مجلس یازدهمی ها قِصِر در نروند! تا چه حد مجلس یازدهم متمایز از مجلس دهم خواهد بود؟!
تدبیرشرق -سید علیرضا کریمی *: به نظر می رسد برخی اصلاح طلبان ناخواسته در حال بازی در زمینی هستند که اصولگرایان آن را ایجاد کرده اند .کافیست نگاهی به مصاحبه ها و اظهار نظر های چهره های جریان چپ و برخی رسانه ها بیاندازید تا متوجه شوید چقدر سطح انتظارات از مجلس تازه تاسیس یازدهم پایین آمده است.
اصلاح طلبان مدام در حال تاکید بر این نکته هستند به دلیل ترکیب این مجلس و ایضا میزان مشارکت مردم در انتخابات از مجلس جدید کاری برنمی آید و قس علیهذا.در نگاه نخست شاید این تحقیر و اذعان به ناکارآمدی و ناتوانی منتخبان جدید تعبیر شود لیکن با نگاهی عمیق تر کاشف به عمل می آید که چه بسا برخی نمایندگان مجلس یازدهم بدشان نیاید از همین الان تکلیف مشخص باشد و سطح انتظارات از این مجلس در حد چند نطق تند و تیز علیه رئیس جمهور و تهدید به استیضاح روحانی و چند وزیر و نهایتا تصویب چند طرح روتین و النهایه مخالفت با لوایح دولت باشد.
به راستی اگر چنین است پس چرا با این همه هزینه و چالش بناست مجلس یازدهم بیاید ؟آن زمان که جامعه به لیست امید،امید بسته بود خروجی نکته قابل ذکر نداشت و اکنون که امیدی نیست و مدام بر طبل بی خاصیتی مجلس کوبیده می شود در پایان چه خواهد بود؟با عرض شرمندگی با این توصیفات اینگونه تعبیر می شود که به مدت 4سال سفره ای پهن است و 290 نفر که توانسته اند از یک آزمون استخدامی موفق خارج شوند از منافع و منابعی برخوردار خواهند بود !
این درحالیست که اولا این مجلس در عصر حساسی راس کار می آید و ثانیا منتخبان آن شعارهای بزرگی داده اند.برای نمونه منتخبان جدید معتقد هستند که مجلس دهم در حوزه هئیت رئیسه دچار مشکل اساسی بوده و در واقع رئیس وقت مجلس (علی لاریجانی) گویی پدرخوانده مجلس بوده و این در حالیست که رئیس مجلس صرفا سخنگوی نمایندگان و یک هماهنگ کننده است نه بیشتر.فلذا منتخبان جدید بنا دارند تغییرات اساسی در مناسبات داخلی مجلس به وجود بیاورند که باید مشخص شود چقدر می توانند به وعده خود عمل کنند.
ضمن آنکه این منتخبان معتقدند مجلس در جایگاه واقعی خود نیست و باید در راس امور برگردد.شعار نیکویی است. در مجلس قبلی امثال علی مطهری با آن سابقه و روحیه ای که داشتند توانستند در این زمینه حرف خود را بر کرسی بنشانند اما اگر منتخبان جدید چنین کنند کاری کرده اند کارستان.آنان به یک نامه سرگشاده در مورد شورای هماهنگی یک عرض اندام رسانه ای کرده اند حال باید مشخص شود در عمل چقدر حاضرند مقابل نهاد های پرقدرت خارج از مجلس که تمایل وافری به موازی کاری دارند بایستند.
موضوع دیگر شعارهای سیاسی و اقتصادی است.به جرات می توان گفت 90 درصد نمایندگان جدید منتقد رویکرد دولت روحانی در سیاست و اقتصاد هستند و معتقدند اگر تفکرات آنان به مدیریت کشور تزریق شود مردم از این شرایط سخت از جمله فشارهای اقتصادی و تورمی رها می شوند.خب این گوی و این میدان.اگر آقایان و خانم ها ،قدری از دعواهای سیاسی و رئیس بازی فارغ شدند بفرمایند دقیقا چه برنامه ای به طور مشخص برای اقتصاد دارند.به قول معروف «ننه جون» من هم می داند تورم 50 درصد است و چرخ زندگی مردم نمی چرخد و اتفاقا خیلی رئال تر از آقایان مصائب ملت را روایت می کند مهم آن است منتخبان جدید برنامه شان چیست؟ایران گرفتار بیماری های متعدد اقتصادی کهنه و تازه است و اکنون نیز در رکود تورمی بسر می برد.پول پاشی های اخیر دولت نیز به بهانه کرونا موج تورمی جدیدی را راه خواهد انداخت که روی موج های بعدی سوار می شود و چه بسا سونامی در پیش باشد.دولت در محدودیت های ارزی بسر می برد و کرونا این محدودیت ها را بیشتر کرده .همتی مدیر عامل بانک مرکزی دیروز گفته بناست از طریق بازار سهام کسری بودجه سال 99 جبران شود .یعنی کماکان دولت مثل خانواده ای که پدر بیکار شده و آه در بساط ندارند اسباب و اثاثیه منزل را می فروشند تا اینکه فرجی شود.دولت فرش زیر پای خود را می فروشد تا بتواند حقوق دهد و هزینه های جاری را بپردازد.از سوی دیگر در عرصه سیاست خارجی تحریم های ظالمانه دولت آمریکا رو به فزونی است و چشم انداز مبهمی وجود دارد.یعنی منتخبان جدید در برنامه های خود کلا باید قید کاهش تحریم ها را تا اطلاع ثانوی بزنند و به شکلی برنامه ارائه دهند که تا 5 سال آینده یعنی به اندازه کل عمر مجلس جدید تحریم ها بیشتر خواهد شد نه کمتر.بر فرض پیروزی ترامپ در آمریکا که جدی است و روی کار آمدن دولتی اصولگرا در ایران که به نظر می رسد به سبک و سیاق فکری جلیلی دبیر سابق شورای عالی امنیت ملی باشد نمایندگان باید خود را برای فشارهای بیشتر خارجی و حتی اروپا آماده کنند.
پس به نظر می رسد مجلس جدید با توجه به شعارهایی که منتخبان آن داده اند فارغ از میزان مشارکت باید تصمیمات مهمی اتخاذ کند و به صرف دو شعار تند و تیز نباید از خیرشان گذشت!مجلس محل انتفاع نماینده و خانواده شان نیست بلکه محلی برای ریل گذاری و رفع مصائب است.رسانه ها به گونه ای رفتار نکنند که منتخبان جدید قسر در بروند.