نگاه ویژه /بازگشت از نیویورک و فرصت روحانی ؛چاله سیاست داخلی و تغییرات اقتصادی پیش روی شیخ دیپلمات

به گزارش تدبیر شرق ؛ شیخ دیپلمات یکبار دیگر نشان داد که در عرصه دیپلماسی از ظرفیت های بالایی برخوردار و با زیر و بم های این عرصه به خوبی آشناست، اینکه این رویکردها و تلاش ها در مواجهه با هیئت حاکمه تندمزاج و مخاصمه جوی آمریکایی چه نتایجی در بر خواهد داشت، باید منتظر عکس العمل های ترامپ و همراهان او بود

اما نکته کلیدی و مهم در تفوق طرف ایرانی بر افزایش دامنه تهدیدات از سوی طرف غربی، نگاه به داخل و بهبود مولفه های درون کشوری در سپهرها و عرصه های مختلف است، از اقتصاد تا سیاست داخلی جایی است که روحانی باید بیش تر از گذشته بدان نگاه و اهتمام ورزیده و تمرکز اصلی را بدان معطوف دارد.

دولت یازدهم در دوران زمامداری روحانی اهم تلاش و توجه خود را به عبور از چالش رو به تزاید با جهان بیرونی بر سر پرونده هسته ای گذاشته و این موضوع را در سرفصل برنامه های خود اولویت داد ، حال اما تحولات رقم خورده این نکته را گوشزد می کند که می بایست در عرصه داخلی تغییر و تحولات را شتاب داده و بدان توجه بیش تری مبذول داشت.

نقطه عطف رویکرد دولت در عرصه سیاست خارجی انعقاد برجام و تلاش برای تحقق آن بود که دولت نیز موفق عمل کرد، اکنون چه این توافق باقی مانده و چه دچار اضمحلال شود، فعل و انفعالات معطوف به آن نمی تواند در نقطه کانونی توجهات دولت باشد و به نظر نمی رسد که بیش از آنچه انجام شده بتوان از دستگاه دیپلماسی انتظار داشت و در ادامه تکرار همان رویکرد سابق نقطه غایی عملکردها در این عرصه است.

دولت چه در عرصه اقتصاد که می بایست به توانمند سازی ظرفیت های داخلی عنایت داشته باشد و چه در عرصه سیاست داخلی که به نوعی مغفول مانده و دولت برای بهبود و ارتقای رضایتمندی بدنه اجتماعی می بایست اهتمام ورزد، راهی برای تغییر معادلات و سنگین کردن کفه ترازو به سمت و سوی خود ندارد.

نکته آنکه روحانی برای این تغییر و تحولات چند برنامه فوری و زمینه مهیا نیز در برابر خود دارد. انتخاب و گزینش دو وزیر کابینه که انتخاب آنان به بازگشت رئیس جمهوری ازسفر نیویورک موکول شده به خصوص وزیر علومی که گزینش آن می تواند نمایه مهمی از رویکرد و گرایش دولت دوازدهم در عرصه سیاست داخلی باشد، امر مهم و تعیین کننده ای است.

از طرف دیگر گزینش استانداران نیز به بازگشت روحانی از سفر نیویورک موکول شده بود، مدیرانی که هر کدام در منطقه و حوزه استحفاظی خود به مثابه یک رئیس جمهوری بوده و نقش تعیین کننده ای در پیش برد منویات دولت و تغییر و تحولات در سپهرهای مختلف دارند و باید دید روحانی که وعده های بسیاری مبنی بر تغییر و تحولات داده در گزینش استانداران چه خواهد کرد.

هر چه هست، این روزها روحانی در یک پیچ خطیر قرار داشته و باید تصمیمات مهمی بگیرد، مردی که در عرصه سیاست خارجی توانسته آنگونه که باید و شاید توفیقات مهمی حاصل کند اما برای عبور از چالش ها تنها نمی تواند به این شاخصه اکتفا کند و اگر هم قرار باشد که تغییرات خنثی و بدور از اثر گذاری مطلوب در عرصه سیاست داخلی و یا گرفت و گیرهای اقتصادی باشد، بی گمان او در چهار سال پیش رو با مشکلات بسیاری دست به گریبان شده و اکنون که هنوز فرصت مهیاست باید اقدامات ملموسی را در دستور کار قرار دهد.