عزیز جنگلی، غارنشین هشتاد ساله گیلان به بهزیستی منتقل شد

عزیز نوروزی پرور متولد آذر 1320 است که به گفته خودش از سال 1352 غارنشینی را انتخاب کرده و در جایی در بین جنگل های اطراف روستای جیرده آلیان فومن زندگی می کند. عزیز تا کلاس پنجم ابتدایی درس خوانده، خطی خوش و حافظه خوبی دارد و هنوز هم اشعار زیادی را به خاطر دارد که با آواز پرندگان جنگل آنها را با خود زمزمه می کند.

درباره غارنشین گیلان داستان های زیادی گفته می شود؛ از عاشقی که به نگارش نرسید تا جوانی که پس از فوت والدینش و دلگیری از بستگان راه جنگل را در پیش گرفت.

در مورد قصه غارنشین گیلان می گویند که روزگاری در جوانی دل به دختری به نام نگار سپرد که دختر خان روستا بود. عزیز هر روز در کنار چشمه منتظر آمدن نگارش می ماند تا با اسبش برای آب بردن بیاید. اما نظام ارباب-رعیتی آن زمان سنگ بزرگی پیش روی عزیز و نگار بود. واسطه هایی که عزیز برای سر گرفتن این ازدواج فرستاد کاری از پیش نبردند و با ازدواج آن دو مخالفت شد.

داستان واقعی عزیز جنگلی چه عشق و دلدادگی باشد و چه جنون تنهایی، او برای نسل جدید نماد عاشقی دلسوخته است که با رفتن معشوق روح از بدنش پر کشیده و جسمش در جستجوی عشق راه جنگل را در پیش گرفته، جنگل های سرسبزی که آغوش خود را برای او باز کرده اند و سرپناه بی پناهی او شده اند.