شِکَر تلخ!

از تریبون های مخرب تا فرصت های سوخته تالش

بدون شک محمود شکری از آن دسته نمایندگانی است که در بدو آنکه کت نمایندگی را بر تن کرد؛ همواره حواشی و حرف و حدیث های بسیاری همراه او بوده است. اعمال و سخنانی که همیشه او را در برابر کوهی از انتقادات قرار می داده و وجهه خاصی از تندروی و اعمال پیش بینی نشده را از وی در افکارعمومی برجای گذاشته است. چه آن موقع که سیلی زیر گوش مدیران کل می نواخت و چه الان که تریبون های خود را به رکن حملات و تخریب ها علیه مسئولان مختلف اختصاص داده است.
شکری رسما پس از رویکار آمدن حسن روحانی شمشیر خود را علیه سیاست های دولت تدبیر و امید از نیام بیرون کشید و ثابت کرد که هیچ جور آب او با اعتدال و همگرایی های مورد نظر روحانی در یک جوب نمی رود.

هر چه به روز برگزاری دوازدهمین دوره انتخابات ریاست جمهوری نزدیک تر می شدیم؛ ادبیات و لحن نماینده تالش خشن تر می شد و از معاون گیلانی رییس جمهور گرفته تا استاندار و فرمانداران و سایر مدیران ارشد گیلان در مقابل نوک پیکان حملات شکری قرار می گرفتند. حملاتی که چندان از منطق پیروی نمی کرد.

*** مرد اقتصادی که با معادلات بیگانه است

شکری فعالیت خود را در سیستم اداری کشور از سازمان امور اقتصادی و دارایی در تالش و رشت آغاز کرد و تجربه های مدیریتی دوچندانی نیز در این سازمان در قزوین و اردبیل داشت و حتی اکنون که برای دومین دوره متوالی نماینده مجلس است همواره در کمیسیون اقتصادی مجلس نقش آفرین بوده است. ولی این نماینده همانطور که در عمل نشان داد هیچ جور قادر نیست معادلات مختلف را کنار هم بچیند و با رفتارهای شتابزده دائم دچار خطاهای استراتژیک می شود و روشن است که نه از اقتصاد درک صحیحی دارد و نه از منافع ملی!

*** دغدغه اشتغال جوانان یا دغدغه شخصی

مسئله اشتغال یکی از مهم ترین دلمشغولی های شکری در دوران نمایندگی اش بوده است به طوری که بارها فریادهایش در این خصوص برای دولتمردان بلند شده که چرا برای حل این مشکل کار اساسی نمی کنید.

پیش از انتخابات بود که شکری مدعی شد رییس سازمان برنامه و بودجه گیلان لیستی 500نفره از فامیل ها، دوستان و فعالان حزبی خود را به ادارات استان تحمیل کرده و خواسته مسئله استخدام و حقوقشان مشخص شود. موضوعی که قویا از سوی مسئولان استان تکذیب شد و هنوز هم نماینده محترم تالش هیچ سندی مبنی بر اثبات ادعای خود ارائه نکرده است.

او در آن ایام با بکار بردن واژگانی همچون حزب اعتدال کذایی نوبخت گفته بود که مردم به روحانی رأی نخواهند داد به دلیل اینکه درک کرده اند که این دولت بی عدالت ترین، پارتی بازترین، رابطه بازترین و فامیل بازترین دولت بوده است.

فرای از کذب بودن ادعاهای شکری در آن ایام که هنوز در تریبون های مختلف به آن اشاره می کند ولی سندی برای اثباتش ندارد، نکته قابل تامل این است که بر اساس شنیده ها گویا جناب نماینده چندی پیش از ایجاد جنجال هایی که خود محور آن بود، لیستی از دوستان و آشنایان و اعضای دفتر خود را به یکی از ادارات کل استان معرفی می کند تا در آنجا استخدام شوند که با مقاومت مدیرکل آن نهاد مبنی بر غیرقانونی بودن چنین استخدام هایی مواجه می شود. همان مدلی که در دوران دولت اصولگرایان مورد علاقه آقای شکری بارها بدین طریق اقدام می کردند. پس از این اتفاق بود که شکری بار دیگر شمشیر کشید تا بدین طریق انتقام بگیرد. چنین رفتارهایی نشان می دهد این افراد نه تنها دغدغه اشتغال جوانان را ندارند بلکه در برهه های مختلف بر اساس منافع خود عمل می کنند و الا چرا در دوره دولت وقت اصولگرایان که همه چیز در اختیارشان بود برای این سیل عظیم بیکاران کاری نکردند و الان دلسوز جوانان شدند!

*** رگزنی برای رئیسی

گرایش نماینده تالش به کاندیدای اصولگرایان در انتخابات ریاست جمهوری کاملا مشهود بود و در هر دو سفر ابراهیم رئیسی و محمدباقر قالیباف به استان گیلان به استقبالشان رفت و یکی از پیشگام ترین نمایندگان در حمایت از کاندیدای این جناح بود. پس از آنکه با کنار رفتن قالیباف خیال اصولگرایان از بابت کاندیدای نهایی راحت شد، محمود شکری حتی برای قیچی کردن روبان ستادهای ابراهیم رئیسی پا را از حوزه انتخابیه خود بیرون می گذاشت و در شهرهای مختلف سخنرانی های دلواپسانه بسیاری علیه دولتمردان با لحن شدیدتر ایراد می کرد و تمام تلاش خود را برای تک دوره ای کردن روحانی بکار می برد.

*** تالش و فرصت های سوخته

هیچ منطقه ای رنگ توسعه را نخواهد دید مگر با ترویج روحیه همگرایی و تعامل. البته این تعاملی که عنوان به معنای نادیده گرفتن انتقادات نیست چرا که با اتکا به ظرفیت ها و بیان مشکلات و تلاش در جهت رفع آن ها، می توان به اصولی ترین روش به مقصد رسید.

شهرستان تالش به جهت ویژگی های خاص قومیتی و اجتماعی بعنوان یکی از مناطق مهم استان گیلان شناخته می شود. سرزمینی که به جهت دارابودن موقعیت های خاص، بار بزرگی از ظرفیت های استان را بردوش می کشد. متاسفانه راهی که در این چندساله افراد صاحب نفوذ در این شهرستان برگزیدند نه تنها محرومیت ها و مشکلات آن را التیام نبخشید بلکه بر شدت آن افزوده شد و ما شاهد تالشی محروم تر از دیروز بودیم.

شهری که نماینده آن تخریب و توهین را بجای انتقاد سرلوحه کارهای خود قرار داد و از تریبون های مختلف تهمت ها و افتراهای بی پایه و اساسی را نثار مدیران ارشد استانی و کشوری کرد که موجب تغییر نگاه ها نسبت به این منطقه مهم در توسعه استان شد.

به نوعی که فرصت ها و نقش هایی که با توجه به موقعیت خاص تالش می توانست در اختیار آن قرار بگیرد با بی تدبیری سوزانده شد تا مردمان این دیار چوب دلواپسانی را بخورند که بدنبال منافع شخصی خود هستند و فرصت سوزی می کنند.

انتخابات امسال درس های بسیاری برای گفتن داشت و مردم نشان دادند که همچنان به پیمان خود در خرداد92 پایبند هستند و حتی با وجود تهمت های بی سابقه در تاریخ سیاسی ایران علیه دولت روحانی باز هم راهی را انتخاب کردند که افراطی گری و تندروی را از این کشور مبرا کند.

در تالش هم انتخابات نتیجه خاصی داشت. رای هفتاد درصد مردم تالش به سبد دولت روحانی ریخته شد. نتیجه ای که نشان می دهد آن همه دلواپسی نماینده محترم حتی در شهر خود نیز خریدار ندارد و حتی در یکی از حوزه های انتخابیه در رضوانشهر؛ 78درصد آرا ریخته شده در سبد رییس دولت تدبیر و امید نشان می دهد که تهمت ها و داس و تبرکشی های آقای نماینده حتی نمی تواند موکلین حوزه انتخابیه خودش را هم اقنا کند.

*** از اقبال شاهی تا شکر تلخ!

محمود شکری که اقبال شاهی در نهمین دوره انتخابات مجلس شورای اسلامی پس از قلع و قمع کاندیداهای اصلی و جنگ و دعوا و رقابت دو کاندیدای آن روزگاران، در حرکتی ناباورانه بازِخوش اقبالی را بر شانه های خود لمس کرد؛ در ادامه مسیر نیز در دوره دهم در پس تکثر کاندیداها و حمایت های پیدا و پنهان برخی ها دوباره ناباورانه بر این جایگاه جلوس کرد. اما اینبار با توجه به تلخ کامی هایی که مردم از این انتخاب خود دیده اند نتیجه تلخ تر آنی خواهد بود که جناب نماینده حتی تصورش را می کند و باید تغییری در روش دلواپسانه خود ایجاد کند چرا که مردم در 29اردیبهشت نشان دادند تداوم چنین مسیرهایی تو دهنی بزرگی را بدنبال خواهد داشت و در مقابل بی تدبیران و فرصت سوزان خواهند ایستاد.

منبع دوهفته نامه خط آخر