فردوسی پور چه کار به رسول خادم دارد؟!

با احترام به منصور برزگر باید بگویم با این قسمت از حرف هایش درباره فردوسی پور موافق نیستم که می گوید:« فردوسی پور فکر می‌کند همه مثل خودش هستند که مافیا درست کنند. ما اگر می‌خواستیم بله قربان گو باشیم باید وزیر می‌شدیم. ما در کمیته فنی همه حرف‌هایمان را براحتی می‌زنیم و در آخر با جمع‌بندی به بهترین نتیجه ممکن که به نفع کشتی باشد می‌رسیم. ما نه نیازی به پول و قدرت و نه مسافرت خارجی داریم».

البته در دعوا حلوا خیرات نمی کنند و قرار هم نیست در پاسخ حرکت غیر حرفه ای عادل، دارودسته فدراسیون کشتی ساکت باشند و لام تا کام حرف نزنند.

ایراد کار اما از تهیه کننده و مجری نود است. حوزه برنامه عادل فوتبال است.فارغ از بحث های اجتماعی مثل زلزله و… که نود به آنها می پردازد و خوب هم هست که می پردازد و از اثرگذاری خود در جهت بهبود کارها استفاده می کند اما باید پرسید یک برنامه کاملا فوتبالی چکار به مسایل فنی کشتی دارد؟

عادل چرا باید به مسایل فدراسیون کشتی ورود کند؟ مگر در فوتبال کشورمان کم سوژه داریم که ته کشیده باشد و عادل مجبور باشد سراغ ورزش هایی جز فوتبال برود؟

این که او با حالتی تمسخرآمیز در بخش «نود درجه» اش به نحوه انتخاب رسول خادم به عنوان سرمربی تیم ملی فوتبال به اصطلاح «گیر» دهد اصلا زیبنده برنامه نود و عادل فردوسی پور نیست که بعدا پیشکسوت عزیزی چون منصور برزگر -که افتخاراتش بر کسی پوشیده نیست- چنین موضع تندی بر علیه او بگیرد.

عادل بهتر است به جز فوتبال و گاها مسایل اجتماعی کاری به ورزش های دیگر نداشته باشد. برنامه او «نود» است برنامه ای که انصافا کم به فوتبال ایران خدمت نکرده؛مخاطب نود دوست دارد در این برنامه به فوتبال و حواشی اش پرداخته شود و لاغیر.

با این حال باید اعتقاد قلبی ام را درباره او اینگونه بگویم که: عادل هرچند بعضی وقت ها در آفساید قرار می گیرد،هرچند بعضی وقت ها خطا می کند و البته داور خطایش را نمی گیرد اما او خیلی وقت ها گل می زند. -آن هم گل طلایی و دقیقه ۹۰ به اضافه چند دقیقه اضافه-.او احتیاج به نصیحت امثال من ندارد.عادل زرنگ تر از این حرف هاست اما به هر حال بعضی وقت ها پنالتی هایش گل نمی شود،که ایرادی هم ندارد، برای همه اتفاق می افتد…

عادل اما این را هم باید بداند که همیشه «حق» با او نیست و دیگران هم «حق» دارند؛همین.

نکته:اشتباهی بزرگ تر از آن نیست که آدم باور داشته باشد که همیشه حق دارد/باتلر