خبر نگاری جایگاهی بالاتر از یک شغل
خبرنگاری بیشتر ازیک شغل جایگاهی است که اگر درست وبجا هدایت شود.
به جامعه خود هویت می بخشد .از مشکلات ،درد ها ،خوشی وناخوشی ها از همه اتفاقات روزانه ای که خیلی ها از کنارش براحتی عبور میکنندنگاه اهل رسانه وخبر متفاوت است ودر هر تیتر وگزارشی که روزانه روانه نشریات،خبر گزاری ها وپایگاه های خبری میکنند،میتوان دقت نظر ودغدغه های تک تک آنها را لمس کرد.باوجود تمام مشکلاتی که گاهی سهوا و به جبر شرایط جامعه وگاه عمدا به جبر مسولینی که ممکن است از فلان خبر خوششان نیامده ویا نقدی به مزاجشان گوارا ننشسته باشد،همچنان با عشق وعلاقه رسالت قلم‌را فراموش نمیکنند .
عرصه ای که با گذشت زمان هنوز نتوانسته است حتی از حداقل امکانات به حق و ابتدایی یک شغل برخوردار شود.بیمه ،حقوق ودرآمد مناسب و البته
برخورد منصفانه ، که همگی از دغدغه های این قشر پرتلاش است .گاهی در نوشتن مطالب باید جانب داری به حدی باشد که تبلیغ وتمجید تلقی نشود ویابلعکس اگر نقدی هم وارد است آنقدر در لفافه نوشته شود تا به معنی نقد بدنخورد وخدای نکرده توهین ونظر شخصی برداشت نشود.البته این روزها
نقد ونقد پذیری جایگاه چندانی ندارد ومتاسفانه طیف تعریف وتمجید وگاهی بزرگنمایی ها پررنگ تر ودلپذیر است.
در هر شغلی ساعت فراقت از کار به اوقات بعد از ترک محل کار وتمام شدن شیفت کاری گفته میشود اما درخبرنگاری تازه بعد ترک جلسات و محل همایش ها وبقول اهل خبر تمام شدن آفیش ها،باید خبر ها در کوتاه ترین زمان ارسال شوند وخدانکند اسمی پس وپیش شود در کسری از دقیقه چندین تذکر بابت اشتباهات اینچنین مخابره میشود اما اگر صدها خبر درست وباکیفیت باشد ازهیچ اداره ،سازمان ومسئولی هیچگاه نباید توقع تمجید ویا حتی تشکر داشت تا اینکه به روز های وسط مرداد نزدیک شویم ویک برگ از تقویم ،یاد آوری میکند که تمام احوال ۳۶۵ روز سال به قلم همین خبرنگاری که امروز برایش نامگذاری شده
نوشته میشود،خبرمیشودوثبت میشود در آرشیوی بنام اخبار ،روزنامه،خبرگزاری ومنابع خبری دیگری که شبانه روز در تلاش اند تا مردم وجامعه ای آگاه تر داشته باشیم.
نوشین میربلوگ
