منطقه آزاد انزلی، فرزند ناخوانده گیلان؟

اختصاصی تدبیرشرق//
خبر کوتاه است. منطقه آزاد مازندران راه اندازی می‌شود. منطقه ای که هنوز نیامده رقیب منطقه آزاد گیلان شده و بر کسی پوشیده نیست با توجه به مدیریت مازندرانی ها در عرصه های جذب سرمایه گذاری در مقایسه با مدیران گیلانی، دور نیست که گوی سبقت را از این منطقه آزاد بیست ساله گیلان بربایند و جایگزین آن در انجام رسالت های تعیین شده گردد.
اما سوال اینجاست که چرا منطقه آزاد انزلی هیچوقت نتوانست با یک ضرب آهنگ یکنواخت به فعالیتش ادامه بدهد با آنکه در چشم انداز و اهداف و برنامه های توسعه محورش باید به جایگاهی که تعیین شده رود ، تاکنون می رسید. قطعا عدم ثبات مدیریتی یکی از چالش های اساسی این سازمان بوده است و نیز حس فرزند خوانده گی آن برای مدیران عالی استان در ادوار گذشته باعث شده هیچگاه آن حمایت لازم را برای توسعه این منطقه شکل نگیرد . این منطقه در دو دوره محدود موفقیت هایی را تجربه کرده که هر دو دوره به دلیل فضای یکدل و حمایتی در مدیریت استان و مدیریت منطقه آزاد بوده است. نخست در دوره ای که زنده یاد قهرمانی چابک استاندار متعهد گیلانی اراده آن را در بین استان به وجود آورد و پای کار ماند تا کمال دهقان فیروز آبادی مدیرعامل غیربومی منطقه آزاد با پشتوانه فضای حمایت همه جانبه در استان این سازمان را تثبیت ببخشد.
دیگری در دوره رضا مسرور بود که با پشتوانه محمد علی نجفی استاندار وقت گیلان به عنوان بزرگترین حامی در استان و کشور و نیز مزیت رونق اقتصادی حاصل از برجام و… این منطقه را به آهنگ رشد و توسعه هدایت کند اما این امر در دوره علی اوسط اکبری مقدم که علی رغم سابقه در مدیریت های استان گیلان و انتظار ایجاد همراهی سایر مسوولین استان، متاسفانه با سیاست های غلط به افول و تا مرز فروپاشی اقتصادی و امتیاز فروش اموال سازمان رساند و در کمال تعجب هم عدم همکاری نماینده عالی دولت و نمایندگان در این دوره آغاز و به آن دامن زده شد.
میتوان رفتار دون شان نماینده رئیس جمهوری با اوسط مقدم در بحث آزادسازی ساحل را نمونه ای از به حساب نیاوردن منطقه و مدیرانش در تعاملات استانی نام برد.
جدا از همه ناکامی‌های های منطقه آزاد انزلی در این چندسال اخیر، عدم نتیجه بخشی و اتصال آن به راه آهن سراسری در این سال‌ها که بسیار ناچیز پیش رفت و با وجود اینکه بارها وعده افتتاح آن از سوی مقامات یکی از بدترین اتفاقات برای این سازمان و استان بوده اما دریغ از پیشرفت قابل توجهی که حتی بتوان به رغم وعده مقامات عالی کشور تا سال آتی هم به اتمام آن امیدوار بود.
در حال حاضر به گواه ناظران درگیری و اختلافات مدیران ارشد گیلان با سازمان منطقه آزاد به قدری زیاد شده که در دستگاه های قضایی و سازمان نظارت و بازرسی در دست پیگیری است و کمترین میزان  مشارکت این دو نهاد در دوره ۲۰ ساله تاسیس سازمان منطقه آزاد انزلی ارزیابی شده است. بنابراین با هیات  مدیره بی ثباتی که هم اکنون در این منطقه بر مسند نشسته است افول بیش از پیش منطقه آزاد انزلی اجتناب ناپذیر است.
در تشریح وضعیت بغرنج مدیریتی این سازمان همین بس که برای اولین بار دو عضو از سه عضو هیات مدیره فعلی این سازمان از مدیران عامل معزول این سازمان هستند که عملکرد قابل دفاعی در این سازمان نداشته اند)
حال چه کسی باید به فکر این منطقه که امید گیلانیان در توسعه صنعتی و اقتصادی باشد.
روزی که مردم گیلان به مانند هموطنان استان همجوارشان خبر تاسیس این سازمان اقتصادی را شنیدند چه امیدها و آرزوهایی که نداشتند و چه کسی فکرش را هم می کرد این سازمان با آن هزینه ها وحمایت های مردم و فعالین اقتصادی، یک روزی چنین بیگانه و ناخوانده تلقی شود که از نماینده مجلس تا عواملی در استانداری و نیز مدیرانی ناکارآمد در راس این سازمان در نتیجه با هر نیتی کمر به تضعیف و محدودیت سازمان منطقه آزاد انزلی که باید موتور محرک توسعه و صنعت گیلان باشد، بسته اند.
این فرزند ناخوانده اگر با حمایت به جا و به موقع به مسیر درست هدایت نشود دیگر حتی  رقیبی برای هم نام مازندرانی اش هم نمی‌ماند.

حال از دکتر عباسی استاندار گیلان انتظار می رود با توجه به ارتباطات حسنه ای که با سران دولت دارد ، در یک اقدام انقلابی با اولویت قرار دادن منطقه آزاد انزلی در برنامه های خود ، با رایزنی در سطح کلان کشور فکری اساسی برای مدیریت این سازمان اقتصادی بزرگ در شمال کشور کند تا با اقدامات اقتصادی درست بارقه های امید مجددا در بین مردم گیلان زنده شود.