آخرین خبرهااسلایدرسیاسیملی
نگاه ویژه : آيا گرایش اصلاح‌طلبان به لاریجانی شدت بیشتری گرفته است! / ائتلاف با مثلث لاریجانی، ناطق‌نوری و روحانی
گروه سیاسی : مدتی‌ست که اظهارنظرها درخصوص گرایش اصلاح‌طلبان به علی لاریجانی یا تمایل لاریجانی به اصلاح‌طلبان پررنگ‌تر از پیش شده است.
هرچند این گمانه‌زنی‌ها از زمان انتخاب ریاست مجلس شورای اسلامی و دفاع برخی اصلاح‌طلبان از ریاست علی لاریجانی بر پارلمان ایران و جانبداری از وی در مقابل ریاست محمدرضا عارف، آغاز شد، اما به نظر می‌رسد این رویکرد با شدت بیشتری در حال رشد است.
این گمانه‌ها زمانی جدی‌تر شد که تصویری از هم‌جواری علی لاریجانی با رئیس دولت اصلاحات در مراسمی، منتشر شد و از سوی دیگر هم اظهارات وی درخصوص برخی موضوعات مورد توجه اصلاح‌طلبان و مردم نظیر موضوع سپنتا نیکنام یا حتی برخی نقل قول‌ها مانند موافقت رئیس مجلس با حضور زنان در استادیوم، توجهات را به سوی او جلب کرد.
حمایت‌های گاه و بیگاه اصلاح‌طلبان از لاریجانی یا انتساب برخی اظهارات به وی داستانی ادامه‌دار شده است که در تازه‌تارین این اظهارات، جلال جلالی‌زاده فعال سیاسی اصلاح‌طلب گفته است که لاریجانی و ناطق نوری از اصولگرایان بریده‌اند و به سمت اصلاح‌طلبان گرایش پیدا کرده‌اند، هر چند آنان خود را اصلاح‌طلب نمی‌خوانند، اما در موضع‌گیری و رفتارهایشان گاهی علامت‌ها و نشانه‌های اصلاح‌طلبی دیده می‌شود.
او در گفت‌وگویی با اعتماد آنلاین گفته است: مثلث شیخ ناطق نوری، علی لاریجانی و حسن روحانی در آینده علاوه براینکه به نفع سیاست کشور است همچنین موجب ائتلاف آنها با اصلاح‌طلبان خواهد شد. به نظر من وجود چنین تشکیلاتی هم به نفع اصولگرایان و هم به نفع اصلاح‌طلبان است.
جلالی‌زاده معتقد است: اصولگرایان هم به این نتیجه رسیده‌اند که تشکل‌های گذشته دیگر کارساز نیستند و نیاز به یک نوع بازیگری جدید در فعالیت‌های سیاسی است. با توجه به این وضعیت معتقدم اگر بازگشت آقای ناطق نوری به جامعه با یک نوع نگرش جدید و با تصمیم به ایجاد تحولات در فضای سیاسی همراه باشد، قطعا موثر است، اما اگر صرفا این حضور یک مسئله صوری و ظاهری باشد شاید به نفع آقای ناطق هم نباشد.
این فعال اصلاح‌طلب درحالی این سخنان را گفته است که لاریجانی چندی پیش گفته بود که اصلاح‌طلبان نمی‌توانند من را مصادره کنند و آنان نباید فکر کنند من و ناطق‌نوری به آنها نزدیک شده‌ایم.
علی لاریجانی سودای ریاست‌جمهوری در سر دارد. این جمله‌ای‌ست که این روزها زیاد شنیده می‌شود و بسیاری از کارشناسان معتقدند نحوه چیدمان معاونت‌ها و مشاوره‌ها در مجلس و همچنین سوگیری‌های مرکز پژوهش‌های مجلس هم به همین سمت می‌رود. برخی منابع آگاه نیز از تمایل حسن روحانی برای ریاست‌جمهوری علی لاریجانی در سال 1400 خبر می‌دهند و حتی افزایش نقش افرادی مانند واعظی و نوبخت و نهاوندیان در دولت را به همین مسئله نسبت می‌دهند. آنان از رحمانی فضلی به عنوان سهم بزرگ رئیس مجلس در کابینه نام می‌برند و نزدیک شدن لاریجانی به اصلاح‌طلبان و تعدیل مواضع او را برای نشان دادن همدلی با اصلاح‌طلبان می‌دانند.
تلاش اصلاح‌طلبان برای نزدیک شدن به لاریجانی هم غیرقابل کتمان است. شاید اکنون دیگر بتوان گفت که بخشی از جناح اصلاح‌طلب دنبال ریاست‌جمهوری لاریجانی هستند و این موضوع از لابه‌لای حرف‌هایشان شنیده می‌شود.
هرچند که بخشی دیگر از آنان معتقدند طیف اصلاح‌طلب باید در انتخابات ریاست‌جمهوری 1400 به فکر کاندیدا از طیف خودشان باشند، اما صدای بخش دیگر اکنون بیشتر شنیده می‌شود.
البته باید اذعان داشت عملکرد لاریجانی در مدت باقی‌مانده مهم است. او در صورتی که روند کنونی را ادامه دهد شاید بتواند شانس بیشتری برای جلب حمایت قاطبه اصلاح‌طلبان داشته باشد. کمک لاریجانی به شکل‌گیری گفت‌وگوی ملی، یاری‌اش برای حل مسئله حصر، ارسال پالس‌های بیشتر به بدنه اصلاح‌طلبان و اظهارنظر در خصوص مطالبات مردم می‌تواند شانسی بیشتر برای لاریجانی به همراه آورد.
او خود را اصلاح‌طلب نمی‌داند و هیچ‌گاه انتظار این جمله را از وی نخواهیم داشت، اما اصلاح‌طلبان به لاریجانی برای دولت بعدی نگاه می‌کنند. دولتی که احتمالا می‌توانند در آن نقش اندکی هم بازی کنند و از لاریجانی حسن روحانی دیگری بسازند.
با این حال به نظر می‌آید بسیاری از آنان هم در انتظار عملکرد سال‌های رو به روی رئیس مجلس هستند. تا اینجا شاید بتوان گفت که لاریجانی اندکی از ا نتظارات آنان را برآورده کرده و از الان خود را به عنوان یک پتانسیل به آنها نشان داده است. لاریجانی به خوبی می‌داند که وی برای تکیه زدن بر مسند ریاست‌جمهوری و برای کوچ به پاستور، نیازمند اصلاح‌طلبان است و احتمال دارد از اکنون سخنانی بشنویم و عملکردی ببینیم که تنه به تنه مطالبات اصلاح‌طلبانه بزند.
اصلاح‌طلبان نیز به نظر می‌آید که آرام آرام فضا را برای او باز می‌کنند. آنها گاه و بیگاه از لاریجانی سخن می‌گویند تا شاید بدنه آنها به شنیدن این نام عادت کند.
