فرهادی مردی برای تمام فصول! / منطقه آزاد انزلی؛ «فرصتی طلایی» برای مدیری سیاسی!

«او مدیری سیاسی است، نه اقتصادی!»، این گزاره‌ای است که از زمان انتصاب عیسی فرهادی، فرماندار سابق تهران به سمت مدیرعاملی تنها منطقه آزاد شمال کشور مطرح شد. گزاره‌ای که شاید کارنامه وی در طول ۶ ماه اخیر، درستی آن را به اثبات رسانده است.

فرهادی با حضور در دولت‌های مختلف و با نگاه‌های سیاسی متفاوت، از صداوسیمای لاریجانی و فرمانداری و استانداری دولت احمدی‌نژاد گرفته تا فرمانداری حساس تهران بزرگ در دولت روحانی نشان داده بازی سیاست و تعامل با طیف های سیاسی مختلف را به خوبی بلد بوده و از انگشت‌شمارانی است که از سفره هیچ دولتی در چندین دوره اخیر، بی نصیب نمانده است.

استاندار البرز در دولت دهم که شاید در ابتدا به امید رسیدن به صندلی استانداری گیلان، مدیریت در منطقه آزاد را پذیرفت، خیلی زود دریافت که نه مدیریت در گیلان به آسانی خراسان جنوبی و البرز است و نه دوره، دوره آن سال‌ها که بتوان با اعتقاد به مدیریت هیاتی و نشست و برخاست با نمایندگان مجلس و لابی‌های تاثیرگذار کارها را به پیش برد.

عیسی فرهادی که به واسطه سال‌ها همکاری و نزدیکی به هم استانی‌اش سید صولت مرتضوی، معاون سابق رئیسی و وزیر فعلی کار دولت سیزدهم، در این دولت توانست علی‌رغم وجود گزینه های بومی توانمند به مدیرعاملی منطقه آزاد انزلی برسد، شاید این روزها و به واسطه همین رفاقت دیرینه (که در زمانی حتی شائبه نسبت خانوادگی آنان نیز مطرح شده بود)، در سودای رسیدن به مدیرعاملی بزرگترین شرکت سرمایه‌گذاری در ایران (شستا) است، در حالی که خروجی عملکرد وی در منطقه آزاد انزلی در این مدت به اعتقاد صاحب نظران، ناملموس و نامشخص بوده است.

به عنوان نمونه، مدیرعامل غیربومی منطقه آزاد انزلی در حالی از پیشرفت ۸۳ درصدی راه‌آهن ۳۵ کیلومتری رشت–کاسپین و اتصال بندر کاسپین به شبکه ترانزیت ریلی کشور خبر می‌دهد که بعید به نظر می‌رسد با عملیات کند عمرانی و رایزنی‌های متعددی که وی به منظور بازگشت به پایتخت و تصدی صندلی شستا و یا مدیرعاملی صندوق بازنشستگی فولاد کشور انجام داده است، این خط ریلی در زمان مدیریت وی بر منطقه آزاد به سرانجام برسد. ناگفته پیداست که تبعات انتصاب فرهادی در مناصب حساسی همچون شستا یا صندوق بازنشستگی فولاد کشور که با معیشت و زندگی هزاران نفر گره خورده است، با توجه به عملکرد فعلی فرهادی در منطقه آزاد، می‌تواند حاشیه‌ساز باشد.

مدیرعامل منطقه آزاد انزلی در ماه‌های ابتدایی ورود خود و به بهانه اصلاح، اقدام به کاهش میانگین ساعات اضافه کاری نیروهای شرکتی سازمان نمود که گفته می‌شود به دلیل عدم وجود ساز و کار عدالت محور و واکنش نیروهای شرکتی به‌ناچار از این تصمیم عقب نشینی کرد. از سویی دیگر فرهادی باید گزارشی به افکار عمومی در راستای پیگیری مطالبات قدیمی و بزرگ سازمان از سرمایه گذاران و انبوه‌سازان گاها غیربومی منطقه آزاد انزلی که در این منطقه حتی به ثروت‌های هنگفت رسیده اند ارائه کند که دقیقا در راستای تحقق درآمدها و وصول مطالبات چه خروجی عملی و ملموسی داشته است؟ و کدام سرمایه‌گذار جدید و ملی در این مدت در منطقه آزاد سرمایه گذاری کرده است؟ آش مدیریت فرهادی در منطقه آزاد به قدری شور شده است که حتی شنیده می‌شود یکی از مشاوران ارشد وی که از ابتدای انتصاب فرهادی همراه وی بود، عطای این همراهی را به لقایش بخشیده و به تهران بازگشته است.

از سویی دیگر به نظر می‌رسد برخی از نمایندگان استان همچون نماینده شهرستان بندرانزلی در مجلس شورای اسلامی، در حالی که قریب به یک‌سال تا انتخابات آتی مجلس باقی مانده، بر روی عملکرد و مدیریت رای‌ساز فرهادی حساب ویژه‌ای باز کرده‌اند، اما گذشت زمان نشان خواهد داد که مدیریت فرهادی در منطقه آزاد انزلی برایشان فرصت‌ساز خواهد بود و یا فرصت‌سوز!

در روزهای مدیریت فرهادی، منطقه آزاد انزلی اگرچه برخلاف شعار تبلیغاتی‌اش «فرصتی طلایی» برای سرمایه‌گذاران نیست، اما شاید سکوی پرتاب برای مدیری باشد که تقریبا نیمی از ایام هفته را در تهران سپری کرده و به نظر می‌رسد با رایزنی‌های انجام شده، درصدد حضور کامل در تهران و مدیریت در منصبی حساس‌تر است.

گفتنی است گیل خبر در هفته‌های آینده با جزئیات بیشتری به موضوعات و مشکلات فعلی منطقه آزاد انزلی خواهد پرداخت.

/گیل خبر