سرنوشت عبدالغفار شجاع، سید احمد حسینی و محمدعلی علومی در انتظار محمد دوستار؟!

به تازگی فرید نجفی از میان خیل متعدد نامزدهای ریاست دانشگاه گیلان حکم خود را دریافت کرد. روز گذشته نیز شراره کاوسی به سمت رئیس سازمان مدیریت و برنامه ریزی گیلان منصوب شد.

این دو انتصاب را می توان تکمیل ناکامی محمد دوستار رئیس دانشگاه آزاد اسلام واحد رشت و رئیس ستاد هماهنگی ستادهای انتخاباتی رئیسی در استان گیلان طی دو روز دانست. زیرا دوستار بعد از این که نتوانست کرسی استانداری گیلان را بدست آورد، به عنوان یکی از گزینه های ریاست مدیریت و برنامه ریزی و همچنین دانشگاه گیلان مطرح بود.

دوستار در ماه های گذشته حمایت برخی نمایندگان مجلس و همچنین بعضی رسانه ها و کانال های تلگرامی را داشت. ولی تاکنون نتوانسته به مقامی دست پیدا کند. شاید او نیز به سرنوشت روسای ستاد انتخاباتی روحانی در استان گیلان دچار شود که هرگز مقامی بالا را تجربه نکردند. عبدالغفار شجاع رئیس ستاد انتخاباتی روحانی در سال 92 همیشه به عنوان یک گزینه مطرح سمت های مختلف  از جمله استانداری گیلان نام برده می شد، ولی هرگز به پستی در گیلان دست پیدا نکرد . البته نوبخت او را با سمت های  تشریفاتی در سازمان مدیریت و برنامه ریزی نسبتا  راضی نگه داشت. سید احمد حسینی رئیس ستاد روحانی در سال 96 هم به عنوان گزینه مطرح چند استانداری از جمله چهارمحال و بختیاری نام برده می شد که با توجه به برخی پرونده های سیاسی هرگز به مقامی دست پیدا نکرد. (البته این که از نظر اقتصادی رشدی داشتند و یا خیر نامشخص است) محمدعلی علومی رئیس ستاد احمدی نژاد در سال 84 هم از جمله اشخاصی بود که بعد از پیروزی او به پست خاصی دست پیدا نکرد و بعد از مدتی نیز کلا از سیاست کناره گرفت.

حال محمد دوستار  نیز سه پست مهمی که در انتظارش بوده را از دست رفته می بیند. البته هنوز سمت های محبوبی چون مدیرعاملی منطقه آزاد انزلی وجود دارد که البته بعید به نظر می رسد سعید محمد با توجه به سوابق غیراقتصادی و عمرانی او چنین ریسکی داشته باشد. شاید با توجه به لغو بخشنامه وزارت کشور مبنی بر لغو محدودیت انتصاب مامورین خارج از وزارتخانه شاهد حضور دوستار در بخشهایی از وزارت کشور باشیم. پست هایی که بیش از این  دوستار چندان انتظار آن را نمی کشید.

/حکایت گیلان