آخرین خبرهااسلایدرسیاسیملی
اصولگرایان؛ با پایداری‌ها «خداحافظی» می‌کنند؟ /برخاستن راست از دنده راست
گروه سیاسی : اصولگرایان شرایط منحصر به فردی پیدا کرده اند. آنها مدت هاست که خود را در چنین موقعیتی ندیده بودند. ریاست جمهوری، شورای شهر و شهرداری را به صورت کامل از دست داده و در مجلس هم صندلی های زیادی را در اختیار رقیب قرار داده اند.
اکنون آنها باید برای آینده سیاست ورزی خود تصمیم بگیرند. تدوام همراهی با جریانی که آنها را به این روزگار آورده یا بازگشت به آن جریانی که با طردش اینچنین از نردبام قدرت رسمی پایین آمد.
نکته اساسی همین است ؛ چند سالی است طیف چپ اصولگرایان قدرت بلامنازع این جناح شده است. در تمام این چند سال گذشته، همیشه صدای پایداری ، ایثارگران و رهپویان بوده که به عنوان صدای رسمی جناح راست شنیده شده است. نقطه آغازین قدرت یابی آنها درست از زمانی بوده که طیف سنتی راست گرایان ، حاشیه نشین شدند. از زمانی که علی اکبر ناطق نوری و امثال او توسط افراد دیگری از این طیف تندرو به کنار گذاشته شدند .
این طیف تندرو آنها اکنون سایه سنگین خود را روی کل جناح گسترانده و در هر انتخاباتی قدرت خود را به نمایش می گذارد. نشانه های این قدرت طلبی و تاثیرش بر جناح را می توان از سخنان موحدی کرمانی فهمید. آنجا که او در مصاحبه ای درباره لیست ۳۰ نفره تهران اصولگرایان برای انتخابات ۷ اسفند گفته بود: «اشکال آن لیست این بود که برخی افرادی که بودند، برای مردم ناشناخته بودند. در آن ائتلاف افرادی وارد شدند که سهم بیش از حد خواستند؛ این یعنی هوای نفس و سقوط.» او البته در جای دیگری از این مصاحبه گفته است: «قصد داریم تا از تمام احزاب و تشکل های اصولگرا که جمعیت قابل توجهی دارند، دعوت کنیم تا مبادا یک گروه بگوید چرا ما غائب بودیم. در انتخابات مجلس هم من این را گفتم اما نشنیدند. در همان ائتلاف ۲۱ نفره گفتم که باید همه اصولگرایان دعوت شوند، اما نپذیرفتند.»
اما اشاره آیت الله موحدی کرمانی به زیاده خواهی کدام گروه بود ؟ کدام بخش از اصولگرایان اجازه ورود به فرآیند وحدت را نیافتند که حالا یکی از دلایل شکست اصولگرایان بر شمرده می شوند؟ آنالیز فهرست انتخاباتی اصولگرایان در مجلس دهم نشان می دهد که جبهه پایداری در این لیست بیش از سایر جریان ها و تشکل های با سابقه اصولگرا بوده است. طیف بندی این لیست نشان می دهد که پایداری ها و افراد متمایل به آنها نزدیک به 40 درصد از لیست را در اختیار داشتند.
رخدادی که البته با اعتراض شدید سنتی ها و تشکل های با سابقه اصولگرا مواجه شد اما آنها در نهایت با توجه به تعهدی که برای پیروی از فهرست نهایی داشتند اعتراض خود را مسکوت گذاشتند .غلامرضا مصباحی مقدم روایت جالبی دارد از آن برهه :« حضور جبهه پایداری در ائتلاف ترکیب لیست را تحت تاثیر قرار داد و مطمئن بودیم لیست رای نمی آورد اما اصل ائتلاف برای ما مهم بود.»
نکته دیگر سخنان آیت الله موحدی کرمانی آن بخش از سخنان اوست که از غیبت برخی جریان های اصولگرا در فرآیند تهیه فهرست نهایی روایت می کند . با نگاهی به رخدادهای آن دوران برای ما یادآوری می شود که در واقع مهمترین گروهی که با فشار و تلاش جبهه پایداری وارد این فرآیند نشد فراکسیون رهروان و طیف‌های سیاسی نزدیک به این تشکل درون پارلمانی است. درواقع یک بخش از زیاده خواهی پایداری ها با حذف این جریان سیاسی مجال تحقق پیدا کرد.
از روحانی تا رییسی؟
کاملا معلوم بود که دل راست سنتی با جریان جدایی خواه از روحانی نیست . این را می توان از حرف های راستگرایان سنتی همچون محمد رضا باهنر ، مرتضی نبوی و غلامرضا مصباحی مقدم متوجه شد . آنها در سه ماه نخست سال گذشته نشانه های زیادی را نمایان کردند از اینکه میلشان به رییس جمهور ماندن حسن روحانی است .
محمد رضا باهنر همان زمان گفته بود :« روحانی یکی از نامزدهای بالقوه اصولگرایان در انتخابات ریاست جمهوری سال آینده خواهد بود.»
این اظهار نظر او که البته همراه شد با این سخنان غلامرضا مصباحی مقدم که گفته بود :« ما در زمان حیات مرحوم مهدوی کنی این موضوع را مطرح کردیم که در شرایط برابر حمایت از روحانی برای ما ارجحیت دارد و اخیرا نیز بحث تازه‌ای در این باره نداشته‌ایم و قاعدتا نظر ما بر منوال سابق است.»
مرتضی نبوی هم بعد از آن گفته بود :« من فکر می کنم آقای روحانی رای می آورد و بر کرسی ریاست جمهوری می نشیند.برداشت من این است که مردم ایران به هر رئیس جمهور دو دوره فرصت ریاست جمهوری می دهند. از نظر توصیه ای بهتر می دانم اصولگرایان سرمایه گذاری شان را روی انتخابات شوراها انجام دهند تا ریاست جمهوری. چرا که به هر حال آقای روحانی دور دومش است و کاندیدای اصلی ریاست جمهوری دور دوازدهم، ایشان است. »
هر چه بود تحولات در اردوگاه اصولگرایان آنچنان پیش رفت که باز طیف چپ اصولگرا قدرتمند تر از همیشه خود را نشان داد. آنها باز میدان را از راست گرایان سنتی گرفتند و کاندیدای مطلوبشان ابراهیم رئیسی را کاندیدای نهایی انتخابات ریاست جمهوری کردند.
از این راست گرایان تعداد زیادی سکوت پیشه کردند و برخی دیگر مانند علی اکبر ناطق نوری رسما به حمایت از روحانی پرداختند .
حالا انتخابات تمام شده ؛ طیف چپ اصولگرایان هر آنچه کرسی در اختیار جناح بوده را تقدیم رقیب کرده است . حالا سوال اساسی این است که آیا همچنان جناح می خواهد تابلوی خود را در اختیار پایداری و ایثارگران و رهپویان قرار دهد یا که نه باید منتظر این پدیده باشیم :«برخاستن راست از دنده راست»
/نامه نیوز
