گزارش الحیات از حوادث مهم سال 2017: از احیاء مجدد روسیه تا افزایش نفوذ ایران و روی کار آمدن یک نژادپرست در امریکا
پایگاه خبری تحلیلی انتخاب (Entekhab.ir) :
الحیات نوشت: رصد تحولات در صحنه سیاسی نیازی به مناسبت خاصی ندارد، اما پایان سال، انگیزه ای قوی برای فهم تغییراتی است که در اطراف ما در حال وقوع می باشد.
به گزارش «انتخاب»؛ این روزنامه عرب زبان آورده است: برخی از مهمترین حوادثی که تاثیری منفی در تعمیق بحرانهای موجود داشته است، عبارتند از: قرار گرفتن درگیری بین المللی در حالتی که برخی نشانه های خود را از فضای جنگ سرد وام می گیرد؛ که این فضا آغازی برای شکست ایالات متحده در حفظ جایگاهش بعنوان قطب واحد جهان، پس از فروپاشی اتحاد جماهیر شوروی بود. در حالی که روسیه موفق به بازپس گیری وزنه سیاسی و هیبت نظامی خود شد؛ پیشرفت اقتصادی چین، توسعه حاشیه های حضور اروپایی در مناطق نفوذشان، بویژه آفریقا، افزایش نقش های منطقه ای دولتهایی مثل ایران و ترکیه. رسیدن رئیس جمهوری نژاد پرست به کاخ سفید که شعار «نخست آمریکا» را سر می دهد و روسیه و چین را دشمنان ایالات متحده می خواند!
صد سال پیش، دولتهای فرانسه و انگلیس، میراث «مرد بیمار» یا حکومت استبدادی عثمانی را بین خود تقسیم کردند و امروز متاسفانه در شرایطی مشابه، در مورد کشورهای عربی قرار گرفته ایم؛ به گونه ای که درها برای تقسیم باقی مانده نظام های عربی گشوده شده و نفوذ و تجاوز به حقوق و مرزهای آنها همچنان ادامه دارد؛ همانطور که در لیبی، عراق، یمن و سوریه شاهد این مساله هستیم که طرفهای مختلف در آنها برای تقسیم ثروت، تاریخ، تمدن و آینده این کشورها، سعی در سبقت گرفتن از یکدیگر را دارند، تا در کنار دولتهای بزرگ جهان، سهمی برای خود برگیرند؛ از این جمله، می توان به ایران، ترکیه و اسرائیل اشاره کرد.
همکاری ترکیه، ایران و عراق در مورد مخالفت با تلاش های بارزانی، از دیگر حوادث مهم در سال گذشته است. علاوه بر این، برخی دولتها به بهانه مبارزه با داعش، به شکلهای مختلف در امور کشورهایی مثل سوریه و عراق دخالت کردند، ابزارهای مختلفی را برای نابودی آنها به کار گرفتند و در آن میان، اعتراض ها و آزادی خواهی های ملتهای سوریه و عراق را نیز سرکوب کردند.
در میدان سیاسی خاورمیانه در سالی که گذشت، سوریه بدترین، بیشترین و دردناکترین قسط را پرداخت و حال این کشور تنها به خرابی ها، ویرانی ها، قربانیان و آوارگان در نتیجه جنگ منحصر نمی شود؛ این کشور در حالتی بی سابقه، تبدیل به میدانی برای تخریب توسط قدرتهای بزرگ و به کار گیری آن بعنوان برگ برنده ای برای بهبود جایگاه این قدرتها شد و با وجود برگزاری نشستها و مذاکرات مختلف، از آستانه تا سوچی، دست یابی به صلح و استقرار سیاسی در سوریه، اگر نگوییم محال، بسیار دشوار است و علت این مساله، تعدد طرفهای مؤثر و دینفع در درگیری های دایر در صحنه سوریه است.