اولویت کدام است؛ برنامه یا وزیران؟

او گفت:«ما آموخته‌ایم که جامعه ایرانی از لحاظ سبک زندگی دارای تنوع است. زنان، مردان، جوانان، روستائیان و شهرنشینان ما به یک شیوه زندگی نمی‌کنند و همه برداشت یکسانی از فرهنگ و هنر ندارند. این تفاوت و تنوع را باید به رسمیت شناخت و پاس داشت؛ چه اینکه همه اقوام ایرانی پاره تن مام وطن هستند و حق دارند که خواهان توجه و مشارکت بیشتر باشند تا توسعه اقتصادی، اجتماعی و سیاسی متوازن و عادلانه در همه کشور محقق شود.» رئیس جمهوری اصول نظام انتخاباتی را مطابق با خواست مردم خواند و تأکید کرد که مردم در انتخابات و با نگاه به همه نظرات و سلایق، انتخاب خود را انجام دادند و حالا این نظام سیاسی است که باید درخور انتخاب مردم عمل کند. منتخب ملت در دوازدهمین دوره انتخابات ریاست جمهوری گفت: «همه ما پذیرفته‌ایم که در یک جامعه 80 میلیونی به حکم طبیعت انسانی در مورد موضوعات مختلف سیاسی، اقتصادی و فرهنگی، طیف گسترده‌ای از مواضع و دیدگاه‌ها، وجود دارد و البته پذیرفته‌ایم که در نهایت برای اداره کشور، این رأی مردم است که از بین دیدگاه‌های مختلف، راه مورد نظر خود را انتخاب می‌کند.» رئیس جمهوری تأکید کرد: «هدف عدالت و اعتدال فراهم کردن فرصت‌های رشد و حمایت برابر و به‌دور از فساد برای همگان، بالا بردن آستانه تحمل و مدارا با دیگران و داشتن نظام حمایت اجتماعی قدرتمند برای حفاظت از افراد جامعه در برابر سختی‌های زندگی است.»
او دستیابی مردم به حقوق خود؛ مبارزه با فقر و فساد؛ مهارتورم و سربلندی ملت در جامعه جهانی؛ رشد فضای آزاد و معنوی؛ دسترسی آسان به اطلاعات؛ برابری در برابر قانون؛ داشتن آینده مطمئن؛ اظهار نظر آزاد و شفافیت در امور را حق مردم خواند و دولت دوازدهم را متعهد به این اصول دانست.
دکتر حسن روحانی در سخنرانی مراسم تنفیذ که با تأئید رهبر معظم انقلاب همراه شد، ضمن بازتعریف اصول حاکم بر دولت اعتدال، خود و اعضای کابینه دوازدهم را ملزم به تعهداتی کرد که انجام و یا تعلل در آنها از چشم مردم هشیار پنهان نخواهد ماند. این تعهدات بی‌‌گمان در شکل و محتوای انتخاب‌های او در چهار سال آینده و نیز تیم همراهش بازتاب مستقیم دارد. بنابراین اگر این روزها ترکیب کابینه دوازدهم دلشمغولی ناظران است، باید به این مهم نیز توجه کنند که صرف انتخاب و یا حذف برخی چهره‌ها از کابینه دوازدهم نمی‌تواند چندان تأثیر مستقیمی بر کرد و کار دولت آینده داشته باشد بلکه این تصمیم‌های مستقیم رئیس‌جمهوری و اولویت‌های اوست که می‌تواند بر کارآمدی دولت آینده محک بزند. همانگونه که برای مثال دولت یازدهم با تمرکز بر دیپلماسی و برجام توانست از یکسو به بازگشت ایران به جامعه بین‌المللی کمک کند. از سوی دیگر با رفع بخش بزرگی از تحریم‌ها به رونق در کار وزارت نفت پرداخته و با اختصاص 2درصد از درآمد حاصل از مالیات بر درآمد، تحول بزرگی را در حوزه سلامت کشور موجب شود. اگرچه توانمندی وزیران مربوطه در این باره اهمیت دارد اما، توجه رئیس دولت در اجرای مراتب سیاست‌هایش اهمیت و اصالت بیشتری داشته است. حال باید دید وقتی رئیس جمهور روحانی به بازخوانی اصول سیاست‌های دولت اعتدال می‌پردازد، چگونه به آرایش تیم خود خواهد پرداخت. در اینجا چهره‌ها دیگر اولویت اصلی را ندارند، بلکه این سیاست‌های مرتبه بندی شده در دولت دوازدهم است که به آنان معنا خواهد داد.