این زمین تشنه !/ یونس رنجکش
یادداشت تدبیرشرق– یونس رنجکش// دوم اردیبهشت ماه در تقویم ایرانی همزمان با دلمشغولی‌های جامعه بشری روز زمین پاک نامگذاری شده است تا از این منظر نکته کانونی ایجاد و اهمیت حفاظت و صیانت از این تنها زمین بیشتر مورد توجه قرار گیرد.
از آغاز انقلاب صنعتی در این چند قرن گذشته با توجه به بهره برداری‌های غیر اصولی از منابع موجود در این سیاره و همچنین مداخلات سودجویانه در این زمینه موجب شده است تا نگاه نگران دوستداران زمین تهدیدهایی را که این پهنه با آن روبرو است نمایان تر کنند و با برگزاری نشست‌های مختلف در سراسر دنیا این مهم برجسته شد.
برغم تمامی تلاش‌ها در حفاظت از زمین متاسفانه هنوز آن دغدغه فراگیر نشده است و نه تنها دولت‌ها چندان اراده‌ای جدی برای این حفاظت و دست برداشتن از برنامه‌ها و سیاست‌های دست اندازانه در کره زمین ندارند و هر روز شاهد تشدید تخریب‌ها در این زمینه هستیم مردم نیز یا بر اثر عدم آگاهی از اهمیت این کره خاکی و یا به دلیل طمعکار ها بر مداخلات خود در بهره‌برداری بی‌رویه از آن افزوده می شود که در نهایت بروز حوادث ناگوار از سیل و سیلاب گرفته تا انواع تلودگی های ناشی از وجود انواع پسماندها در کنار چالش های تهدید امنیت غذایی ، انقراض گونه‌های گیاهی و جانوری و سایر موارد ثمره‌ای نداشته است و اگر به همین روش ادامه یابد پیش از به خود آمدن، نیستی همه را فرا خواهد گرفت.
برای لمس واقعیت های پیرامون تهدیدات تخریب زمین کافی است سری به اطراف بچرخانیم و نمونه های بارزی از آنچه که با آن تهدید می شویم را ببینیم که سیلاب جاری شده در همین یک ماه اخیر در چهار سوی کشور در حالی که باید اجرا یک موهبت الهی دید اما حجم خرابی‌های برجای مانده از آن نشانه‌ای از بی‌توجهی به ظرفیت‌های بهره‌برداری از زمینی که در اختیار داریم و مداخله در نظم آن است و یا گزارشات دیگری که در جای جای این سرزمین از مشکلات مختلف در انباشت زباله‌ها و پیشروی چالش‌ها و بحران‌ها در خشکاندن تالاب‌ها و دخالت در زندگی طبیعت می شود.
زمین این روزها فریاد می‌کشد و تشنگی خود را از محبت و مهربانی بشر به نمایش گذاشته است زیرا پاسخ‌هایی که از این فریاد و نامهربانی به گوش می رسد چندان خوشایند نیست و همانگونه که اه مادرانه دامن هر فرزند سرکشی را برغم همه مهربانی هایی که دارد، خواهد گرفت پس بیاییم با این مادر مهربان باشیم چون زمین مادر ماست!
