‼عذرخواهی مدیران استانی در حادثه برف اخیر؛ ⁉پشیمانی از قصور پیش آمده یا فرار از مخمصه عزل و برکناری؟!
اختصاصی تدبیر شرق : شاید تا به امروز خبر عذرخواهی و استعفای برخی از مدیران و مسئولین بعضی از کشورهای جهان در مواجهه با حوادث یا نواقص مربوط به حوزه کاری مربوطه را، در رسانه ها و فضای مجازی خوانده یا شنیده اید و قطعا این سوال به ذهن شما هم متبادر شده که چرا مسئولین کشور ما معمولا این گونه عمل نمی کنند ؟!
خوشبختانه چند سالی است فرهنگ عذر خواهی در بطن تعداد محدودی از مسوولین کشور رخنه کرده اما ظاهرا این رفتار امروزه رنگ و لعاب دیگری به خود گرفته است !
معمولا در نظام اداری و دستگاههای اجرایی عذر خواهی در وقوع پیشامدها و اتفاقات طبیعی از مردم برای رخدادهایی صورت می پذیرد که به صورت کاملا اتفاقی به وقوع پیوسته و غیر قابل پیش بینی بوده و موجب غافلگیری مدیران شده باشد! امری که قبلا تجربه نشده و خام و فاقد دسترسی است در حالیکه امروزه مدیران کشور در پی وقوع بحران و فجایع و حوادث قابل پبش بینی و دقیقا زمانی که خسارات و بلایا بر مردم نازل گردیده و از مدیریت بحران عاجز شده اند زبان به عذرخواهی و مظلوم نمایی باز می کنند .
حال سوال اینجاست که چرا نفس عمل عذرخواهی در برخی مدیران جنبه پشیمانی از قصور پیش آمده نداشته و بیشتر جهت توجیه شرایط موجود و فرار از موقعیت پیش آمده برای مردم تلقی می شود ؟!
نکته مهم اینجاست که مدیران و مسئولین کشوری باید به خوبی بدانند که هرگونه ضعف و کاستی و یا نقصانی که منجر به بروز حوادث یا نقص در انجام وظایف آنها شود، ناشی از ناتوانی خود آنها در برنامه ریزی دقیق، مدیریت اصولی، کنترل و نظارت کافی، شایسته سالاری در انتصاب مدیران زیرمجموعه و اجرای صحیح سایر اصول مدیریتی است و لذا درک کنند که در صورت کم کاری و خطا، باید مسئولیت پذیر و پاسخگو باشند.
در حادثه برف اخیر با توجه به هشدارهای مکرر سازمان هواشناسی فرصت کافی جهت اقدامات پیشگیرانه وجود داشت تا دامنه و ابعاد فاجعه به وقوع پیوسته کمتر شود اما ضعف و فقر تجهیزات و امکانات و سو مدیریت و فقدان هماهنگی دقیق بین آنها فقط منجر به ارایه آمار خوشبینانه از سوی مدیران گردید تا جایی که وقتی ابعاد خسارات و ضرر و زیان این بلای طبیعی روشن شد برخی مدیران استان را واداشت تا زبان به عذر خواهی بگشایند کاری که به مثابه نوشدارو پس از مرگ سهراب می ماند..!
هر چند فرهنگ عذر خواهی در میان مدیران امری پسندیده محسوب می شود اما باید دید این رفتار به معنای پشیمانی از قصور پیش آمده و درس عبرتی برای آینده خواهد بود یا فرار از مخمصمه عزل و برکناری؟!
/تدبیرشرق
