دکتر ارسلان زارع استاندار گیلان;محیط زیست و نسبت آن با توسعه پایدار گیلان

یادداشت:انسان در طول دوره های تاریخی همواره طبیعت را به منظور تامین بخشی از نیازهای خود به خدمت گرفته است؛ با این نگرش که توسعه همه جانبه می تواند در راستای پیشرفت جامعه و رفاه فردی و اجتماعی موثر واقع شود اما در این میان، اثرات مخرب آن بر موضوعات و مسائل زیست محیطی را کمتر مورد توجه قرار داده است.

امروزه برای رفع این خلاء ، توسعه پایدار فصل مشترک محیط زیست و حفاظت از محیط زیست به عنوان اساس توسعه دانسته می‌شود و به دلیل اینکه توسعه همساز با حفظ محیط ، موجب پایداری حیات بشری و همچنین استمرار حیات منابع طبیعی و زیستی لازم برای آن است؛ مفهوم پایدار به چنین الگویی از توسعه اضافه شد.

به اعتقاد کارشناسان و اندیشمندان؛ مباحث مرتبط با توسعه پایدار، نقطه اتصال سه حوزه حقوق بشر، محیط زیست و اقتصاد است تا به عنوان میانجی‌گر ، مظهر توجه و التفات به نیازهای نسل آینده نیز باشد.

هم اینک هدف از توسعه پایدار ، آشتی دادن مولفه های چند گانه توسعه و حفاظت از محیط زیست است ولی دغدغه ای که امروزه ذهن کارشناسان را به خود مشغول کرده؛ آن است که چگونه می توان به توسعه رسید و رشد، ترقی ، پیشرفت و تعالی را با حفظ جنبه های مختلف حیات بشری، محیط زیست سالم و پاک برای انسان مدنظر داشت.

توسعه پایدار برای گیلان با توجه به فضای به نسبت بکر زیست محیطی و جاذبه های بی بدیل گردشگری، از اهمیت ویژه ای برخوردار است و نگاه کارشناسی و عمیقی می طلبد. کشاورزی پربار، گردشگری نوین و صنایع پاک می‌تواند اساس و محور اصلی توسعه پایدار در این استان باشد.

با عنایت به پهنه گسترده زمین های کشاورزی و زراعی و نیز پتانسیل گردشگری در گیلان، مسائل زیست محیطی باید با دقت و حساسیت بیشتری پیگیری شود تا علاوه بر رشد طبیعت گردی (اکوتوریسم) و استفاده بهینه از عرصه های گوناگون کشاورزی در جهت تولید محصول، شاهد تلاش مستمر و البته مبتنی بر برنامه در راستای ایجاد توسعه پایدار در استان باشیم .

بهره برداری بی رویه و تا حدودی غیر اصولی از منابع طبیعی طی دهه های گذشته در جغرافیای گیلان، بخش هایی از اکوسیستم طبیعی را تخریب و بسیاری دیگر را شکننده و آسیب پذیر کرده و بر این مبنا ؛ برنامه ریزی، اصلاح رویه و مدیریت صحیح جهت بهره برداری اصولی از منابع طبیعی باید یکی از اهداف مهم توسعه پایدار در گیلان باشد چرا که متضمن بقاء همه جوامع انسانی به خصوص نسل های آینده در زیست بوم هاست.

منتشر شده در خبرگزاری دانشجویان ایران (ایسنا) چهارشنبه ۲۱ خرداد