دانای کل اصلاح طلبی گیلان و گام به گام عبور از شاخص های اصلاح طلبی /نقدی بر اظهارات جناب آقای رمضانپور در مصاحبه با تدبیر شرق

تدبیر شرق-روح الله غفاری : نقل است که فردی به نام حارث ابن حَوط نزد امام علی(ع) می آید و در این باره سخن می گوید که من نمی توانم باور کنم که اصحاب جمل، یعنی کسانی مانند طلحه و زبیر، گمراه و اهل باطل باشند امام علی(ع) فرمودند: «إِنَّ الحَقَّ لا یعرَفُ بِالرِّجَالِ؛ اِعرِفِ الحَقَّ، تَعرِف أهلَهُ»؛ حق با شخصیت‌‌ها شناخته نمی‌‌شود؛ حق را بشناس تا اهل آن‌را بشناسی.
به معنای ساده افراد را معیار حق بسنج،نه حق را با معیار افراد.

اکنون،این جمله جناب رمضانپور در مصاحبه با بهنام ربیع زاده در تدبیر شرق که ” یکی از آن برادران چهار تا رای هم‌ میگیرد می شود اصلاح طلب و احمد رمضانپور با این سابقه ، منفعت طلب و فرصت طلب “،مصداق همین حدیث علوی ست که جناب رمضانپور اصلاح طلبی را به سابقه ی خود می سنجند،نه عملکرد شان را با معیار اصلاح طلبی. گویی که اصلاح‌طلبى، را توام با تقدس‌زدایى از قدرت و نفى قهرمان‌سازی،نمی دانند.جناب رمضانپور سابقا،در مصاحبه دیگری ،  با تاکید بر “چهل سال فعالیت سیاسی” “کم تجربگی منتقدین و خام بودن” و “اتکا به رای آوری فردی” نشانگر اعتقاد به تقدیس قدرت و شیخوخیت مفاهیمی را مطرح کرده بودند که به تعبیر دکتر رضا علیزاده،عملا با گفتمان برآمده از آن یعنی اصلاح طلبی در تضاد است.

سعید رضوی فقیه و جواد سلیمانی در مقاله ” نقد رویکرد اصلاح طلبی تقلیل گرایانه ” در تحلیل روند زوال اصلاح طلبی آورده اند که :
احزاب یا نهادهای بدوی،بجای اینکه حول محور برنامه ها شکل گیرند، حول محور اشخاص تاسیس می شوند و یک نهاد بصورت خانقاهی و بر اساس مناسبات مرید و مرادی اداره می شود.

و نیز در بخشی دیگر از این مقاله آمده است :
“” اصرار بر حفظ مناسبات بدوی و غیر مدنی در ساختار مدیریت و سازماندهی جنبش اصلاحات(جنبشی که نویدبخش توسعه و تقویت جامعۀ مدنیست) و تکیه برحامی پروری و مناسبات مرید و مرادی و بازگشت به سنت غلط ارتقای
مبتنی بر رانت و منصوب کردن منسوبان؛ از بازتولید سنتهای غیردموکراتیک، غیر مدنی و غیر عقلایی در ساختار جنبش اصلاح طلبی حکایت دارد و بالطبع در چنین اوضاع و احوالی فلج شدن قوای
محرکۀ جنبش اصلاح طلبی و از دست رفتن پایگاه های آن امری دور از انتظار نیست.””

به همین تعابیر می توان گفت، آقای رمضانپور ،چنان عملکرد خود و هم قطارانشان،در شورای شهر را عین اصلاح طلبی می دانند که تبعات این عملکرد را در ایجاد نامیدی و از دست رفتن فرصت ها،نادیده می گیرد و در اظهار نظری حاکی از فرار به جلو،منتقدانش را ” جویای نام و ناپخته ” معرفی می کند.
مظلوم نمایی و لحن طلبکارانه ایشان در این مصاحبه نیز برگ دیگری از تنازل اصلاح طلبی به اصلاح طلبکاری و تقلیل منافع عمومی به احصاء منافع خصوصی است.
از نگاهی دیگر، اساس اصلاح‌طلبى بر شفاف سازی فرایند کسب قدرت است. بنابراین مناسبات قدرت باید در معرض پایش مردم قرار گیرد. جناب آقای رمضانپور بر خلاف این اصل ،در پاسخ به سوال از تصمیمات فراکسیون ۵+۱ نفره شورا،تحت رهبری ایشان،در تعرفه دو کاراکتر اصولگرا به عنوان شهردار رشت،با فرار از پاسخ گویی،با اظهاراتی غیر شفاف، بار دیگر ناقدان را متهم به ” تصمیم سازی در قلیان سرا ها،بی حساب نویسی و … می کنند. به بیان ساده تر ایشان تاکنون حاضر به پاسخ گویی و شفاف سازی دلایل این دو انتخاب نبوده اند،اما سابقه خود را موید اطلاح طلبی می دانند.

شاید،جناب رمضان پور با به چالش کشیدن همه ی همراهان و رقبای گذشته و حال خود در این مصاحبه، به نیکی بابی گشوده باشند بر فرآیند نقدی پیوسته و عمیق از اصلاح طلبی در گیلان که ضرورتا مستلزم حضور خودشان در معرض نقد و سنجش،تا پایان این فرآیند است.

*روح الله غفاری
عضو شورای مرکزی انجمن اسلامی مهندسان گیلان