در عرش امید و تکریم حتی بدون نایک

به گزارش تدبیرشرق به نقل از ایسنا،متن یادداشت امیرساعد وکیل به توصیف زیر هست:

««بازیکنان شایسته تیم ملی فوتبال ایران در آستانه اولین بازی خود در جام جهانی ۲۰۱۸ فوتبال در روسیه، بعد از اینکه مدت ها با وسایل ورزشی خود تمرین کرده بودند و به آن عادت داشتند، با عکس العمل ناگهانی شرکت نایک رو به رو گردیدند که بازیکنان ایرانی را در زمینه اعمال تحریم های غیرهسته ای که از سال ها قبل توسط امریکا بر علیه ایران اعمال شده هست، از استفاده از کفش های خود در این مسابقات منع نمود. این در شرایطی هست که هر چند این تحریم ها طی سال های پیش نیز وجود داشت اما شرکت نایک برای نمونه، در سال ۲۰۱۴ اقدام به تحویل کفش به تیم ملی فوتبال ایران در جریان مسابقات جام جهانی نموده بود.

این بداخلاقی شرکت امریکایی، من را ناگزیر کرد تا یادداشت کوتاهی را بمنظور آنالیز این مبحث از منظر حقوق بین الملل ورزش به محضر خوانندگان تقدیم کنم.

این در شرایطی هست که هر چند این تحریم ها طی سال های پیش نیز وجود داشت اما شرکت نایک برای نمونه، در سال ۲۰۱۴ اقدام به تحویل کفش به تیم ملی فوتبال ایران در جریان مسابقات جام جهانی نموده بود.» بدین ترتیب، فیفا به تعهد خود مبنی بر پشتیبانی از کرامت ذاتی و حقوق برابر هر شخصی که از فعالیت های آن، متأثر شده باشد، اقرار دارد. 

فیفا در اعلان سیاست های کلی سازمان، بر التزام خود به رعایت حقوق بشر مطابق مفاد اساسنامه صحه می گذارد و اعمال این حقوق را مطابق اصول راهنمای تجارت و حقوق بشر در سازمان ملل متحد تبیین می کند. 

علاوه بر اینکه بند دوم سند سیاست حقوق بشری فیفا به تاریخ ۲۰۱۷ بر تعهد این نهاد در تبعیت از حقوق بشر بین المللی بموجب سایر سندهای بین المللی اهتمام دارد، بند سوم سند مزبور، فیفا را ملزم می کند تدبیرهای لازم را با رعایت احتیاط و نگهدارى مناسب بمنظور پرهیز از هر گونه مباشرت یا همکاری در آثار سوء حقوق بشری در جریان فعالیت های خود و ارزیابی و جبران خسارت از آن بعمل آورد. 

ماده ۳ اساسنامه فیفا تبیین می کند: «این سازمان، مکلف به رعایت حقوق بشر برسمیت معروف در سطح بین المللی هست و باید تلاش کند پشتیبانی از این حقوق را بالا بردن دهد. » بدین ترتیب، فیفا به تعهد خود مبنی بر پشتیبانی از کرامت ذاتی و حقوق برابر هر شخصی که از فعالیت های آن، متأثر شده باشد، اقرار دارد. این در حالی هست که وقتی شرکت نایک اعلام نمود که بازیکنان ایرانی از پوشیدن کفش های این شرکت در جام جهانی محروم هستند، به رغم نامه ای که فدراسیون فوتبال به فیفا ارسال نمود و خواستار اظهار نظر و کمک به حل مبحث شد، بنا به اطلاع اینجانب، تاحالا هیچ جوابی از سوی فیفا به فدراسیون فوتبال ایران منعکس نشده هست.

 بند پنجم سند سیاست حقوق بشری فیفا هم تبیین دارد که این نهاد مکلف به مساعدت در پشتیبانی از حقوق بازیکنان فوتبال هست. البته همین جا در چارچوب بند ۳۱ سند اصول راهنمای سازمان ملل در مورد تجارت و حقوق بشر به تاریخ ۲۰۱۱ توسل به ساز و اقدامات تظلم خواهی غیرقضایی هم مورد توجه قرار گرفته هست.

علاوه بر این در بند ششم، فیفا خود را دارای تعهد ساخته که برای یافتن راهکاری برای دسترسی به جبران خسارت در هنگامی که آثار سوء نقض حقوق بازیکنان در اثر ارتباطات این سازمان با افراد ثالث  بوجود آمده هست، از هر گزینه موجود استفاده نماید. این در حالی هست که وقتی شرکت نایک اعلام نمود که بازیکنان ایرانی از پوشیدن کفش های این شرکت در جام جهانی محروم هستند، به رغم نامه ای که فدراسیون فوتبال به فیفا ارسال نمود و خواستار اظهار نظر و کمک به حل مبحث شد، بنا به اطلاع اینجانب، تاحالا هیچ جوابی از سوی فیفا به فدراسیون فوتبال ایران منعکس نشده هست. غافل از اینکه هر چند شرکت نایک در این دوره از مسابقات جام جهانی، لباس های ۱۰ تیم از ۳۲ تیم ملی شرکت کننده در مسابقات را تأمین کرده و اظهار می گردد که ۶۰ درصد بازیکنان از کفش های آن استفاده خواهند کرد اما قهرمانان ایرانی از این امکان بنحو تبعیض آمیز و فحش آمیزی بازماندند.

هر چند مردان افتخار آفرین تیم ملی فوتبال، بدون کفش های تحریمی نایک هم در عرش امید و تکریم ملت ایران جای دارند اما این انتظار از مسئولان محترم فدراسیون فوتبال می رود که علاوه بر ارزیابی استعداد های احتمالی اقامه دعوا بر پایه نقض قرارداد توسط شرکت نایک، حجم های مندرج در سندهای رسمی فیفا را که بطور چکیده، گوشه ای از آنان بیان شد، مبنای اقدام قاطع و بموقع حقوقی در دفاع از ابهت ورزشکاران ایرانی در میادین بین المللی ورزشی قرار دهند.»

انتهای پیام