خطر جدیِ سونامی ریزپلاستیک ها برای همه جانداران

به گزارش تدبیرشرق به نقل از ایسنا، اتحادیه اروپا به دنبال حراست از دریاها و اقیانوس ها در برابر حجم بالای آشغال های پلاستیکی هست که به آب های آزاد راه پیدا می نمایند.

آگاه سازی شهروندان، سرمایه گذاری در صنعت بازیافت، وضعیت مالیات بر پلاستیک و علاوه بر این ممنوع سازی تولید بعضی فرآورده ها پلاستیکی مثل نی های نوشیدنی یا ظروف پلاستیکی یکبارمصرف شماری از راهکارهای این اتحادیه برای حل این معضل بزرگ زیست محیطی هست.

دانشمندان، کارشناسان و فعالین محیط زیست مدت هاست که نسبت به خطرهای ریزپلاستیک ها اخطار می دهند و تصمیم اتحادیه اروپا در این زمینه با عکس العمل مثبت این گروه مواجه شده هست. رولف بوشمان، کارشناس پسماند، هر چند از این تصمیم استقبال می کند اما در صحبت با دویچه وله اظهار کرد که برای حل این معضل باید جهانی فکر کرد، زیرا بخش بزرگی از آشغال های پلاستیکی که وارد دریا می شوند مربوط به کشورهای فقیر جهان هست.

ریزدانه های پلاستیکی قطری کمتر از پنج میلیمتر دارند و در زیادی از فرآورده ها آرایشی و بهداشتی استفاده می گردند. ریزپلاستیک ها علاوه بر این به دنبال تجزیه آشغال های پلاستیکی، سایش، شستن لباس ها و خودروها به وجود می آیند.

دانه های ریز آبی رنگی که در فرآورده ها بهداشتی مثل خمیردندان ها، شوینده های صورت یا شامپوهای بدن وجود دارند در اصل ریزدانه های پلاستیکی می باشند که برای سایندگی و زدودن هر چه خوب تر گناه استفاده می گردند. این ریزدانه ها از تمامی صافی ها و فیلترها رد می گردند و سر انجام به دریاها و اقیانوس ها راه می یابند.

زیادی از تولیدکنندگان اطلاعات کافی درباره ریزدانه های پلاستیکی به مشتریان نمی دهند. شمار زیادی از استفاده کنندگان نیز نمی دانند که این دانه های کوچک آبی رنگ که در فرآورده ها بهداشتی و آرایشی شان وجود دارند، ریزپلاستیک می باشند. فعالین محیط زیست کوشش های زیادی برای ممنوعیت بکارگیریِ ریزپلاستیک ها کرده اند.

اما لباس هایی از جنس الیاف تصنعی تولیدکننده بخش زیادی از ریزپلاستیک های جهان می باشند. حدود ۶۰ درصد از لباس ها از پشم و پرز تصنعی درست شده اند و روند استفاده از نخ های تصنعی ارزان نرخ رشدی صعودی داشته هست. به هنگام شستن ژاکتی از جنس پشم تصنعی تا یک میلیون الیاف از آن جدا گردیده و وارد فاضلاب می گردد. نتیجه های تحقیقی نشان می دهد در اتحادیه اروپا هر ساله حدود ۳۰ هزار تن الیاف تصنعی وارد فاضلاب می گردند.

ریزپلاستیک ها نه فقط رودخانه ها و دریاها را آلوده می کنند، لکن میلیون ها آدم همه روزه با نوشیدن آب لوله کشی آنان را وارد بدن خود می کنند. محققان آمریکایی با ارزیابی بیشتر از ۱۵۰ نمونه از آب لوله کشی چندین شهر از پنج قاره جهان به این نتیجه رسیدند که در ۸۳ درصد از نمونه ها الیاف پلاستیکی میکروسکوپی وجود دارد.

لاستیک خودرو و خط کشی های خیابان ها و جاده ها نیز سبب دیگر تولید ریزپلاستیک ها می باشند. آمار اتحادیه بین المللی مراقبت از طبیعت در سال ۲۰۱۷ نشان می دهد، لاستیک خودروها (با ۲۸ درصد)، پارچه های با الیاف تصنعی (با ۳۵ درصد) و گرد و غبار شهری ( با ۲۴ درصد) بیشترین قسمت در تولید ریزپلاستیک ها را دارند. فرآورده ها آرایشی و بهداشتی با ۲ درصد، در قیاس قسمت کمتری در تولید ریزپلاستیک ها دارند.

یک کیسه پلاستیکی برای تجزیه در طبیعت به ۲۰ سال و یک بطری پلاستیکی به ۴۵۰ سال زمان احتیاج دارد. هر شهروند ساکن روی کره زمین به صورت میانگین ۶۰ کیلو پلاستیک در سال استفاده می نماید. میانگین استفاده مردم آمریکای شمالی و اروپای غربی حتی به ۱۰۰ کیلوگرم می رسد. حدود دو درصد از مواد پلاستیکی تولیدشده در سراسر جهان سر انجام وارد دریاها می گردند.

ریزپلاستیک ها هم جان آدم و هم حیوانات را به خطر می اندازند، البته اثرگذاری آنان هنوز دقیقا روشن نیست. تحقیقات در این زمینه در شروع راه می باشند، اما نکته مسلم این هست که پلاستیک و ریزدانه های پلاستیکی وارد معده همه جانداران می گردد. میزان خطر آنان بر سلامتی آدم ها برای علم پزشکی امروز همچنان ناشناخته هست.

تولید پلاستیک، ارزان تمام می گردد و مورد ها استفاده وسیع ای دارد. در این بین درباره نقشی که سیاست توان دارد ایفا کند، مباحث زیادی در جریان هست؛ اینکه استفاده کیسه های پلاستیکی و لیوان های یکبار استفاده یا استفاده از ریزدانه های پلاستیکی در مواد بهداشتی ممنوع گردد، بر پلاستیک مالیات وضعیت گردد یا تولیدکنندگان موظف به بازیافت فرآورده ها شان گردند، همگی من جمله راهکارهای عرضه شده می باشند.

بنابر گزارش دویچه وله، با این وجود نکته ای که نباید از اهمیتش غافل شد، نقش استفاده کنندگان هست. همراه داشتن کیسه های پارچه ای در هنگام خرید، عدم استفاده از ظرف های پلاستیکی یکبار استفاده و جایگزین کردن آن با ظروف کاغذی تنها چند نمونه کوچک اما کاربردی اند که هر شهروندی و در هر کشوری از عهده انجام آن بر می آید.

انتهای پیام