یادداشت

استراتژی فریب/صاحب مقصودی

تدبیر شرق :در فاصله ۲۴ ساعت مانده به دیدار ایران و عراق یک جنگ روانی کامل بین دو تیم در گرفته و هر دو طرف به شدت درصدد فریب یکدیگر هستند.
روز دوم مسابقات مرحله گروهی جام‌ملت‌های آسیا در حالی به پایان رسید که در گروه چهارم، ایران و عراق به لطف کسب پیروزی برابر یمن و ویتنام با ۶ امتیاز در رده‌های اول و دوم قرار گرفتند. در این بین تیم‌ملی کشورمان به خاطر تفاضل گل بهتر بالاتر از رقیب قرار گرفته و این بدان معناست که شاگردان کی‌روش حتی در صورت کسب تساوی در بازی فردا هم به‌عنوان تیم صدرنشین به مرحله بعد صعود خواهند کرد. به‌خصوص امسال و با توجه به ۲۴ تیمی شدن جام‌ملت‌های آسیا، کیفیت صعود از مرحله گروهی بسیار مهم است؛ چنان‌که تیم صدرنشین گروه ما به یکی از تیم‌های سوم صعود کرده برخورد خواهد کرد، اما تیم دوم گروه به احتمال فراوان در یک‌هشتم نهایی رودرروی عربستان سعودی که تیم بسیار آماده‌ای دارد، قرار می‌گیرد. بنابراین واضح است که بازی ایران و عراق از چه اهمیت چشمگیری برخوردار است.
این تازه غیر از آن است که چهار سال پیش ایران به‌دست عراق از این رقابت‌ها حذف شد و حالا این بازی برای ما جنبه انتقامی هم خواهد داشت. مجموعه این مسائل باعث شده عوامل هر دو تیم بلافاصله بعد از مسابقه روز دوم به استقبال بازی چهارشنبه بروند؛ آن هم با شیوه‌های متفاوت. به نظر می‎رسد یک جنگ روانی کامل بین ایران و عراق در گرفته و دو تیم به شدت در صدد هستند همدیگر را فریب بدهند.
کارلوس کی‌روش در نشست خبری بعد از بازی ایران و ویتنام در مورد راهبرد تیمش برای بازی روز آخر گفت: «استراتژی ما بستگی به نتیجه بازی عراق و یمن دارد.» در آن زمان اگر عراق با تفاضل ۶ گل یا بالاتر یمن را شکست می‌داد، صدر جدول را از ایران پس می‌گرفت. در آن صورت مساوی هم برای ما کافی نبود و شاگردان کی‌روش حتما باید عراق را می‌بردند. بنابراین شاید این‌طور به‌ نظر برسد حالا که چنین اتفاقی رخ نداده و عراق پایین‌تر از ایران مانده، کی‌روش روز چهارشنبه تیمش را با آرایش تدافعی و برای کسب یک مساوی راهی میدان کند. با این وجود واضح است که عراق نمی‌تواند در مورد اتخاذ چنین رویکردی توسط ایران مطمئن باشد. در نقطه مقابل به‌نظر می‌رسد سریکا کاتانچ، سرمربی اسلوونیایی عراق هم سیاست مشابهی اتخاذ کرده است. او رسما اعلام کرده تیمش را با ترکیب بازیکنان ذخیره و گمنام به مصاف ایران می‌فرستد تا انرژی عراقی‌ها برای بازی در مراحل حذفی حفظ شود. این یعنی سرمربی عراق پذیرفته که زورش به ایران نمی‌رسد و در گروه چهارم باید روی پله دوم بایستد؛ بنابراین به اصلی‌ها استراحت می‌دهد تا برابر رقیب بعدی (که احتمالا عربستان است) قبراق و تازه‌نفس باشند. با این وجود ما هم نباید زیاد از قطعی بودن این اتفاق مطمئن باشیم؛ از کجا معلوم که کاتانچ درحال گمراه کردن کادرفنی ایران نباشد؟

مطالب پیشنهادی

دیدگاهتان را بنویسید

نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *

دکمه بازگشت به بالا