تلخ‌تر از زلزله
تلخ‌تر از زلزله
وبلاگ > خوش چهره، جلال – گویی به اخبار تلخ عادت کرده‌ایم؛ مدت‌هاست خبرخوش ندارم. قهر زمین در غرب ایران و مرگ صدها نفر از هموطنانمان در کرمانشاه، ایلام ، قصر شیرین،سرپل ذهاب و… بربارغم‌هامان افزوده است. مصیبتی بزرگ که تحملش سخت است؛ مثل همه دیگر غم‌هایی که اخبارش بردلمان نشانده است. آیا نمی‌خواهد پایان یابد این دور بسته که هربار از جانمان می‌کاهد؟
زلزله سهمگین غرب ایران تا هنگام نوشتن این سطور 387 کشته و 6600 مصدوم داشته است. خبرها از بسیج عمومی امکانات در همه استان‌های کشور برای امداد رسانی به زلزله زدگان حکایت دارد. همین توجه و همدلی عمومی هنوز باعث دلگرمی است و الا کمیت و کیفیت خرابی‌های مرگبار، دل‌ها را می رنجاند از اینکه می‌شد با نظارت متعهدانه در ساخت و سازها، اراده قاطع در نوسازی جاده‌ها، تجهیز بیمارستان‌ها، پیش‌بینی برای حوادث غیر مترقبه، تجهیز امکانات امداد رسانی و… با قهر طبیعت مسالمت‌آمیزتر از آنچه در زلزله اخیر و گذشته‌ها، آتش سوزی‌ها، حوادث جاده‌ای، خشکی جنگل‌ها، رودها، تالاب‌ها و… بسیاری دیگر مواجه شد. می‌شد نگران نشد از نبود امکاناتی که موجب افزایش تلفات در پس حادثه‌ای چون زلزله اخیر می‌شود. آیا باید همچنان در پس حوادث، به یادآوریم که چه خطراتی جان مردم را تهدید می‌کند؟ آیا در صرف بودجه‌ها وقتی با حوادث برمی‌خوریم به یادمان می‌آید که کاش جور دیگر هزینه می‌شد؟
این روزها باز به یاد می‌آوریم که در سرزمینی زلزله خیز بسر می‌بریم. توصیه به این کار و آن کار می‌کنیم. اما زود از یاد می‌بریم همه وعده و راهکارها را. این خرده‌گیری بیش از آنکه متوجه مردم باشد، مربوط به مسئولانی است که باید خطرات را از یاد نبرند و برای آنها چاره بیندیشند. مردم امور را به مسئولان سپرده‌اند و اصولاً آنان موظف به انجام مسئولیت‌هایی هستند که ممکن است مردم به هردلیل به آنها بی‌توجه باشند. مثل ساخت‌وسازهای غیر مهندسی که به مثابه مین با جان مردم بازی می‌کند. سوداگری اگر در بین برخی بساز و بفروش‌ها وسوسه انگیز است، این نهادها و دستگاه‌های ناظر هستند که باید بی‌ملاحظه و در سلامت قانونی مانع خلاف‌ها شوند. مجتمع‌های ویران شده در زلزله اخیر بیش از آنکه سازندگان آن را در معرض اتهام قرار دهد، ناظران قانونی را زیر تیغ اتهام می‌برد که چگونه تن به قبول ساخت هایی چنین سست بنیان داده‌اند. مسئولیت کمبود امکانات بیمارستانی، جاده‌ای و امدادی با چه کسی است؟ مردم در بزنگاه‌هایی چنین از هیچ کمکی دریغ ندارند، اما هزینه فراموشکاری مسئولان ذیربط را می‌دهند.
زلزله غرب کشور و شمار سنگین تلفات انسانی و مالی آن را مثل حوادث گذشته از یاد نبریم. مردم از مسئولان بخواهند و مسئولان متعهد در پاسخ به مطالبات مردم شوند.
زلزله یکشنبه شب گذشته آخرین حادثه از این دست نیست. ایران سرزمینی زلزله خیز است. مناطق مختلف کشور از جمله پایتخت در معرض خطر دائم است. وقت آن است که دیگر خود را برای بعد از حادثه آماده نکنیم بلکه برای حادثه آماده شویم. در این صورت می‌توان با حوادثی چون قهر طبیعت چنین زخمی نشویم.
