یادداشت- شاهین جهانگیربلورچیان// ۲۷ اردیبهشت، که روز روابط عمومی و ارتباطات نامگذاری شده، فرصتی برای پرداختن به این هنرمندان عرصه هنر هشتم و ارتباطات می باشد. فرصتی برای معرفی افزون تر سربازان گمنام ادارات و سازمان ها که همیشه همچون عوامل پشت صحنه فیلم ها و سریال ها در پشت صحنه هستند و کمتر به آنها پرداخته می شود.
روز روابط عمومی، فرصتی برای بررسی چالش ها و همچنین تقویت این عناصر مهم در قلب و مغز سازمانها و دستگاهها می باشد.
با اینکه بیش از ۷۰ سال از تأسیس نخستین روابط عمومی در ایران توسط دکتر نطقی، پدر روابط عمومی ایران، می گذرد، هنوز چالش های زیادی در پیش روی روابط عمومی در کشورمان وجود دارد. عده ای هنوز روابط عمومی را فقط برای تبلیغ یک سویه دستگاه متبوع می دانند در حالیکه تبلیغات یکی از وظایف روابط عمومی است.
هدف روابط عمومی ایجاد تفاهم بین مخاطب و مجموعه خود است و باید با هنری که دارد این تفاهم را ایجاد کند. روابط عمومی باید انتقادات را به جان بخرد و برای بهبود شرایط و جلب رضایت مندی گام بردارد و اگر عواملی در سد راه وجود دارد با صداقت با مخاطب در میان گذارد.
روابط عمومی می تواند پلی واقعی بین مردم و دستگاه باشد و می تواند نقش خود را به عنوان مدعی العموم از سوی مردم در مواجهه با سازمان به خوبی ایفا کرده و از سوی دیگر وکیل مدافع دستگاه در برابر مخاطب باشد.
روابط عمومی می تواند دست رسانه ها را به گرمی فشرده و از اهالی رکن چهارم جامعه مردمسالار به عنوان یک بازوی قوی استفاده نماید و اگر حمایت رسانه ها را دید و در مقابل از آنها به نحوی قدردانی کرد نباید انتظار تنها بله قربان گویی یک طرفه را از آن رسانه داشته باشد و اجازه دهد که رسانه ها هم به وظیفه ذاتی خود برای پرداختن به مشکلات عمل کرده و انتقادات مردم را منعکس کنند.
روابط عمومی ها باید خود را باور کنند که در عصر ارتباطات و فوران اطلاعات چگونه باید مخاطب را به سوی خبر درست سوق دهند و او را آگاه کنند. روابط عمومی باید به مردم احترام گذاشته و اعتماد او را جلب نماید. روابط عمومی ها با حضور در بین مردم می توانند از تشریفات اداری خود فاصله گرفته و بی واسطه شنونده درد دل مردم باشند و مشکلات آنها را به دستگاههای خود منتقل کنند و برای آن راه حل پیدا کنند.
روابط عمومی ها می توانند برای تزریق امید در جامعه نقشی اساسی ایجاد کرده و عامل وحدت در بین مردم و مسئولان باشند. روابط عمومی ها می توانند با بالا بردن علم و دانش خود از تجربیات جهانی و داخلی برای بهبود عملکرد خود استفاده کنند.
اما باید عنوان کرد که روابط عمومی ها در جریان اجرای وظایف ذاتی خود چه میزان استقلال رأی و عمل دارند و کدام دستگاه تحمل انتقاد پذیری دارد و کدام دستگاه حتی می تواند یک مدیر روابط عمومی متخصص مستقل را تحمل کند.
در روز روابط عمومی جلسات متعددی در سراسر کشور برای توجه به اهالی این حرفه برگزار می شود و هر سال هم بدون نتیجه ای این جلسات پایان می یابد، مباحثی تئوری در باب اهمیت روابط عمومی گفته می شود و شجاع بودن روابط عمومی ها و شرح وظایف آنها به خودشان یادآوری می شود ولی آنها که باید این وظایف و نوع رفتار روابط عمومی ها را بدانند در این مراسم ها و همایش ها اصلاً حضور ندارند.
باور کنید روابط عمومی که نتواند حمایت مدیر دستگاه خود را داشته باشد و مدیر سازمان و اداره و مجموعه با اهمیت روابط عمومی آگاه و متخصص آشنا نباشد شما هر چقدر تلاش کنید و از جهانی بودن این رشته صحبت کنید فایده ای نخواهد داشت. روابط عمومی ها می توانند بذر امید در جامعه بکارند و مردم را به سوی شادی و نشاط رهنمون کنند، اما این مهم به جز با حمایت رییس دستگاه امکان پذیر نخواهد بود.
هر چند معتقدم که روابط عمومی ها هم باید خود را باور کرده و به روز بوده و آماده هر بحرانی باشند و بتوانند با قوی کردن خود باعث جلب اعتماد مدیر سازمان خود شوند ولی باز هم با اطلاعاتی که از همکاران مختلف کسب نموده ام متاسفانه هنوز بخشی از مدیران ما با وظایف روابط عمومی آشنا نیستند و تنها تبلیغ یک سویه در رسانه را وظیفه روابط عمومی خود می دانند.
روابط عمومی در سطح دنیا یکی از شغل های سخت و زیان آور محسوب می شود و استرس این حرفه برای تمامی اهالی روابط عمومی قابل لمس است.
روابط عمومی شغلی حساس و پر استرس است که از یک سو می بایست مخاطب و مردم را راضی نگه دارد و از سوی دیگر باید رضایت مدیر خود را هم جلب کند.
اینکه در برگزاری سمینارها، جشنواره ها و مراسم ها بهترین شرایط فراهم شود، اینکه خبرهای مربوط در سطح رسانه ها و وب سایت ها و پیام رسان ها به موقع کار شود و سرعت، صحت و دقت در خبر مورد توجه قرار گیرد، اینکه برخی مدیران به مقوله عکس خود توجه دارند و باید حتما عکس آنها در سایت و رسانه با بهترین حالت باشد و استرس عکس هم به مجموعه استرس ها افزوده شود، اینکه مواظب بود در مناسبت ها هیچ نقصی در کار دیده نشود و همچون یک ماشین باید بدون ایراد به وظیفه خود عمل کنید، اینکه تدارکات کار به خوبی پشتیبانی شود و صدها اینکه دیگر … همه این استرس ها باعث شده مدیران روابط عمومی با شغلی سخت و حساس در محیط کار خود روبرو باشند و اگر مدیری حامی روابط عمومی خود نباشد و به او امید و آرامش تزریق نکند، در دراز مدت هم دستگاه و هم آن روابط عمومی مورد آسیب واقع خواهند شد.
پیشنهاد می شود، مدیران دستگاهها دستور العمل مربوط به آیین نامه و شرح وظایف روابط عمومی ها را که به تصویب دولت رسیده مورد مطالعه قرار دهند و در سطح کشور و استانها ابتدا برای مدیران ارشد کلاس هایی در مورد روابط عمومی، ارتباطات و رسانه برگزار شود و پس از آن جلسات و همایش هایی مشترک با حضور مدیران اجرایی و مدیران روابط عمومی برای تبیین وظایف و اهمیت این حرفه برگزار شود و مصوبات آن هم ضمانت اجرایی داشته باشد.
روابط عمومی در دولت تدبیر و امید می تواند بهتر از گذشته باشد و دولت با به روز کردن وظایف و دستورالعمل ها به یاری و پشتیبانی روابط عمومی ها بپردازد و حمایت واقعی از آنها را در دستور کار قرار دهد. مدیران روابط عمومی همواره در معرض تغییر ناشی از برخورد های سلیقه ای هستند و تا زمانی که نگاهی تخصصی و حرفه ای به این شغل نشود ما همچنان در سال های آتی نیز از ابتدایی ترین موانع در سد راه روابط عمومی ها سخن خواهیم گفت.
دولت با تقویت روابط عمومی و اطلاع رسانی می تواند با مردم سخن گفته و حقایق را با ولی نعمتان خود در میان گذارد و مردم را با خدمات ارائه شده آشنا کند.
اگر روابط عمومی ها به صورت حرفه ای مورد حمایت واقع شوند به یقین ما می توانیم شاهد ارتقای خدمات رسانی به مردم باشیم .
در استان ها نیز می بایست، روابط عمومی تنها به مرکز استان بسنده نشود بلکه در همه شهرستان ها باید مقوله روابط عمومی مورد توجه واقع شده و برای مدیران روابط عمومی شهرستانی نیز دوره های فشرده ای در زمینه ارتقای آموزشی برگزار شود.
روابط عمومی ها سفیران وحدت و تفاهم و صلح هستند که برای ایجاد امید و نشاندن لبخند و جلب رضایت دو سویه تلاش می کنند و عاشق کار و حرفه خود هستند، بیاییم روابط عمومی ها باور کنیم.
رییس اداره ارتباطات و امور بین الملل شهرداری لاهیجان
