گیلان برای استخراج گنج‌های نهانش به سکانداری اقتصادی نیاز دارد
حرف بس است؛ گیلک ها مترصد استانداری اجرایی و عملیاتی
به گزارش تدبیرشرق به نقل از انطباق، این روزها اخبار مختلفی درباره انتصاب استانداران به عنوان نمایندگان دولت در استان‌های مختلف ایران به گوش می‌رسد. اخباری که گاه روزنه امید را برای مردم نمایان می‌کند و گاه نیز دلهره‌هایی ایجاد می‌شود برای مردمی که به امید تغییر پای صندوق آمدند.
امروزه و با توجه به آنکه اقتصاد و سازندگی از اولویت‌های جامعه است در میان گزینه‌هایی که برای استانداری‌های مختلف معرفی می‌شوند باید افرادی حضور داشته باشند که علاوه بر توانایی‌های مدیریتی و سیاسی، نکته‌بینی های اقتصادی را در دستور کار بگذارد.
افرادی که سال‌ها کار اقتصادی کرده باشند و بتوانند از درون این علم زیرساخت‌های استان‌ها را توسعه دهند و پتانسیل‌هایی که وجود دارد را به میدان بهره‌وری بیاورند.
نکته مهمی که در گیلان به عنوان یکی از استان‌های غنی کشور باید مد نظر وزارت کشور باشد چرا که مردم این استان دیگر تحمل سال‌ها نظاره بر سیاست‌زدگی مدیران استانی را ندارند و منتظر هستند تا دولت پزشکیان مدیرانی را برای استان انتخاب کند که زیرساخت‌های مختلف را بسازند و پتانسیل‌های موجود را به شکوفایی برسانند.
مساحت گیلان ۱۴٬۰۴۴ کیلومترمربع و جمعیت آن طبق سرشماری ۱۳۹۵، حدود ۲۵۰۰۰۰۰ نفر است. استان گیلان به ۱۷ شهرستان تقسیم شده که عبارتند از: آستارا،آستانه اشرفیه، املش، بندر انزلی، تالش،سیاهکل،شفت،رشت، رودبار، رودسر،رضوانشهر،صومعه‌سرا،فومن، لاهیجان،لنگرد، ماسال و خمام.
شهرستانهایی که با توجه به موقعیت جغرافیایی خاصی که دارند هر کدام دارای ویژگی‌ها و پتانسیل‌های منحصر به فردی هستند ولی رشد و توسعه در آن‌ها به گونه‌ای که در حد و شایستگی آن‌ها باشد صورت نگرفته است.
برای همین شاهد آن هستیم که با کوچکترین تراکم جمعیتی و مسافران با کمبودهای مختلف روبه‌رو می‌شود و یک روز بنزین کم می‌شود و روزی دیگر شاه راه‌های استان قفل می‌شود و مردم مسافر و بومی را با مشکلات فراوان روبه‌رو می‌کند.
وزارت کشور و به ویژه شخص وزیر باید نگاه سیاست‌زده و انحصاری درباره انتخاب استانداران را کنار بگذارد به ویژه در گیلان فردی را انتخاب کند که با ساختن و آبادانی رابطه مستقیم داشته باشد و در کارنامه خود اقدامات ویژه سازندگی در حوزه ملی یا حتی فرا ملی را ارائه کند.
اینکه گزینه‌های استانداری تنها افراد سیاسی باشند که از یک گروه یا جناح بدون در نظر گرفتن شعار وفاق به استان‌ها فرستاده شوند و توانایی ساخت و آبادانی را نداشته باشند و به بهانه نبود امکانات و منابع مالی چهار سال مردم آن خطه را از رشد و توسعه عقب می‌اندازد.
گیلان نیز نیاز دارد گزینه‌هایی برای استانداری به خود ببیند که علاوه بر ویژگی‌های عمومی مد نظر وزیرکشور، کارکشته باشند و دست پر برای ساختن استان به هیات دولت معرفی شوند.
معضل ساماندهی انواع پسماند در سراسر گیلان، لزوم ساماندهی فاضلاب وارده به رودخانه‌های استان به ویژه رودخانه‌های زرجوب و گوهررود در شهر رشت، اولویت بندی الزامات و ظرفیت‌های بخش کشاورزی و لزوم حمایت جدی از کشاورزان به ویژه شالیکاران، تعامل و همدلی برای احیای هرچه بیشتر واحد‌های تولیدی و صنعتی متناسب با ظرفیت‌های بومی و آمایش سرزمینی و همچنین تسریع در روند اجرای طرح‌های زیربنایی از جمله خط آهن رشت – کاسپین و طرح تجهیز اراضی کشاورزی و توسعه ملزومات گردشگری استان از مواردی است که استاندار جدید باید برای رفع آن توانایی، دانایی و پشتکار داشته باشد چرا که مردم دیگر از گزینه‌هایی که فقط شعار دهند و در بازی‌های سیاسی پادو باشند دلزده هستند و گیلان با تمام ویژگی‌های خاصی که دارد نباید از سایر استان‌ها در بحث توسعه عقب بماند.
/انطباق
