خبرنگاری، حرفهای که نه شب دارد و نه روز
خبرنگاری از محدود مشاغل جهان است که نه میزی برای نگاشتن نیاز دارد نه صندلی برای نوشتن و یا حتی مکانی خاص برای کار کردن، چه ادوات ساده ای، قلم و کاغذ…
یادداشت – محمدعلی اخوان فلاحتکار// خبرنگاری حرفه ایست که نه شب دارد و نه روز، نه زمان می شناسد و نه مکان! محل کار خبرنگاران هرکجا که خطر است می‌باشد! نگاشتن یک خبر در ازای صدها خطر!!!
می نویسی گر چه می دانی شاید بشکند، برنجاند، بگریاند، بلرزاند… چرا که خبرنگاری و کارت بی وقفه نگاشتن است!
خبرنگاری صادقانه ترین حرفه ی دنیاست … چرا که موظفی بازتاب دهی هر چه را که دیدی و نوشتی، بدون دخالت ذره ای تحلیل شخصی.، ذره ای اعمال نظر!
دنیایی پر از دغدغه؛ دغدغه هر ثانیه نو بودن، خالق بودن.
آسان نیست در مقابل هزاران چشم و هزاران سخن، هرکجا که باشد فقط گوش شنوا باشی، چشم بینا و انگشتان ورزیده که مدام بر روی کاغذ بلغزد، بدون قضاوت!
خبرنگاری حضور مطلق است بی بهانه در صحنه بودن، در تیررس دائمی موانع و آسیب بودن … تابحال دقت کرده اید کمتر زمانیست که وارد یک جلسه شویم و اصحاب رسانه جلسه را شماره کنیم… چرا که به بودنشان با بی توجهی عادت کرده ایم، که صدای نقطه نقطه کلماتشان و یا تیک تیک دوربینهایشان به گوشمان تکراری شده و چه کم لطفی بزرگیست چرا که خوب واقفیم اگر آنها نباشند هیچ اثری هیچ کجا به جا نمی ماند .
چه خانم خبرنگار باشی چه آقای خبرنگار، چراغ اعتراضت همیشه خاموش است، چرا که اراده و عشق ،جوهر قلمشان است… چقدر عجیبست تابحال خبرنگار معترض به کارش دیده اید!!!!
یک خبر و میلیون ها اثر منحصر به فرد از قلم هر کدامشان؛ این خلقت ستودنی نیست؟ برای نگاشتن، همیشه نو بیاندیشی تا مبادا قلمت تکراری شود، مبادا دل خوانندگان را بزند، مبادا خبرت را نخوانند. مبادا کهنه شوی مبادا …
کار ساده ای نیست. مشکلات روزمره زندگی و شاید خستگی های متوالی ات را پشت در هر کجا که وارد می شوی بگذاری، تا نکند غبار رخوت، قلمت را کند کند!
چقدر کار دشواریست اخبار و حوادث و حاشیه های هر مکان را با تمام بار سنگینش واگذار کنی و ظرف چند ثانیه دفتر ذهن را ورق بزنی و باخود بگویی خوب، جای بعد و خبر بعد!
خبرنگاری از محدود مشاغل جهان است که نه میزی برای نگاشتن نیاز دارد نه صندلی برای نوشتن و یا حتی مکانی خاص برای کار کردن، چه ادوات ساده ای، قلم و کاغذ…
این شغل نه نشستگی دارد نه بازنشستگی!
اهالی وادی خبرو قلم؛ بی شک رسولان و پیغام آوران سعادت بشریت اند!
فرهیختگانی که از رویش واژگانشان خواب جاودانگی یک ملت تعبیر میشود و از گوهر قلمشان تقدیر یک جامعه رقم میخورد.قلم شما طلوع حقیقت برای بیان حرفهای کسانیست که فرصتی برای بیان ندارند.
طلایه داران جبهه آگاهی و زبان گویای مردم؛براستی چه زیباست اندیشه ای که در مقابل قلمتان زانو میزند…
روزتان فرخنده، قلمتان پاینده،اندیشه تان پویا، قلمتان همواره مانا.
روزتان فرخنده باد که با قلم پیوندی جاودان بسته اید تا سرود ماندن در ورطه کلمات سردهید. حکایت پابرجایی و حماسه تابندگی اندیشه های بدیع و اصیل انسانی تان ماندگار.
