عبور کردید!
هادی‌پور: در چهار سال اخیر برای کسب سهمیه المپیک توکیو از طریق سیستم رنکینگ در تورنمنت‌های مختلفی نظیر گرندپری، مسابقات آسیایی و جهانی با رقبا پیکار کردیم؛ در گرندپری ۳۲ تکواندوکار برتر جهان حضور پیدا می‌کنند و هرساله یک جام به‌عنوان فینال گرندپری با حضور ۱۶ بازیکن برتر جهان برگزار می‌شود که امتیاز بالاتری نسبت به سایر گرندپری‌ها دارد.
رنکینگ یک ورزشکار تنها با حضور در گرندپری به دست نمی‌آید، اغلب تورنمنت‌های رسمی بین‌المللی نظیر مسابقات آسیایی، بازی‌های جهانی و کاپ‌ها دارای رنکینگ بوده و پنج ورزشکار برتر در سیستم رنکینگ به المپیک راه پیدا می‌کنند؛ بنده در وزن منفی ۵۸ کیلوگرم به همراه میر هاشم حسینی در وزن منفی ۶۸ کیلوگرم موفق به کسب سهمیه المپیک از طریق سیستم رنکینگ شدیم.
مسابقات گرنداسلم چه نقشی در صعود به المپیک دارد؟
هادی‌پور: ورزشکارانی که از طریق سیستم رنکینگ موفق به حضور در المپیک نشدند از طریق گرنداسلم شانس المپیکی شدن دارند، این مسابقات در زمان‌های مختلفی از سال برگزارشده و یک دیدار نیز به‌عنوان جایزه بزرگ برگزار می‌شود؛ نفر نخست گرنداسلم می‌تواند به‌عنوان سهمیه این مسابقات به المپیک توکیو راه پیدا کند.
گرنداسلم سهمیه المپیکی کمتری نسبت به رقابت‌های گرندپری دارد ولی از نظر مالی، جوایزی به‌مراتب بهتر به ورزشکاران اهدا می‌کند.
درصورتی‌که یک ورزشکار رنک نخست گرنداسلم را دارا باشد و یکی از پنج نفر برتر گرندپری نیز باشد، سهمیه المپیکی وی از طریق گرندپری محسوب می‌شود و نفر ششم گرندپری نیز می‌تواند به المپیک راه پیدا کند، میر هاشم حسینی از این قانون استفاده کرده و به‌عنوان نفر ششم رنک گرندپری موفق شد جواز حضور در المپیک توکیو را کسب کند.
در غیاب کاپیتان تیم ملی تکواندوکار سختی در المپیک دارید؟
هادی‌پور: کاپیتان تیم ملی از طریق گرنداسلم شانس حضور در المپیک را داشت ولی متأسفانه در آخرین تورنمنت این مسابقات مقابل رقیب چینی بازی را واگذار کرده و از حضور در المپیک توکیو بازماند؛ با حضور سجاد مردانی قدرتمان بیشتر و شانس کسب مدال تکواندو افزایش پیدا می‌کرد.
حضور دو تکواندوکار در المپیک به‌منزله ناامیدی از کسب مدال نیست، بنده و میر هاشم تمام تلاش خود را برای کسب نشان المپیک به خرج می‌دهیم و هدفمان حضور بر روی سکو است، تکواندو در صورت حمایت از سوی مسؤولین می‌تواند در کسب خوش‌رنگ‌ترین نشان المپیکی دابل کند.
در هر وزن چند تکواندوکار به المپیک راه پیدا می‌کنند؟
هادی‌پور: علاوه بر شش سهمیه گرندپری و گرنداسلم، تکواندوکاران از طریق دیگری نیز می‌توانند به المپیک راه پیدا کنند؛ رقابت‌های بین‌قاره‌ای تکواندو در آسیا برگزارشده و دو نفر برتر قاره آسیا، دو نفر برتر قاره اروپا، دو نفر برتر قاره امریکا، دو نفر برتر قاره افریقا و یک نفر از اقیانوسیه جواز حضور در المپیک را پیدا می‌کنند.
علاوه بر ۱۵ نفری که از طریق رقابت‌های مختلف به المپیک راه پیدا می‌کنند، یک نفر سهمیه کشور میزبان و دو نفر سهمیه وایلد کارت نیز جواز حضور در این رقابت‌ها را کسب می‌کنند، ۱۶ ورزشکار در هر وزن المپیکی به توکیو راه پیداکرده و مسابقاتی جذاب و سنگین را برای کسب نشان خوش‌رنگ المپیکی برگزار می‌کنند.
رنکینگ نهایی تکواندوکار در اردیبهشت‌ماه سال ۹۹ مشخص می‌شود، در حال حاضر در رنک سه المپیکی قرار دارم ولی با توجه به اینکه هرسال ۲۵% از امتیازات سال قبل ورزشکاران کسر می‌شود، به رنک چهارم سقوط می‌کنم، برای حضور در رنک سوم و حتی رنک دوم باید در مسابقات بین‌المللی حضور پیدا کنم.
در مسابقات جهانی در وزن منفی ۵۴ کیلوگرم رقابت کردید ولی در المپیک توکیو باید در وزن منفی ۵۸ کیلوگرم به روی شیاپ چانگ بروید، این تفاوت وزن مشکلی ایجاد نمی‌کند؟
هادی‌پور: از نظر آوراژ قدی نسبت به سایر رقبا پایین‌تر هستم ولی توان جسمانی خود را بالابرده و این آوراژ پایین را برطرف می‌سازم؛ از رقیبانم به‌اندازه کافی شناخت دارم و در المپیک با آنالیز کافی از رقبا به میدان می‌روم.
کسب سهمیه المپیک افتخار بزرگی است ولی کسب نشان دغدغه جامعه ورزش گیلان است، ۶ دهه ناکامی گیلان در کسب نشان المپیک خاتمه می‌یابد؟
هادی‌پور: بنده و آقای محمد رهبری در رشته شمشیربازی موفق به کسب سهمیه المپیک توکیو برای استانمان شده‌ایم؛ بسیار خوش‌بین به کسب سهمیه از سوی سارا بهمنیار در رشته کاراته و نازنین ملایی در رشته روئینگ هستم تا بتوانیم با چهار ورزشکار گیلانی در این رقابت‌ها از اعتبار ورزش استان و کشورمان دفاع کنیم.
گیلان پس از کسب دو نشان المپیکی نقره و برنز توسط جهان‌پهلوان مرحوم نامجو در المپیک‌های ۱۹۵۲ هلسینکی و ۱۹۵۶ ملبورن، از کسب مدال در این آوردگاه بزرگ محروم بوده است، شش دهه از آخرین مدال المپیکی گیلان می‌گذرد و بسیار خوش‌بین هستم در المپیک توکیو با کسب دست‌کم دو نشان خوش‌رنگ به این طلسم و ناکامی پایان دهیم.
ورزش گیلان در المپیک ۲۰۱۶ نماینده‌ای نداشت و به همین دلیل نتوانست برای کسب نشان بجنگند ولی در المپیک توکیو سه سهمیه (دو سهمیه تیمی و انفرادی در شمشیربازی و یک سهمیه انفرادی در تکواندو) کسب‌شده است و بسیار خوش‌بین به کسب دو سهمیه دیگر در کاراته و قایقرانی هستیم.
از استقبال مسؤولین شهر رشت و استان گیلان پس از کسب المپیک توکیو برایمان بگویید.
هادی‌پور: به‌عنوان یکی رشتی جام‌های متعددی کسب کرده‌ام ولی مسؤولین شهر رشت تاکنون هیچ استقبالی از بنده انجام نداده‌اند، هر بار وعده‌ووعید می‌دهند و مدت‌های مدیدی است که می‌خواهند یک مراسم تقدیر و قدردانی برای بنده برپا کنند!
هر بار به مسؤولین زنگی زده می‌شود در کمال تعجب می‌گویند که یک ورزشکار نباید به مادیات فکر کند! بنده با ۲۵ سال به‌هیچ‌وجه آینده روشنی از لحاظ مالی ندارم و ورزش قهرمانی تنها شغل بنده است؛ با آسیب‌دیدگی‌های بسیاری دست‌وپنجه نرم می‌کنم و مطمئنم پس از پایان دوران قهرمانی حتی جواب سلام بنده را هم نخواهند داد.
در لیگ برتر تکواندو بازی می‌کنید؟
هادی‌پور: نیم‌فصل نخست را به دلیل حضور در اردوهای تیم ملی و مسابقات بین‌المللی از دست دادم ولی در نیم‌فصل دوم در خدمت تیم دانشگاه آزاد اسلامی هستم؛ متأسفانه قراردادها در تکواندو بسیار پایین بوده و حتی هزینه مکمل‌های یک ورزشکار حرفه‌ای نیز نمی‌شود.
علیرضا جهانبخش موفق شد در جام جهانی حضور پیدا کند و به همین دلیل شورای شهر رشت، یک واحد مسکونی به وی اهدا کردند؛ چنین انتظاری از مسؤولین برای صعود به المپیک دارید؟
هادی‌پور: در تمامی عرصه‌های بین‌المللی برای شهرم افتخارآفرینی کردم؛ در مسابقات آسیایی، جهانی و المپیک دانشجویان موفق به کسب مدال شدم و مدال المپیک تنها مدالی است که در کلکسیون افتخاراتم خالی است، فوتبالیست‌ها از درآمد بالایی برخوردار هستند و شوربختانه مسؤولین شهری تبعیض قائل شده و به قهرمانان سایر رشته‌های ورزشی توجهی ندارند.
آینده ورزشکاران رشته‌های رزمی در ایران تضمین‌شده نیست و تبعیض عجیبی به این ورزشکاران روا داشته می‌شود، ورزشکاران رشته‌های رزمی با مشکلات بسیاری دست‌وپنجه نرم می‌کنند؛ به‌عنوان مثال بیش از پنج بار دستم شکسته است، تاندون مچ پایم پاره است و بسیاری مصدومیت‌های ریزودرشت دیگر!
فکر می‌کنید این تبعیض روزی به پایان برسد؟
هادی‌پور: انتظار ورزشکاران از جامعه رسانه بالا است، رسانه‌ها با مطالبه گری از مسؤولین می‌توانند به این تبعیض‌ها پایان دهند و مسؤولین را مجاب سازند که به همه ورزشکاران به یک چشم نگاه کنند؛ متأسفانه به نظر می‌رسد ورزشکاران رشته فوتبال به دلیل اینکه توجه رسانه‌ای بیشتری را معطوف خود می‌سازند، از حمایت ویژه مسؤولین برخوردار بوده و حتی هنگام تقدیر و قدردانی نیز از حق تقدم برخوردار هستند!
مسؤولین حتی در استقبال از ورزشکاران رشته‌های غیر فوتبالی نیز ضعیف عمل می‌کنند، آرزویم حضور مسؤولین در فرودگاه پس از کسب مدال در بازی‌های آسیایی و جهانی است؛ این حضور در فرودگاه ارزش مادی ندارد ولی دست‌کم به ورزشکار این‌طور القا می‌کند که برای تلاشش ارزش قائل شده‌اند.
غم‌انگیز است که برخی مسؤولین پس از کسب نشان در برخی تورنمنت‌های مهم، تماس می‌گیرند و می‌پرسند در چه مسابقاتی شرکت کرده‌ای! به مرحله‌ای در زندگی رسیده‌ام که مدال‌هایم را کنجی آویزان کرده و دیگر برایم ارزشی ندارند.
گویا دل پری از مسؤولین گیلانی دارید!
هادی‌پور: در دوره مدیر کلی آقای رهنما، وی قول تقدیم یک واحد آپارتمان را داد ولی هرگز به این قول جامه عامل نپوشاند، خانم بخشی نیز قول دادند که پس از بازگشتم از المپیک توکیو یک واحد آپارتمان به من اهدا کند! اگر قرار است این واحد داده شود چرا پیش از حضور در المپیک داده نمی‌شود؟
با هر مدالی که کسب می‌کنید یاد و خاطره مرحوم رضازاده زنده می‌شود!
هادی‌پور: از تمام مربیانم به‌ویژه مربیان تیم ملی تشکر می‌کنم؛ تنها دلگرمی بنده این است که به قولم به مرحوم استاد رضازاده که مربی پایه‌های بنده بوده است، عمل کنم؛ به مرحوم قول کسب مدال المپیک را دادم و برای عمل به این قول از جان مایه می‌گذارم.
/دیارمیرزا
