یادداشت تدبیرشرق// در یکسال و چند ماهگی دولت چهاردهم، که با شعار وفاق و هماهنگی در سطوح مدیریتی کار خود را آغاز کرده، هنوز در گوشه و کنار برخی دستگاه‌های اجرایی، افرادی بر مسند روابط عمومی تکیه زده‌اند که نه‌تنها نسبتی با سیاست‌های دولت ندارند، بلکه عملاً در برابر آن ایستاده‌اند.
در دستگاهی که نامش «میراث فرهنگی» است، ظاهراً بعضی‌ها فراموش کرده‌اند که میراث اصلی هر سازمان، «انضباط و وفاداری سازمانی» است.
خانم مرجان نعمتی‌صبا، مدیر روابط عمومی اداره‌کل میراث فرهنگی گیلان، مدتی‌ست بیش از آنکه صدای سازمان باشد، تریبون گلایه و تمسخر علیه سیاست‌های دولت شده است؛ و این یعنی دقیقاً خلاف مأموریت روابط عمومی.
نمونه‌ی روشن این تناقض را می‌توان در اداره‌کل میراث فرهنگی، گردشگری و صنایع‌دستی گیلان دید؛ جایی که خانم مرجان نعمتی‌صبا در جایگاه مدیر روابط عمومی، رفتاری کاملاً مغایر با شأن و وظیفه‌ی روابط عمومی از خود بروز داده است. روابط عمومی باید صدای سازمان باشد، نه بلندگوی گلایه و کنایه به دولت مستقر!
وقتی مدیری در سطح روابط عمومی یک اداره کل، آشکارا به سیاست‌های رسمی دولت بی‌اعتناست و در فضای مجازی، چهره‌های نزدیک به گفتمان دولت را دستمایه‌ی طعنه و تمسخر قرار می‌دهد، پرسش ساده‌ای پیش می‌آید: چگونه می‌توان به صداقت، کارآمدی و هم‌افزایی در چنین ساختاری امید داشت؟
وقتی مدیری در سطح شما از بستر رسانه برای کنایه به دولت استفاده می‌کند، یعنی یا جایگاهش را اشتباه گرفته یا عمداً در خدمت جریان دیگری عمل می‌کند.
آقای سلمان‌خواه، مدیرکل محترم میراث فرهنگی گیلان؛
شما امروز در جایگاهی هستید که باید بیش از هر زمان دیگری مراقب چهره‌ی رسانه‌ای و افکار عمومی دستگاه‌تان باشید. روابط عمومی، ویترین سازمان شماست. آیا شایسته است این ویترین را به کسی بسپارید که در مواضعش هیچ نشانی از هم‌سویی با دولت ندارد؟
اجازه ندهید تریبون رسمی اداره‌تان در اختیار فردی قرار گیرد که در گفتار و رفتار، آشکارا با سیاست‌های دولت زاویه دارد.
تغییر چنین فردی نه یک تصمیم شخصی، بلکه یک ضرورت اداری و سیاسی است.
وقت آن رسیده که تصمیمی روشن و قاطع بگیرید. دولت به روابط عمومی‌های هم‌دل و هم‌سو نیاز دارد، نه کسانی که پشت عنوان روابط عمومی پنهان شده‌اند و در عمل، علیه جریان رسمی دولت رفتار می‌کنند.
