صاحب مقصودی /آقا ما غلط کردیم

تدبیرشرق/صاحب مقصودی: وقتی پاسخ های مسئولین کشور به پویش “فرزندت کجاست” را می بینیم دلمان ریش ریش می شود، فرزندان دلبند این بندگان خدا عمدتا بیکارند یا دارای شغل پاره وقت هستند و بعضی ها هم که رو به چوپانی آوردند، این را از ته قلب می گوییم واقعا از شما مدیران کشور بابت راه اندازی این پویش عذرخواهی می کنیم، هدف شخم زدن زندگی شما نبود، یکی دو تایتان فرزندانشان مجهول الهویه بودند، ما فکر کردیم که رانت استفاده کرده اند و خارج از کشورند، نگو بندگان خدا اجازه ندارند بدون اذن پدر از درگاه خانه هم بیرون بروند. واقعا کجا بروند بهتر از اینجا؟ خیلی شرمنده شدم وقتی پاسخ مسئولان را خواندم.
با این موجی بیکاری که بین فرزندان مدیران مملکت راه افتاده باید به زودی کمپینی راه اندازی کنیم و برای این فرزندان دلیر، استین همت بالا بزنیم تا کاری برایشان پیدا کنیم، پدرانشان که غرق خدمت به مردم شدند و از آنها غافل گشته اند.
یک عده هم که از فرزندشان غافل نبودند؛ بچه را با سختی بزرگ کردند و غیر از تحمل دوری از آنها، دلار گران خریدند و آنها را برای تحصیل علم و گرفتن تخصص به خارج فرستاندند تا بعد از چند سال به شکل یک متخصص به کشور ” برنگردند”، بلکه نام ایران و ایرانی را در جهان سربلند نگاه دارند. آنوقت ما چه می‌کنیم؟ هی می‌گوییم: فرزندت کجاست؟ فرزندت کجاست؟ و داغ دوری از فرزندان را برای آنها تازه می‌کنیم. کمی قدرشناسی هم خوب است. به جای اینکه به دنبال پیداکردن بچه مسؤلین باشید، از امکانات کشور برای ادامه تحصیل استفاده کنید. مسؤلین نازنین حتی در یال غوزآباد نیز دانشگاه تأسیس کرده‌اند تا شما سختی دوری از وطن را نچشید!
راستی از وقتی این پویش راه افتاد غصه هایمان دو برابر شد، قبلا فقط غصه فرزند خودمان را می خوردیم که بیکار است، الان باید غصه فرزند مسئولین را هم بخوریم که این همه برای ما زحمت می کشند و فرزندشان هنوز بیکار است واقعا جگرمان اتش گرفت وقتی فهمیدیم پسر یکی از این نماینده ها چوپان است.
البته انگار بعضی هاشان هم فکر چنین روزی را از پیش کرده بودند و گفتند: ” من از ابتدا مخالف ورود فرزندانم به سیاست بودم و هستم.” شاید به همین دلیل آنها فقط به اقتصاد ورود کرده اند. اخذ تسهیلات میلیاردی بلا عوض هم که شغل محسوب نمی شود.
بابا جمع کنید این بساط را؛ اینقدر فرزندانتان را تحقیر نکنید، اجازه بدهید فرزندانتان سرشان را بالا بگیرند و با افتخار بگویند من مدیرعامل شرکت بابام هستم یا در چند شرکت خصوصی عضو هیئت مدیره هستم، اینقدر فرزندتان را جلوی هشتاد میلیون ایرانی تحقیر نکنید، این بچه‌ها گناه دارند، آنها به این بازی‌ها عادت ندارند، بعدا تلافی اش را سر بچه های ما در می آورند. اینطور که شما پیش می روید دور از جان، ممکن است فرزندانتان از گرسنگی و فشار اقتصادی سرخورده شوند. اصلاً آقا ما غلط کردیم،غلط کردن را برای چنین مواقعی گذاشتند دیگر!