حل شدن یکی از چالش‌های سفر به مریخ
محققان ناسا در بررسی‌های خود مدعی شدند که تعداد گلبول‌های قرمز خون در سفرهای فضایی کاهش نمی‌یابد و به این ترتیب یکی از چالش‌های انجام سفرهای فضایی حل شده است.
به گزارش تدبیرشرق و به نقل از اسپیس، یکی از چالش‌های بسیار مهم در سفرهای فضایی، خطراتی است که جان فضانوردان را تهدید می‌کند و به همین دلیل بسیاری انجام سفرهای فضایی طولانی مدت را برای سلامتی فضانوردان مضر می‌دانند.
یکی از مواردی که ذهن بسیاری از محققان را به خود مشغول کرده بود، کاهش تعداد گلبول‌های قرمز و ابتلا به بیماری کم‌خونی برای فضانوردان بود که می‌تواند سبب مشکلاتی نظیر بی‌حالی، خستگی، مشکل در تنفس و مسائل دیگری شود.
اما تحقیق جدید محققان سازمان فضایی آمریکا (ناسا) نشان می‌دهد که در طی سفرهای فضایی بلندمدت و طولانی برای رسیدن به کرات دیگر نظیر ماه و مریخ، تغییری در تعداد گلبول‌های قرمز فضانوردان رخ نخواهد داد و آنها دچار کم‌خونی نخواهند شد.
“کاتلین مک‌مونیگال”( Kathleen McMonigal)، محقق ارشد این تحقیق در موسسه تحقیقاتی جانسون در ناسا گفت: در صورتی که فضانوردان در سفر فضایی خود به کم‌خونی مبتلا شوند، مطمئنا از انجام ماموریت‌های خود بازخواهند ماند و به همین دلیل این اتفاق درصورتی که رخ بدهد، عملا یک ضرر همه‌جانبه خواهد بود.
“مک‌مونیگال” و همکارانش با آزمایش نمونه خون‌های فضانوردانی که حدود 6 ماه در ایستگاه فضایی بین‌المللی مستقر بوده‌اند را در زمین مورد بررسی قرار داده‌اند.
این اولین بار است که نمونه‌های خون فضانوردان در حالی که در ایستگاه حضور دارند، در زمین مورد بررسی قرار می‌گیرد و در مطالعات قبلی وضعیت کم‌خونی فضانوردان، قبل و بعد از ماموریت مورد ارزیابی قرار می‌گرفت.
یافته‌های محققان حاکی از آن است که با آغاز سفر فضایی میزان گلبول‌های قرمز و همچنین فاکتورهای دیگر مرتبط با کم‌خونی افزایش می‌یابد و سپس ثابت می‌شود و هیچ کاهشی در آنها مشاهده نمی‌شود.
“مک‌مونیگال” در این رابطه افزود: آنچه که من می‌خواهم اعلام کنم، این است که همه چیز واقعا طبیعی و نرمال است.
بر اساس داده‌های این تحقیق، فضانوردانی که مدت بیشتری را در سفرهای فضایی سپری می‌کنند، گلبول‌های قرمز پایدارتری دارند.
یک ماه پس از بازگشت فضانوردان به زمین وضعیت گلبول‌های خون و دیگر فاکتورها به حالت پیش از پرواز بازمی‌گردد، اما محققان اعلام کرده‌اند نیاز به تحقیقات گسترده‌تر وجود دارد تا بتوانند بفهمند در این مدت یک ماه چه تغییراتی در بدن فضانوردان در حال رخ دادن است تا بتوان بر اساس آن اقدامات پیشگیرانه‌ای را برای حفظ سلامتی آنها انجام داد.
به هرحال یافته‌های این تیم می‌تواند بشریت را یک گام دیگر به انجام سفر فضایی نزدیک‌تر کند.
