نگاه امروز / بازگشت به دوران قلدرمابی در عرصه سیاسی ؛ سیاست علیه سیاست!

گروه بین الملل : سیاست در دوران معاصر و قرون اخیر پس از سده ها انباشت اندیشه ورزی متفکران عرصه های مختلف سر و شکل امروزی و به اصطلاح دموکراتیک گونه فعلی را به خود گرفت با ارزش هایی چون رواداری، روامندی، برابری، دموکراسی، تبعیض زدایی و….

این ارزش های مردم سالارانه فراتر از مردم سالاری صرف، شاکله سیاست ورزی مدرن را شامل می شد. مضاف بر آن سیاست ورزی امری غامض و پیچیده و امری سترگ و پیچ در پیچ بود که بر دروازه های آن استراتژیست ها و تئوریسین ها ایستاده و کنش گرانش سطحی از برجستگی و نبوغ خاص را حامل و شامل می شدند

مخلص کلام آنکه سیاست و سیاست مداری نه امری خرد و پیش پا افتاده بود اما این روزها به نظر می رسد که سیاست ورزی از آن حیطه برجستگی و تمایز خود فرو غلتیده و به سطحی انگاری کودکانه و دمدمی مزاجانه چهره هایی چون ترامپ تبدیل شده است.

سیاست ورزی دیگر توامان با درایت و هوشمندی سیاست مداران کارآزموده و کاربلدی نیست که کوچکترین حرکت شان در دایره شطرنج سیاست با هزار ترفند و تدبیر و ملاحظه و تردید همراه بود و هر حرکت شان به مثابه نگارگری افسونگرانه یک هنرمند چیره دست، حالا گویی سیاست از عرش به فرش کشیده شده و بازیگران آن از سیاست ورزی بزرگان و اسلاف شان هیچ نام و نشانی را یدک نمی کشند.

نگاه کنید به اقدامات و گفتارهای همین روزهای رئیس جمهوری آمریکا که نه نام و نشانی از سیاستمداران چون کسینجر و برژینسکی دارد و نه حتی قابل قیاس با ریگان و بوش جمهوریخواه است، آنانی که اگر تندمزاج و تند رفتار نیز بودند، آداب سیاست ورزی می دانستند و به ترفندهای آن آراسته بودند اما این یکی حتی از رعایت آداب معاشرت هم عاجز است، در ژاپن حتی حوصله نمی کند که برای ماهی ها با طمانینه غذا بریزد یا اگر در عربستان کودتایی سخت در می گیرد، با لختی تامل به اظهار نظر بپردازد و سکوتی معنادار پیشه کند!
بی هیچ ملاحظه و تدبیری صاف به میدان منازعه می آید و از کودتای ولیعهد جوان سعودی حمایت می کند، ولیعهدی که خود نشانه ای واضح از مرگ سیاست ورزی عقلانی و نشانه ای واضح از نسلی تازه است که با استانداردهای سیاست ورزی شناخته شده فاصله بسیار دارد.

کودتا هم که می کند
جنس کودتایش آنچنان زمخت و توی چشم زن است که با یک لشکر کشی نظامی و یک تسویه حساب خونین چندان تفاوتی ندارد و بازی با مشت آهنین است تا قدرت نگاری با دستکش های مخملی با این دست سیاستمداران گویی دنیای سیاست نیز در نیمه دوم دهه دوم هزاره سوم سر و شکل متفاوتی از قرن بیستم گرفته، دوران سیاستمداران کارآزموده ای که سیاست را هنرمندانه مشق می کردند و این نایبان تازه از اساس گویا نه التفاتی به اسلاف خود دارند و نه اعتنایی به آنچه سیاست ورزی مدرن می خواندیمش اینان عریان و بی پروا و بی ملاحظه به دل حادثه می زنند و نه هنر آن گذشتگان دارند و نه باوری به میراث پیشنیان

با این گودزیلا های عرصه شطرنج سیاست البته می بایست هم سنخ و هم سنگ شان به مقابله برخواست و نیک دانست که بازی در عرصه سیاسی در این روزگاران متفاوت از پیشنیان است هر چند اندک فاصله ای را نپیموده باشیم و هنوز عرق دیپلماسی آنچنان بر تنمان خشک نشده باشد