این برد را میتوان به نام اسکوچیچ نوشت؟
پیروزی مقابل سوریه در شرایطی به دست آمد که سرمربی تیم ملی نتوانست قبل از این بازی نه با بازیکنان خود روبرو شود و نه حتی روی نیمکت حاضر.
به گزارش تدبیرشرق, زیستن در عصر سیطره کرونا ویروس، دیگر ما را به شرایط عجیب در فوتبال نیز عادت داده است. وگرنه مگر میشد روزی روزگاری تیمی برای یک بازی نه تنها سرمربی خود را روی نیمکت نداشته باشد بلکه بدون هیچ محدودیت انضباطی حتی نتواند با بازیکنان خود در رختکن و در تمرینات قبل از بازی صحبتی کند. اما این اتفاق در مورد اسکوچیچ و تیم ملی ایران افتاد و خوشبختانه با برد مقابل سوریه امتیازی به خاطر این وضعیت عجیب از دست ندادیم.
اما سوال مهم این است که آیا با این شرایط میتوان این برد را به نام اسکوچیچ نوشت و یا اینکه همصدا با برخی منتقدان او، برد مقابل سوریه را نتیجه تلاش فردی بازیکنان دانست. همچنان که برخی در دور قبل اصرار بر این داشتند که برد مقابل بحرین و عراق را بیشتر نتیجه نبوغ بازیکنان بدانند تا درایت سرمربی.
در فوتبال امروز که بازیهای ملی در زمانهای مشخص و محدود انجام میشود و تیم های ملی ۴۸ ساعت قبل از هر بازی عملا بازیکنان خود را در اختیار میگیرند، مربیگری در تیمهای ملی، متد و دیسیپلین متفاوتی را نسبت به مربیگری در باشگاهها طلب میکند. در بازیهای ملی شاید مهمترین هنر و وظیفه یک مربی انتخاب مناسب یازده بازیکن در قالب یک سیستم مشخص برای هر بازی باشد وگرنه فرصت چندان زیادی برای تمرین تاکتیکی وجود ندارد مگر اینکه بازیها به صورت متمرکز و تورنمنت گونه برگزار شود. تاکتیک و استراتژی بازی نیز با گذشت زمان و انجام بازیهای متعدد در ذهن بازیکنان جا انداخته میشود.
با این دیدگاه برد مقابل سوریه را باید به نام اسکوچیچ هم نوشت. چرا که او مسئول انتخاب بازیکنان برای ترکیب اصلی و تعویضها و در نتیجه تغییر حرکات بازیکنان در زمین بوده است. همانطور که باخت احتمالی مقابل سوریه نیز به نام اسکوچیچ نوشته میشد، این برد نیز متعلق به اوست.
هر چند روابط عمومی ضعیف سرمربی تیم ملی باعث شده تا غیبت اخیر او بیشتر هم به چشم بیاید و نقش او در آمادهسازی اخیر تیم ملی به چشم نیاید اما این نکته را هم باید مدنظر داشت که نمایش تیم او در مقابل سوریه نتیجه چند ماه تلاش او به عنوان سرمربی و در نتیجه انتخاب ترکیب و بازیکنان مناسب و اصرار او به بازی با یک ترکیب تقریبا ثابت و انجام تغییرات جزیی برای هر بازی بوده است.
شلختگی در دقایقی از بازی تیم ملی در بازی با سوریه را نمیتوان تنها به پای غیبت اخیر اسکوچیچ نوشت. که او نیز اگر مبتلا به کرونا نبود فرصت چندانی هم برای تمرین با شاگردانش نداشت. این شلختگی چه بسا با حضور اسکوچیچ نیز احتمالا در نوع بازی شاگردان او دیده میشد اما آنچه مهم است اینکه انتظار میرود برای بازی بعد مقابل عراق از میزان این شلختگی کاسته شود چه اسکوچیچ بتواند شاگردانش را ملاقات کند و چه در یک احتمال بسیار بعید نتواند.
/ورزش سه