نامه سرگشاده جعفرزاده خطاب به رییس جمهور

به گزارش تدبیرشرق، نامه سرگشاده جعفرزاده خطاب به رییس جمهور:

برادر بزرگوارم، جناب آقای دکتر پزشکیان
ریاست محترم جمهوری اسلامی ایران

با سلام و آرزوی توفیق روزافزون برای جنابعالی

این نامه را نه از سر گلایه شخصی، که با دلی پر از دغدغه و مسئولیتی که نسبت به آینده‌ فرزندان این سرزمین احساس می‌کنم، می‌نویسم.

جنابعالی را نه از رسانه‌ها، بلکه از سال‌ها پیش و از نزدیک می‌شناسم؛ به پاک‌دستی‌تان، به مردم‌داری‌تان، به صداقت‌تان ایمان داشته و دارم. رأی من به شما نه از سر اجبار، بلکه از سر شناخت و باور بود. و هنوز هم اگر زمان به عقب بازگردد، با همان افتخار به شما رأی خواهم داد.

اما اکنون…
مدتی‌ست لحن سخنان شما تغییر کرده؛ گویی آن دکتر پزشکیانی که بی‌تعارف با مردم سخن می‌گفت، دیگر مجال سخن ندارد. این تغییر نگران‌کننده است.

آقای رئیس‌جمهور،
این مردم نجیب، سال‌هاست بار سنگین مشکلات را بر دوش کشیده‌اند. از انقلاب تا جنگ، از تحریم تا تورم، از ناامنی اقتصادی تا بحران معیشت. اکنون که ریاست‌جمهوری را در اختیار دارید، توقع مردم این است که صدایشان را بشنوید و بارشان را سبک‌تر کنید، نه آنکه از آنان بخواهید کولرها را خاموش کنند و گرما را تحمل نمایند.

در کشورهای همسایه که نه ادعای انقلابی‌گری دارند و نه نفت‌ و گازشان از ما بیشتر است، خیابان‌ها را خنک می‌کنند تا مردم‌شان آسایش داشته باشند. در ایران اما، مردم را به صرفه‌جویی افراطی و گاه غیرمنطقی دعوت می‌کنیم. این فاصله، مردم را ناامید و دل‌زده می‌کند.

نکته‌ی مهم‌تر اینکه، برخی چهره‌ها در کابینه‌ی شما، نه تنها همسو با وعده‌های انتخاباتی‌تان نیستند، بلکه کارآمدی لازم را نیز ندارند. وزیری که در برابر بحران آب، به نماز باران متوسل می‌شود، نه‌تنها از مسئولیت فنی خود فاصله گرفته، بلکه شأن وزارتخانه را نیز زیر سؤال می‌برد. این در حالی‌ست که منابع کشور صرف برگزاری هزاران مراسم پرهزینه می‌شود.

مردم در تأمین ابتدایی‌ترین نیازهای زندگی، درمانده‌اند، اما دولت از کمبود منابع سخن می‌گوید؛ درحالی‌که در جاهایی دیگر، هزینه‌هایی هنگفت صرف می‌شود که نه فوریت دارند و نه اولویت.

برادر گرامی،
می‌دانم که قلبی پاک و نیتی خیر دارید، اما امروز، فقط نیت کافی نیست. کشور در بحران است. ما نیاز به یک دولت کارآمد، شفاف، پاسخگو و ملت‌مدار داشته و داریم.

بیایید با مردم صادق باشیم. اگر قرار است ریاضت باشد، ابتدا مسئولان آن را تجربه کنند. اگر قراری بر صرفه‌جویی است، از ساختار دولت آغاز شود.

منکر تلاش‌های شما نیستم. اتفاقات مثبتی نیز رخ داده، از جمله در حوزه‌ی ارتباطات و برخی تصمیمات فرهنگی. اما این کافی نیست، چون در برابر رنج بزرگ مردم، همچنان جای خالی اقدامات جدی و تحول‌آفرین احساس می‌شود.

در پایان، با تمام احترام و علاقه‌ای که به شما دارم، یک خواهش دارم:
لطفاً همان پزشکیان باقی بمانید که مردم به او دل بسته‌اند. نه در حرف، که در عمل.

با احترام فراوان:
دکتر غلامعلی جعفرزاده ایمن‌آبادی
نماینده ادوار مجلس (دوره‌های نهم و دهم)
جانباز بسیجی بالای هفتاد درصد جنگ تحمیلی
بیست و هشتم اردیبهشت ۱۴۰۴