ترافیک رشت؛ یک بحران که نیازمند مدیریت شهری هوشمند است
به گزارش تدبیرشرق،ذیکی از معضلات اصلی رشتوندان مخصوصا در ساعات غروب مواجهه با حجم ترافیک سنگین شهری است. ترافیکی که در اکثر مسیرهای شهری و سنگینترین حجم آن در مسیرهایی چون میدان توحید به سمت صابرین ، خیابان جانبازان ، خیابان سعدی به سمت میدان شهدای ذهاب (شهرداری) و… دیده میشود.
چنانچه میدانیم تهران به عنوان یک کلانشهر، پايتخت و البته پر جمعیت ترین شهر کشور به ترافیکهای سنگین و طاقت فرسا معروف است، لذا با دقت بیشتر به شیوه شهرسازی کلی و پتانسیل شهر تهران در بازسازی و گسترش اساسی زیرساخت های شهری از جمله ساخت اتوبان های وسیع و طولانی، ساخت زیرگذرها و روگذرها در کنار اعمال سیاستهای ضد ترافیک، این شهر در سالیان اخیر به تعدیل بیشتری در امر ترافیک شهری دست پیدا کرده.
تفاوت اساسی شهر تهران با شهری مثل رشت در زیرساخت های کلی و اساسی شهری است که تهران را به کلانشهری منعطف برای وسعت بخشی بیشتر و رشت را به شهری تبدیل کرده است که خیابان های آن گنجایش تعداد اتومبیلهای شخصی فعلی را ندارد.
با توجه به اینکه ایجاد تغییرات ساختاری و فیزیکی در شهر رشت نیازمند پروسهای طولانی مدت و برنامه ریزی دقیق شهری و حتی کشوری خواهد بود، راهکار فعلی میتواند اعمال سیاست های جدید و بیشتر ضدترافیک باشد. راهکارهایی چون دنبال کردن جدی سیاستهای زمانمند عبور و مرور و اعمال تغییرات جدید راهنمایی و رانندگی بسته به نیاز ها و با سنجش دقیق موقعیت هر منطقه از شهر. برای مثال با در نظر گرفتن ترافیک سنگین میدان توحید بلوار گلسار به پل شهید باستانی شعار (میدان صابرین) یکی از راهکارهای پیشنهادی میتواند افزایش مدت زمان چراغ سبز راهنمایی رانندگی در میدان صابرین و کاهش مدت زمان چراغ قرمز آن باشد.
این یک مثال از انواع روش ها و سیاست گذاری های شهری است که میتواند با آزمایش های گوناگون در مناطق مختلف ترافیک خیز، از حجم فاجعه بار ترافیک شهر رشت بکاهد و امید میرود مسئولین استانی و علی الخصوص شورای شهر رشت،به فکر اعمال سیاست های جدید برای تعدیل این معضل اساسی شهروندان باشند.
یادداشتی از علیرضا آصفی راد / دانشجو کارشناسی ارشد علوم سیاسی دانشگاه شهید بهشتی تهران
