کابوس همیشگی المپیک در توکیو

سی و دومین دوره رقابتهای المپیک قرار است تا دو هفته دیگر در توکیوی ژاپن برگزار شود، این شهر بعد از لندن که میزبان چهار دوره المپیک در سالهای 1908، 1944، 1948 و 2012 بوده (که البته سال 1944 بخاطر جنگ جهانی دوم برگزار نشد)، با میزبانی از سه دوره المپیک در سالهای 1940، 1964 و2020 به یکی از شهرهای مهم ورزشی جهان تبدیل شده است، اما همانطور که لندن موفق به برگزاری رقابتهای 1944 نشد، توکیو نیز بخاطر همزمانی با گسترش جنگ جهانی دوم، موفق به میزبانی از المپیک 1940 نشده بود.

نکته جالب اینجاست، ژاپن که در اولین میزبانی طعم لغو بازی‌ها را به دلیل جنگ جهانی دوم و نبرد مستقیم این کشور با چین چشیده بود، در سال 1964 تلاش کرد تا اعتبار بین‌المللی خود را در جهان احیا کند و پیامدهای سیاسی جنگ جهانی دوم را از بین ببرد، اما ژاپن بعد از لغو، تعویق را هم البته تنها برای ۲ ماه مَزه کرد. دلیل تعویق المپیک 1964 توکیو، موقعیت جغرافیایی خاص این کشور ناشی از گرما و رطوبت بالای آن بود. اما به هر شکل المپیک 1964 در توکیو برگزار شد و نوبت به سومین میزبانی ژاپن از المپیک در سال 2020 رسید. اما اوضاع باز هم به مراد چشم بادامی ها نشد و جهان یک بار دیگر بحرانی شاید به مراتب اسفناک تر از جنگ جهانی دوم یعنی شیوع ویروس کووید 19 را تجربه کرد و همین مهم مانع از برگزاری این دوره از المپیک در سال 2020 میلادی شده بود.

اگرچه در جنگ جهانی دوم، هفتاد هشتاد میلیون نفر، طی شش سال کشته شدند، اما با نگاهی آماری به تلفات کرونا، می بینیم که این ویروس بعد از گذشت تنها دو سال، حدود 200 میلیون انسان را آلوده و بیمار و درگیر خود کرده و بیش از چهار میلیون نفر را نیز به طعم مرگ کشانده است، که اگر خدای نکرده شیوع این ویروس به اندازه جنگ جهانی دوم یعنی شش سال به طول بیانجامد، یقینا آماری به مراتب وحشتناک تر از جنگ برجای خواهد گذاشت.

با این وجود درحالیکه می رفت شرایط کم کم به لغو این دوره از بازی ها بیانجامد، ناگهان ژاپن با کنترل اوضاع، امادگی خود را برای برگزاری المپیک 2020، با یک سال تاخیر در سال 2021 اعلام کرده است که خوشبختانه با موافقت کمیته بین المللی المپیک (IOC) و کشورهای عضو نیز مواجه شده است تا شاید سایه بدشومی و بدشانسی میزبانی توکیو از رقابت های المپیک رخت بربندد.
اما این ترفند برای بازگشت هیجان به دنیای ورزش کافی نبود؛ چراکه درست در زمانی که می رفت ژاپنی ها با بکارگیری پیشرفته ترین تکنولوژی های جهان، مانع از ورود و حضور ورزشکاران و تماشاگران آلوده به کووید 19 به کشورشان شوند، یک بار دیگر جهان شاهد موج جدیدی از شیوع این ویروس منحوس به نام دلتا شد که نگرانی ها را در بین مقامات ژاپنی افزایش داده و ستاد برگزاری المپیک هم علیرغم میل باطنی خود تصمیم گرفته است این دوره از المپیک را بدون حضور تماشاگران برگزار نماید تا شاید المپیکی ایمن را شاهد باشیم، درحالیکه همه هیجان و لذت المپیک به تماشاگرانش است.

مردم ژاپن که انتظار داشتند این تصمیم فقط برای ممانعت از حضور تماشاگران خارجی باشد، سرمست از لذت بردن از تماشای المپیک به تنهایی بودند که، دولت ژاپن اعلام کرد حتی ژاپنی ها هم حق حضور در ورزشگاه ها را ندارند. اگرچه این تصمیم ضربه مالی سهمگینی به اقتصاد ژاپن می زند ولی ظاهرا راه گریزی از آن نیست.

اصلا یکی از اصلی ترین دلایلی که میزبانی از المپیک برای کشورها اهمیت دارد، سود کلان اقتصادی آن است تا جاییکه مشهور است می گویند این خزانه کشور میزبان است که برنده اصلی رقابت‌‎هایی مثل المپیک خواهد بود نه تیم‌‎های ورزشی.

رقابت تمامی کشور‎های مستعد در زمینه میزبانی رویداد‎های ورزشی به امید دستیابی به منافع اقتصادی بالا صورت می گیرد، چون دولت‌‎ها معتقدند نه تنها ارقام قابل توجهی به ‎عنوان کمک هزینه‎ برگزاری از سوی نهاد‎های بین‎المللی دریافت خواهند کرد، بلکه در طول یا دوران بعد از آن رویداد بزرگ، نیز جریان نقدینگی همچنان به ‎سمت کشور میزبان در حرکت خواهد بود.

بسیاری از کشور‎های علاقه مند میزبانی چنین رویداد‎هایی با توجه به اهمیت صنعت گردشگری و میزان جذب گردشگران طی این دوران، حساب ویژه‎ای در جبران هزینه‌‎های خود توسط دلار‎های گردشگران دارند، حتی بررسی ها نشان می دهد ژاپنی ها با میزبانی از المپیک 1964 موفق شدند نرخ رشد سالانه تولید ناخالص داخلی خود را پس از برگزاری المپیک رشد چشمگیری داده و از 10.1 درصد به 26.1 درصد رسانده و به این ترتیب ژاپن بعد از بازی های المپیک 1964، خود را به دومین اقتصاد بزرگ جهان تبدیل کرد. از این رویداد حتی با عنوان «انفجار توکیو» نیز یاد می کنند.

رویدادی که در این دوره ژاپن نه تنها از آن بی بهره خواهد بود بلکه حتی ممکن است با ضررهای میلیارد دلاری نیز روبه رو شود تا میزبانی از المپیک به کابوسی

صاحب مقصودی