غزل لطفی در یادداشتی در صفحه نخست روزنامه اعتماد عنوان کرد: گلایه از کارنامه دولت روحانی درگیلان

غزل لطفی در یادداشتی نوشت: دولت تدبیر و امید در حال طی کردن آخرین روزهاست. دولتی که هر چند تحریم‌ها، بلایای طبیعی و کرونا ویروس نفسش را به شماره انداخت اما توسعه‌محوری را مهم‌ترین هدف خود قرار داده بود. در این میان اگر بخواهیم به یکی از مهم‌ترین فعالیت‌های این دولت بپردازیم پیشرفت قابل ملاحظه حمل‌و‌نقل است که در جاده‌ها و خطوط ریلی ایران کاملا مشهود است در زمانی که ما تحریم‌های بی‌سابقه، کرونا و فشارهای وحشتناک داخلی را درک می‌کنیم، کارکرد نسبتا خوب و افتتاح هزاران پروژه در پنجشنبه‌ها را شاهد بودیم و خوشحال و سپاسگزار هستیم.

همچنین رییس‌جمهور نیز در هشتاد و ششمین پویش تدبیر و امید برای جهش تولید و افتتاح طرح‌های ملی ریلی و آزادراهی وزارت راه و شهرسازی اظهار داشت:   یکی از افتخارات ماست که از ۱۰ هزار و خرده‌ای کیلومتر راه‌آهن به ۱۴ هزار کیلومتر می‌رسیم، این افتخار بزرگی است. این باعث افتخار همه مهندسین و طراحان ما است. این مهم به ما نشان می‌دهد که دولت در این زمینه و با به‌کارگیری متخصصان، توانسته است نمره قبولی بگیرد.

ولی حرف ما الان راجع به گیلان همیشه پرچالش است؛ سهمش از این هزاران پروژه چه بوده است؟  استان گیلان با توجه به مسافرپذیر بودن و نیاز ویژه به حمل‌ونقل هنوز نتوانسته در دولتی که از شمال تا جنوب ایران جاده و راه آهن ساخته است ۹ کیلومتر باقی مانده از آزاد راه قزوین – رشت در منطقه رودبار را به پایان برساند.

 آزادراه رشت – قزوین ۱۳۸ کیلومتر طول دارد که ۱۲۹ کیلومتر آن به بهره‌برداری رسیده است؛ بخش‌های باقیمانده این محور، حدفاصل منجیل تا رودبار به طول ۱۱.۳ کیلومتر یکی از مهم‌ترین گلوگاه‌های ترافیکی در این آزادراه محسوب می‌شود که از این میزان ۳.۱ کیلومتر در سال ۹۵ به بهره‌برداری رسید و ۸.۲ کیلومتر آن در قالب دو قطعه به طول ۳.۳ و ۴.۹ کیلومتر و بهره‌مندی از ۷ دستگاه پل به طول ۱۶۸۷ متر و ۴ دستگاه تونل به طول ۲۸۳۱ متر، از زمستان سال ۹۷ آغاز و تا الان ادامه دارد.

بدیهی است در دولتی که هزاران کیلومتر جاده احداث کرده است از نظر تخصصی مشکلی برای ساخت این مسیر کوتاه نیز نبوده مگر عدم اهتمام و دغدغه‌مندی مسوولان استانی و کشوری. با نگاهی دقیق‌تر درمی‌یابیم که راه‌آهن تهران- رشت نیز افتتاح شده است اما پس از شروع فعالیت، پروژه تکمیل ایستگاه‌های آن به کندی پیش می‌رود تا آنجا که امروز فقط هفته‌ای دوبار سوت قطار را در آن می‌شنویم.  قطاری که اگر هر روز به گیلان سر می‌زد شاید بخش عمده‌ای از رفت و آمدهای این استان توریست‌پذیر را بر عهده می‌گرفت.  همین دو موضوع که از اصلی‌ترین شریان‌های حمل‌‌و‌نقل برای این استان است؛ به ما نشان می‌دهد، گیلان نیازمند نگاهی ویژه در دولت آینده است تا همراه با آگاهی از شرایط این استان، بتواند در طی کردن قدم‌های توسعه استانی، سریع‌تر و اصولی‌تر گام بردارد.

«کارنامه دولت روحانی در گیلان تقریبا هیچ»

درطول ۸ سال دو پروژه باقیمانده از دولت‌های قبلی هنوز به اتمام نرسیداست.
۱-  از۱۱ کیلومتر باقیمانده درحدفاصل منجیل به رودبار فقط ۳کیلومتر به بهربرداری رسید.
۲-  راه‌آهن قزوین -رشت – آستارا همچنان ناتمام، ناقص باقی مانده است.

حضور مسافرین متعدد، علاوه بر خطوط حمل‌ونقل، نیازمند امکانات است تا جوابگوی این جمعیت شناور باشد. پسماند نیز یکی از چالش‌های اساسی استان‌های توریستی و همچنین گیلان است.

ارتفاع زباله‌های سراوان بعضا از ارتفاع شهر رشت بالاتر می‌رود و سال‌هاست مسوولان می‌خواهند زباله‌سوز و تصفیه‌خانه سراوان را راه‌اندازی کنند اما تا امروز ما نتیجه‌ای که برای ساکنین استان گیلان مفید باشد، ندیده‌ایم.  شیرابه‌های زباله از سراوان وارد رودخانه‌ها می‌شود و سلامت مردم هر روز بیشتر به خطر می‌افتد و فقط طرح و برنامه‌ها روی کاغذ ارایه می‌شوند و در خواست بودجه می‌شود بدون آنکه خروجی قابل مشاهده‌ای داشته باشد.  بررسی شرایط تالاب انزلی، عدم رسیدگی به وضعیت رودخانه‌ها علی الخصوص دو رود زرجوب و گوهر رود در شهر رشت، نیز بیانگر چالش‌های متعدد زیست‌محیطی است که تبدیل به معضلی بزرگ برای گیلان شده است.

در استان‌های همجوار شاهد هستیم تدابیر بسیار سختی اندیشیده شده تا کرونا مدیریت شود در حالی که جاده‌های گیلان باز است و شمار مبتلایان از ۱۰۰۰ نفر نیز گذشته است.  دولت تدبیر و امید در استان گیلان نمره قبولی نگرفت و مردم گیلان از دولتی که در روزهای آینده بر سر کار خواهد آمد، خواهان مسوولانی آشنا به شرایط استان هستند تا بتوانند در سایه آگاهی، مسیر رفاه و آسایش گیلانیان را هموار سازند و در پیچ و خم‌های جاده‌های توسعه دچار توقف و کندی حرکت نشوند.

/اعتماد