نامیبیا هم در نوروز به استقلال رسید

روز اول فروردین ۱۳۷۰ ،مصادف با اولین روز بهار و عید نوروز برای ایرانیان ،روزی شیرین و به یادماندنی برای مردم نامیبیا نیز هست.چرا که در چنین روزی یعنی ۲۱ مارس ۱۹۹۰،مردم سیاهپوست نامیبیا بعد از سال ها مبارزه  علیه استعمار انگلیس و آپارتاید در آفریقای جنوبی ،طعم شیرین پیروزی را چشیده و استقلال کشور خود را جشن گرفتند. حضور در جشن استقلال نامیبیا برای من که سفیر ایران در زامبیا بودم، یک خاطره فراموش نشدنی و تاریخی بود. در آن تاریخ  با یک هیئت ایرانی به ریاست آقای حسین شیخ الاسلام معاون وزارت امورخارجه از زامبیا عازم”ویندهوک”پایتخت نامیبیا شدیم. سواپو یعنی سازمان ازادیبخش نامیبیا از اول انقلاب مورد حمایت ایران بود و به همین دلیل آقای سام نجوما رهبر سواپو که بعدا رئیس جمهور نامیبیا شد با هواپیمای اختصاصی جمهوری اسلامی ایران از اروپا به ویندهوک آمد.

مراسم استقلال نامیبیا، عصر اول فروردین یا ۲۱ مارس برگزار شد و ما پس از ورود به استادیوم بزرگی که محل برگزاری مراسم بود،به پاویون مخصوص شخصیت های خارجی هدایت شدیم.همه مهمانان از نقش جمهوری اسلامی ایران در حمایت از نهضت های ضد آپارتاید و استقلال نامیبیا خبر داشتند و ورود سام نجوما با هواپیمای ایرانی نیز نقل مجلس بود.در بدو ورود به پاویون آقای هاگ گینوب نماینده سواپو در زامبیا در حالی که اشک می ریخت به استقبال ما آمد و با یادآوری جلساتی که در لوزاکا داشتیم،از استقلال کشورش ابراز مباهات و از کمک های ایران تشکر کرد.

پس از ورود به پاویون و مشاهده سطح مقاماتی که برای این مراسم آمده  بودند به اهمیت استقلال نامیبیا و فروپاشی آپارتاید پی بردیم.در نزدیکی های ما، یاسر عرفات در حالی که کلت سنتی خود را به کمر بسته بود با حسنی مبارک رئیس جمهور مصرسخن می گفت.با دیدن این صحنه به آقای شیخ الاسلام گفتم ایکاش از این کلت برای مبارزه با اسرائیل استفاده می شد .

نلسون ماندلا،روسای جمهور اکثر کشورهای آفریقائی نظیر کنت کائوندا،موگابه،آراپ موئی،نایرره و دبیرکل سازمان ملل و بسیاری دیگر از مقامات ارشد جهان به صف ایستاده و به سام نجوما تبریک می گفتند.این تقدیر الهی بود که سام نجوما که زمانی از سوی غرب ،تروریست خوانده می شد حال به عنوان رهبر نامیبیا،در مقابل رهبران جهانی عرض اندام می کرد.

نخستین سخنران مراسم، دبیرکل سازمان ملل بود که سعی کرد با سخنان خود،استقلال نامیبیا را به حساب فعالیت های این سازمان بگذارد. وی با حرارت از نقش صلح طلبانه سازمان ملل که به تحقق استقلال نامیبیا انجامید سخن گفت و در سخنان خود نقش مبارزات مردم نامیبیا برای استقلال را کمرنگ کرد.این خط توسط دکلارک،رئیس جمهور نژادپرست آفریقای جنوبی هم دنبال شد و وی تبعیت از برنامه های صلح آمیز سازمان ملل را علت اعطای استقلال به نامیبیا دانست.دکلارک هنوز نتوانسته بود خود را قانع کند که در این جنگ حق و باطل شکست خورده است.

هنگامی که پرچم آفریقای جنوبی به پائین کشیده شد و پرچم نامیبیا به اهتزاز در آمد،سام نجوما چریک سیاهپوستی که سالها به عنوان رهبر سواپو همچون خاری در چشم  انگلیس و جهان غرب بود،اشک می ریخت. وی در سخنرانی خود  از این که نامیبیا سال ها تحت استعمار رژیم نژادپرست آفریقای جنوبی بود ابراز تاسف کرد و به روح شهدای راه آزادی درود فرستاد. نجوما پیروزی بر رژیم آفریقای جنوبی  را ناشی از مبارزات مستمر مردم کشورش و حمایت های کشورهای مستقل جهان از جمله کشورهای خط مقدم مبارزه با آپارتاید دانست.

آن روز نامیبیا که از قرن نوزدهم مستعمره آلمان بود و در سال ۱۹۴۵ از سوى سازمان ملل، تحت قیمومیت رژیم نژادپرست آفریقای جنوبى قرار گرفت،به دنبال مبارزات مسلحانه و عملیات پارتیزانى مداوم و مستمر نیروهاى مردمی سواپو و جمایت های کشورهای مترقی همچون ایران، سرانجام در اواخر سال ۱۹۸۹، دولت نژادپرست آفریقاى جنوبى را تسلیم خود کرد و استقلال خود را جشن گرفت.

سام نوجوما فردای آن روز در دیدار با هیات ایرانی از کمک های ایران تشکر کرد و پیروزی بر آپارتاید را موفقیت مشترک کشورهای آفریقائی و ایران دانست.وی  قول داد که بزودی از ایران دیدن کند.

نکته جالب در تاریخ مبارزات ضد نژاد پرستی ،این است که در روز ۲۲ بهمن۱۳۶۹ مطابق با ۱۱ فوریه  ۱۹۹۰ یعنی همزمان با سالروز پیروزی انقلاب اسلامی ایران،نلسون ماندلا از زندان مخوف آفریقای جنوبی آزاد شد و اول فروردین مصادف با عید نوروز نیز نامیبیا به استقلال رسید.