همین شغل را اگر مشکلی نداشته باشد ادامه می‌دهم و با همین دوستان و همکارانم کار می‌کنم. من خودم درد این بچه‌ها را می دانم. این شغل، شغل شریفی است، شغل شرافت‌مندانه‌ای است.
به گزارش تدبیرشرق، انتخابات این دوره از شوراهای اسلامی در گوشه وکنار کشور با اتفاقات عجیبی همراه بوده است؛ از محمدحسن علی‌پور هم به عنوان یکی از این پدیده‌ها یاد می‌کنند. رفتگر ۴۲ ساله ای که می‌گوید نماینده قشر رفتگر و البته بقیه مردم آسیب‌پذیر شهرش در شورای شهر خواهد بود. گفت‌و‌گوی ما را با این پاکبان تحصیل‌کرده را از دست ندهید.
آقای علی پور چند سال است رفتگر شهرداری هستید؟
حدود ۱۵ سال است که رفتگرم و با شرکت‌های مختلف کار کرده‌ام.
یعنی پیمان‌کاری هستید؟
بله. مدتهاست که واگذار شده‌ایم به بخش خصوصی.
شما یکی از کارگران تحصیل کرده شهرداری هستید.
بله …درست است. من به سختی وقتی مشغول این کار بودم به خاطر علاقه ای که به ادامه تحصیل داشتم درس خواندم و وارد دانشگاه شدم. به خاطر اینکه می‌خواستم نشان بدهم خواستن توانستن است و با توکل به خداو با دعای پدر ومادر در این راه موفق شدم و الان لیسانس روابط عمومی دارم.
با چه مدرکی وارد این شغل شده بودید؟
با دیپلم کار و دانش.
کدام دانشگاه درس خواندید و چرا روابط عمومی راانتخاب کردید؟
من در دانشگاه فرهنگ و هنر درس خواندم که علمی کاربردی است و به خاطر اینکه می‌خواستم کارهای فرهنگی انجام بدهم و می داستم با این رشته می توانم ارتباط بیشتری با مردم برقرار کنم دراین رشته درس خواندم.
دراین ۱۵ سال که شما رفتگر بودید و از مدرک دیپلم به لیسانس رسیدید تغییری در شرایط شما بوجود آمد مثلا حقوق تان بیشتر شد؟
والله هیچ‌گونه تغییری به وجود نیامد و من با یک کارگر تحصیل نکرده هیچ فرقی نداشتم؛ همه حقوق را یکسان می‌گرفتیم. من خودم بعد از ۱۵ سال سابقه ، با بیمه حدود یک میلیون و دویست و خورده‌ای حقوق می‌گیرم.
بجز شما بین همکارانتان باز هم رفتگر تحصیل کرده وجود دارد؟
بله . چندتایی هستند مثلا یکی از همکارانم لیسانس حسابداری دارد که به امید خدا در شورای شهر حتما برای تغییر وضعیت افرادی که شرایطی این طوری دارند برنامه دارم.
بعنوان یک رفتگر از شرایط شغلی و اقتصادی تان راضی بودید؟
نه اصلا. شرایط اقتصادی و وضعیت شغلی من و همکارانم متاسفانه خوب نیست و اصلا همین موضوع یکی از دلایلی بود که من درانتخابات شوراها ثبت نام کردم.
یعنی شما نماینده صنف رفتگر هستید؟
بله نماینده همه همکارانم و همه افرادی که مثل من هستند و البته همه قشرآسیب پذیر شهر رشت.
یعنی این موضوع انگیزه شما برای ثبت نام در انتخابات شوراها بود؟
بله…ببینید این اعضایی که در دوره‌های قبلی به شورا می‌رفتند همیشه به من و همکارانم وعده می‌دادند که شرایط شما را تغییر می‌دهیم. اما وعده‌هایشان همیشه وعده سرخرمن بود و به هیچ‌کدام شان عمل نمی‌‌کردند. آنها فقط فقط رای ما را می‌خواستند اما وقتی که می‌رفتند و در جایگاه شورا قرار می‌گرفتند دیگر این شعارها و این قول ها را فراموش‌می‌کردند. درحالیکه من و همکاران بی‌نهایت گرفتار هستیم. من می‌دانم که خیلی وقت‌ها حتی یک حبه قند خانه همکارانم پیدا نمی‌شود که چایی بخورند . حقوق خیلی هایشان سروقت پرداخت نمی‌شود . دو سه ماه یک بار حقوق می‌گیرند. بیمه‌هایشان درست و حسابی رد نمی‌شود. به خاطر همین با خودم گفتم ، خدایا همه اینها می‌آیند به من و امثال من وعده و وعید می‌دهند و می‌روند چون از جنس ما نیستند، ما را یادشان می‌رود. همان موقع به دلم افتاد که در انتخابات ثبت نام کنم . گفتم خدایا این راه سخت است اما تو این راه را بر من هموار کن و خدارا شکر به لطف خدا و کمک همکارانم و دوستانم و اعتماد مردم شهرم من هم انتخاب شدم.
موقع ثبت نام فکر می کردید انتخاب شوید؟
والله ته دلم روشن بود البته استرس هم داشتم اما همان موقع رفتم استخاره گرفتم و خوب شد و همانجا گفتم خدایا به امید تو …
چقدر هزینه کردید برای تبلیغات؟
هزینه زیادی نکردم. سرمایه من همین همکارانم،همین دوستان و خانواده هایشان بود که چهره به چهره برای من تبلیغ می کردند.
یعنی پوستر چاپ نکردید؟
چاپ کردم اما خیلی زیاد نبود کلا یک میلیون تومان هزینه چاپ پوستر و کارت شد. حتی برای پوستر هم با همین لباس رفتگری عکس انداختم.
چرا؟
چون من کارمند نبودم؛ من در طول شبانه روز بیشتر از بقیه لباس ها همین لباس رفتگری را می‌پوشم. کت و شلواری نیستم که. مردم من را با این لباس دیده اند. به خاطرهمین تصمیم گرفتم با همین لباس عکس بیندازم که اتفاقا برای مردم هم خیلی جالب بود حتی آنهایی که من را نمی‌شناختند.
حالا که عضو شورای شهر شده‌اید تکلیف شغل قبلی تان چیست؟
همین شغل را اگر مشکلی نداشته‌باشد ادامه می‌دهم و با همین دوستان و همکارانم کار می‌کنم. من خودم درد این بچه‌ها را می دانم. این شغل ، شغل شریفی است ، شغل شرافت‌مندانه‌ای است من افتخار می کنم که با لباس رفتگری وارد شورای شهر شده ام و هیچ‌وقت از اصالت خودم برنمی‌گردم. چون این شغل برایم مقدس است و ۱۵ سال عمرم را در این کار گذارنده‌ام. من یادم نمی رود که از جاروزنی و نظافت سرویس های بهداشتی اماکن عمومی شروع کردم و به اینجا رسیدم.
امکان دارد با همین لباس ها در جلسات شورا هم حاضر شوید؟
چراکه نه. یا با همین لباس ها یا با لباسی که خیلی خیلی خاکی و معمولی است. من اصل خودم را فراموش نمی‌کنم.
مردم یا همکاران تان دراین مدت چه مطالباتی از شما داشتند؟
همه می‌خواستند که عدالت رعایت شود و پارتی بازی وجود نداشته باشد وامکانات برای همه مردم شهر یکسان باشد..همکاران خودم هم می‌خواستند که وارد یک سیستم شغلی خوبی بشوند و بیمه و مزایا و امنیت شغلی داشته باشند .
اقای علی‌پور ازدواج کرده‌اید؟
بله یک پسر ۱۰ ساله هم به اسم علیرضا دارم.
ساکن کدام محله هستید؟
من در محله حمیدیان انتهای خیابان هنرپرور مستاجر نشین هستم. سه میلیون پول پیش داده‌ام با ماهی ۲۲۰ هزارتومان. که خانه ام فاقد آب شهری وامکانات است. کلا محله ما یک محله خاکی است که وقتی باران می‌بارد شدیدا گل و لای می شود و رفت و آمد سخت می‌شود.
پس حتما رسیدگی به وضعیت این محله مثلا آسفالت و … هم جزو برنامه هایتان در شوراست؟
هم این محله ، هم محله‌های دیگری که وضعیت مشابهی دارند و تاحالا به وضعیت شان رسیدگی نشده‌است.
بعنوان یکی از کاندیداهای شورا برای تبلیغات پوستر هم روی دیوارها چسباندید؟
نه زیاد. چون خودم می‌دانم که همکارانم خیلی موقع تمیز کردن این پوسترها اذیت می‌شوند.
چقدر رای آوردید ؟
۱۷هزار و خورده ای.
موقعی که نامزد شدید به شما پیشنهاد شد که عضو لیست اصولگرا ها یا اصلاح طلب ها بشوید؟
بله از گوشه و کنار به من پیشنهاد شد اما من دوست داشتم که مستقل عمل بکنم چون نمی‌خواستم که وارد جناح خاصی بشوم.
کلا چه برنامه ای را در شورا دنبال می‌کنید؟
فکر می‌کنم که در شورای شهر رشت باید یک همدلی خاصی بوجود بیاید و به وضعیت قشر ضعیف بیشتر از قبل رسیدگی شود .از بحث های حاشیه ای و جنجالی هم دوری شود و هدف خدمت به مردم باشد. هدف من فقط خدمت به مردم است.
/خزر
