منطقه ای کاملا آزاد !!!

سازمانهای مناطقه آزاد کشور مجموعا بابودجه نزدیک به ۵۰ هزار میلیاردی و با فرصتهای فراوان سرمایه گذاری و شغلی، محدوده ایی که دارای ضوابط و قوانین منحصر هستند و اساسا در هر جغرافیایی باعث رشد وتعالی اقتصادهای خرد و کلان میشوند.

از دوران دولت پیشین این مناطق به حیاط خلوتی تبدیل شدند که حیات سیاسی و اقتصادی بسیارانی به آن متکی بود متاسفانه این روند در دولت اعتدال نیز ادامه یافته است.

با استانداری نجفی در گیلان ودرآبان ماه سال۹۲ رضا مسرور خواهرزاده او در میان بهت و حیرت همگان به مدیرعاملی و ریاست هیات مدیره پرطمطراق این سازمان عریض وطویل در منطقه آزاد بندرانزلی رسید و در کنار دایی استاندارش (به عنوان عضو غیرموظف هیئتومدیره) بکار مشغول شد.

نگاهی گذرا به ترکیب مدیران و معاونین ستادی این سازمان نشان از قدمت بیشتر از یک دهه ای بسیاری از سمت ها داشته، گویی که هنوز فضای اعتدال در دوره دوم استقرار دولت تدبیر وامید در این گوشه خلوت صاحبان سرمایه و مدعیان خدمت حاکم نگردیده است. این اواخر عزل نوربخش (معاون عمرانی با قدمت منطقه) و جانشینی رحیم شوقی اصولگرا هم بر دامنه انتقادات به مدیرعامل خاصش افزود والبته انتصاب یکی از بانوان بازنشسته اصلاح طلب به سمت تشریفاتی مشاور هم از حدت انتقادات کم نکرد.

با کوچ اجباری محمدعلی نجفی به کرج برای استمرار خدماتش دراستانداری البرز، گمانه زنی ها برای تغییر مسرور و تعیین جانشینش تقویت شد و از عبدالرضا بی آزار ،محمدرضا ربانی و محسن باقری به عنوان جایگزینان احتمالی وی در محافل نام برده می شد. همه اینها به کنار عدم تغییر نجفی از هیات مدیره و عدم تمایل دکتر سالاری برای جانشینی اش در این محمل بر احتمال بیشتر تغییر فوق صحه گذارد.
انتصابهای عجیب در این سازمان از احکام مشاوره ریز ودرشت به اقوام و بستگان نمایندگان و مقامات ارشد استان، سفرهای غیرضروری و پر هزینه خارجی، برگزاری مراسم های نمایشی و بی دلیل با هدف کسب منافع معنوی و برندسازی شخصی، عدم شفافیت در بودجه و هزینه کرد ادارات و معاونت های سازمان، عدم حل مشکلات حقوقی صدها خریدار غرفه های یکی از مجتمع های احداثی در محوطه سازمان و شائبه ها و حواشی و شایعات پیرامونش، اصرار بر ایجاد شانیت کاذب و تشریفات بیش از حد برای راس سازمان،
عدم چاره اندیشی و ایجاد محدودیت شدید اراضی در محدوده ی منطقه ناشی از موقعیت خاص، عدم توجه به فقدان فعالیت‌های نهادهای مالی و پولی خارجی، عدم تببین راهکار نسبت به محدودیت‌های ناشی از وضعیت خاص زیست محیطی و فراهم نکردن زیرساخت‌ها و… تنها گوشه ای از دهها ابهام اطراف مجموعه مدیریتی فعلی محسوب میشود.

به هر روی منطقه آزاد انزلی را باید منطقه ای کاملا آزاد دانست که به ویژه در این چهارسال با پروتکل ها و سلایق مدیرعامل فاقد جهت گیری سیاسی اش و بودجه کلانش نقش چندان پررنگی در توسعه استان ایفا ننموده و علاوه بر حیاط خلوت شدن برخی از دولتمردان ، زمین فوتبال جریانهای خاص شده است.

/جارستان