اصولگراهای خودی چرا به قالیبافیها حمله میکنند؟
در شرایطی که عیسی شریفی، دست راست باقر قالیباف در دوران شهرداری تهران، این روزها به دلیل اتهاماتی که جزئیات آن هنوز رسانهای نشده است، در بازداشت به سر میبرد و حتی اخبار عجیبی درباره سرنوشت او به صورت غیررسمی در برخی رسانهها منتشر شده است، دیروز هم روزنامه کیهان در اقدامی عجیب به یکی دیگر از مدیران شهردار سابق تهران حمله تندی کرده است.
قائم مقام قالیباف
باشگاه خبرنگاران صداوسیما چندی پیش به نقل از یک منبع آگاه در سازمان قضائی نیروهای مسلح درباره آخرین وضعیت عیسی شریفی و در واکنش به انتشار خبر اعدام او، نوشت: «پرونده مربوط به این فرد به اتهام جاسوسی همچنان در مرحله صدور کیفرخواست قرار دارد و بهزودی به دادگاه ارسال میشود. طبیعتا قبل از بررسی پروندهای در دادگاه نمیتوان حکمی صادر کرد و خبر اعدام شریفی از اساس کذب است. همه متهمان این پرونده در بازداشت هستند و بهزودی و بعد از ارسال کیفرخواست به دادگاه، جلسات رسیدگی به اتهامات آنها برگزار میشود». این روزها هم خبری درباره خود قالیباف منتشر شد که بعدا تکذیب شد؛ احتمال انتساب او به ریاست بنیاد مستضعفان. اما یکی از نزدیکان او اعلام کرد قالیباف این سمت را نپذیرفته است. اگرچه دقیقا مشخص نیست آیا چنین پیشنهادی به او شده است یا نه و اینکه آیا خودش آن را رد کرده یا به دلایلی پیشنهاد پس گرفته شده است.
چالشی بنام قالیباف
به نظر میرسد قالیباف احتمالا در ماهها و سالهای آتی به یکی از چالشهای جدی اصولگرایان تبدیل شود. او بعد از انتخابات ریاستجمهوری ۹۶ که اصولگرایان فرد دیگری را به جایش برگزیدند، فراخوان جدایی داده است. اول از همه از مانیفست نواصولگرایی پرده برداشت و رسما اعلام کرد رأس جریان اصولگرایی دچار اختلال شده است پس جوانان باید خود آتش به اختیارانه دست به انتخاب و کنش بزنند و منتظر دستور از بالا نباشند. یک ماه پیش هم در ویدئویی رأسا فراخوان انتخاباتی داد و جوانان اصولگرا را به نهضت ثبتنام در انتخابات مجلس دعوت کرد؛ اقدامی که در اردوگاه اصولگرایی به معنای پیشافتادن و جداکردن سفره خود در کنش سیاسی است. محسن پیرهادی، دبیر کل جمعیت پیشرفت و عدالت، گفته بود گام اصلی فراخوان این عضو مجمع تشخیص مصلحت نظام، در واقع عمومیکردن دعوت از جوانان باتجربه است که معمولا پشت درهای بسته مدیریتی و سیاسی میمانند و با وجود شایستگی، در امور کشور مشارکت داده نمیشوند.
حزب تک رو
قالیباف در رفتاری خرقعادتگونه برخلاف دیگر اصولگرایان که در هنگامه انتخابات گعده و ائتلاف تشکیل میدهند و بر سر سهم و فهرست شروع به چانهزنی میکنند، رأسا دست به اقدام زده و مشخص است نه با کسی مشورت کرده و نه اجازهای گرفته است. او برای خودش حزبی هم دارد (عدالت و پیشرفت ایران اسلامی) و احتمالا از این حزب هم به عنوان بازوی اجرائی خود استفاده خواهد کرد. اگرچه اصولگرایان تمایلی ندارند این رفتار قالیباف را به منزله جدایی او از جریان اصلی تلقی کنند و در فضای عمومی و رسانهها همواره میگویند فراخوان انتخاباتی او منافاتی با فعالیتهای انتخاباتی اصولگرایان ندارد اما به نظر میرسد واقعیت اینگونه نیست. حتی نزدیکان قالیباف هم ظاهرا تمایلی به اینکه این رفتار قالیباف را به مثابه یک رویارویی با دیگر اصولگرایان تفسیر کنند، ندارند. تا جایی که پیرهادی گفته بود: «قالیباف و جریان پیشرفت و عدالت اگرچه در مقاطعی از عدم پایبندی به وحدت از سوی گروههای دیگر اصولگرا آسیب دیدهاند، اما هیچگاه وحدتشکن نبودهاند».
با این حال، شاید حمله دیروز کیهان به یکی از مدیران سابق قالیباف که سالهاست در حوزه تئاتر فعال است را بتوان نمونهای از رفتاری دانست که احتمالا در آینده با قالیباف در پیش خواهند گرفت.
محمود رضوی، چهره نزدیک به قالیباف، چندی قبل در توییتی نوشته بود: «اتاق جنگ روانی ناکارآمدان از سایه مدیریت کارآمد جهادی هم میترسد و تخریب را از روزها قبل آغاز کرده، ولی مجلس تا چشاندن طعم کارآمدی به مردم ادامه دارد».