شهردار املش: موقع ورود به شهرداری اندازه گرفتن یک بسته چای هم در بازار اعتبار نداشتیم/ زباله در حوزهی شهری یکی از معضلات بزرگ املش است/ مسئولین لنگرود از تزریق اعتبار به کارخانه کمپوست امتناع کردند
ناصر رنجبر نیاول،، شهردار شهرستان املش، در سالروز شهادت محمود صارمی به مناسبت روز خبرنگار مراسم تجلیل برای فعالین این حوزه ترتیب داد.
وی در ابتدای این مراسم گفت:«شفافیت در عملکرد و آزاد بودن جریان اطلاعات شرط اصلی سلامت در محیط خدمتگزاری است. از فضای رسانهای برای بهبود فضای شهری استفادهی فراوانی برد.»
رنجبر به همین بهانه به بررسی شرایط شهرداری املش پرداخت و در این باره گفت:«با توجه به سیاستگذاری شورای اسلامی شهر املش، در نه ماه اخیر هر ماه گزارش عملکرد شهرداری املش منتشر شده است. این موضوع باعث میشود تا خیلی از مشکلات و شبهات شهرداری را حل میکند. در ابتدای کار با توجه به اینکه شهرستان املش سابقهی تاریخی و مذهبی دارد و همینطور مشکلات و معضلات به جا مانده از سبک غلط مدیریت قبلی این شهر، ما کار دشواری داشتیم. به طور مثال، شهری که کل بودجه تخصیص داده شدهاش هفت میلیارد تومان بود، در یک دوره مدیریت حدودا هجده ماهه، دوازده میلیارد تومان بدهکاری به جا گذاشت. شهرداری در آن زمان به تمامی حوزههای مربوط به امر خدمات شهری بدهکار بود، در حدی تنها بدهکاری میوهی شهرداری بالغ بر بیست میلیون تومان بود. زمانی که ما به شهرداری ورود کردیم به اندازه گرفتن یک بسته چای هم در بازار اعتبار نداشتیم. تاکنون توانستهایم مبلغ دو میلیارد تومان از این بدهکاری را رفع و رجوع کنیم.»
در ادامه شهردار شهر املش در رابطه با معضل زباله گفت:«جایگاه زباله در حوزهی شهری یکی از معضلات بزرگ املش است. در ادوار گذشته این جایگاه در مجاورت رودخانه قرار داشته است که جز نقاط گردشگری بوده و لطمههای ناشی از این رویه غلط موجب شده که نهتنها املش بلک سه شهرستان دیگر هم تحت شعاع این آلودگیها قرار بگیرد. ابتدا ما به پیشنهاد شورای محترم اسلامی املش زبالهها را به کارخانه کمپوست بردیم. سیاست نادرست مسئولین استانی ما باعث شده شهرهای شمالی کشور با مشکلاتی از این دست روبرو شوند. سه شهرستان لنگرود، رودسر در این در گیر این معضلند چرا که از یک کارخانه کمپوست استفاده میکنند.»
رنجبر پس از شرح وضع زباله املش در گذشته، به بحث کارخانه کمپوست پرداخت و گفت:« این کارخانه ظرفیت دویست و پنجاه هزار تن زباله را دارد و در بیشترین حالت این سه شهر تحت پوشش کارخانه در حدود صد و شصت هزار تن زباله تولید میکنند. اما مشکل بزرگ این کارخانه تکمیل نشدن بیست درصد نهایی آن است که هزینهای بالغ بر دو میلیارد و پانصد میلیون تومان هزینه دارد. این بیست درصد نقشی حیاتی و کلیدی برای این پروژه دارد. تا حدی که عدم تکمیل این چرخه باعث ناکارآمدی آن میشود. چندین بار اعتبار برای تکمیل این بخش تخصیص داده شده است اما مسئولین لنگرود با آوردن دلایل و بهانههای عجیب از تزریق اعتبار به پروژه امتناع کردند. تنها راهی که برای دفع زباله باقی میماند تفکیک زباله از مبدا است به طوری که اژ لحظه تولید زباله دو ماشین خشک و تر برای دفع زباله تفکیک شده آمادهاند.»
رنجبر پس از تشریح کار نامه خود در حاشیهی این مراسم به تجلیل از خبرنگاران و اصحاب رسانه پرداخت و از آنها تقدیر و تشکر کرد.
/گیل خبر