خرید آرا، خیانت بزرگ علیه مردم / مردم سالاری با خرید آرا به مضحکه ای بدل می شود
اختصاصی تدبیر شرق- از خرید آرا و ورود شهر خواران فاسد و خائن به مردم و شهر ،به شورای اسلامی شهرمان جلوگیری کنیم
احمد میر احسان : تمایز نظام هایی که حقیقتاً به مشارکت و نقش مردم در اداره جامعه باور دارند و مردم سالاری رشد یافته با نظام هایی که همان قوانین را بر کاغذ، پذیرفته اند کجاست؟ نظام هایی که عملاً اوضاع سیاسی/ اجتماعی و مدیریتی شان در همه حوزه ها، مثل سیاست، اقتصاد، فرهنگ گرفتار انواع روشهای فاسد استبداد یا هرج و مرج ضد دموکراتیک است و انواع الیگارشی و مونارشی و پست اندازی قدرتمدارانه و آریستوکراسیک و حتی فاسدتر از آن را محقق می سازد. واقعا فرق در کجاست؟ قوانین مکتوب که یکی است!
حقیقت آن است که یک ساز و کار مردم سالارانه یا دموکراتیک و متکی بر ارزشهای معنوی و اخلاقی اسلامی که با دروغ، فریب کاری ، وانموده سازی، تضییع حقوق مردم و اراده و انتخاب آنان می ستیزد، اولاً که نهان روش نیست و به شعبده ی انتخاباتی دروغین نمی پردازد و نیز روندی از نهاد سازی را به اجرا می گذارد که منجر به کنترل دقیق رویدادهای بنیادین انتخابات سالم و پس از آن عمل به قانون می گردد. نهادهای کنترل گر، مانع هر دست اندازی و ضایع کردن قوانین و هر تخطی و انحراف و سوء استفاده قدتهای مالی و سیاسی و هر اتوریته ی ضد قانونی در کار تشکیل و کارکرد نهادهای دموکراتیک جامعه در عمل است این کنترل برای اجرا و عمل صادقانه ی قوانین، مهمترین فرق جوامع دارای نهادهای مضبوط مردم سالار با جوامعی است که درآن ها دموکراسی و مردم سالاری در حد همان قوانین گرد و غبار گرفته باقی می ماند. امروز انتخابات جراحی شده که با انواع ابزارهای فریب کارانه همراه در غرب و در شرق، صورتکی مضحک از دموکراسی سالم ارائه کرده است.
***
در ایران در تمام دوران پهلوی ها، جز دوره ای کوتاه در دوره مصدق، انتخابات واقعی وجود نداشت. و در همان دوران هم فئودال ها و اربابان که افسار رعایای خود را در دست داشتند، یا قدرتمداران هر منطقه با ارعاب و رشوه و انواع ابزارهای تحت تأثیر قرار دادن اراده رأی دهندگان بی سواد و جاهل با زور و تقلب می کوشیدند انتخابات را بی محتوا سازند.
انتخابات طبق قانون ، اولین بار پس از انقلاب اسلامی، در رفراندوم تعیین نظام جمهوری اسلامی آری یا نه در جوّی انقلابی توأم با احساسات شدید پیروزی صورت گرفت و این انتخاباتی واقعی و بی تقلب بود که اراده ملت را متجلی می کرد هرچند در جوّی شتابان و احساسی تحقق یافت. از آن پس انتخابات متوالی ویژگی ساختاری تشکیل نهادهای جمهوری اسلامی تا امروز بوده است. انتخاباتی که هربار فراتر از یک انتخابات حامل سند اثبات حمایت مردم از نظام و مقاومت برابر دشمن خوانده شده است ولی انتخابات شورای شهر تفاوتی با انتخاب ملی دارد ،زیرا در اینجا بیشتر مساله اداره شهر مطرح است نه آرمانهای فرا عمل گرا .
اما باید شجاعت آن را داشت و با پژوهش علمی، روشن کرد، موانع اجرای انتخابات سالم در ایران در تجربه چهار دهه اخیر چه بوده است و آن ها را رفع نموده آیا واقعاً شورای شهرها، افراد متخصص برای مدیریت سالم شهری را درهمه جا محقق ساختند، یا گاه به بدترین عرصه و موهن ترین فساد جاهلی بدل شدند؟
پدیده منفور خرید آرا در انتخابات شورا ها در پاره ای از شهرها از جمله این تباهی و فسادهای رایج است که گویی اراده ای برای نابودی آن وجود ندارد.
پرسش آن است که چرا گزارشی پژوهیده و سراسری از آسیب های جدی علیه مردم سالاری اسلامی در ایران در دست نیست و به اطلاع مردم نمی رسد و همه چیز با بی اعتنایی به دست تقدیر رها شده است و اهمیتی به حل این مشکل بنیادین نمی دهند که انتخابات را بدل به مضحکه منزجر کننده می نماید و از مشارکت مردم آگاه که به خود احترام می گذارند، جلوگیری می کند.
ممکن است دیدگاه های عقب مانده ای در مدیریت شهری و در مدیریت کشور از افشاء و برنامه علنی کردن معضل بزرگ و پایان دادن به این رفتار بی شرمانه و مجرمانه، جلوگیری می کند. پس باید همه کسانی که این چنین قانون اساسی و کیان جمهوری اسلامی و آبروی اسلام و حقیقت یک انقلاب عظیم را که هزاران انسان عالم و مومن و نخبه و صدیق و ارجمند خونشان را برای برپانگهداشتن اش اهداء کرده اند، به بازی تفکر جاهلانه خود گرفته و از پاکسازی انقلابی نظام و سلامت آن ممانعت به عمل می آورند از کار برکنار شوند. کسانی که قدرت و صندلی خود را بیشتر از تقدیر و سرنوشت جمهوری اسلامی و تکالیف دینی و ملی شان دوست دارند و برای حفظ مقام و جاه طلبی خود، حق الناس را تباه می کنند و از حق و تکلیف مردم نگاهبانی نمی نمایند و با بهانه های مختلف به توسعه فساد و تداوم آن کمک می کنند. بهانه هایی از این دست که علنی کردن این خیانت و جرم، آبروی نظام را برباد می دهد یک دروغ محض است! زیرا مبارزه با فساد سبب شرافت و حیثیت هر نظام اجتماعی و سیاسی و اقتصادی ، هر نظام و نهاد ملی و بین المللی است. بهانه آن که بروز دادن تقلبات و سرقت آرا بوسیله خرید، سبب کم شدن مشارکت مردمی می شود، دروغ دیگری است. هزاران هزار انسانی که به خود احترام می گذارند، وقتی می بینند در تشکیل یک نهاد، تقلب و خرید آرا نقش اساسی ایفا می کند، مسلماً به خود زحمت نمی دهند تا به خود توهین کنند! و از مشارکت در چنین انتخاباتی چشم می پوشند، اما اگر مطمئن باشند، هر کس رای واقعی خود را خواهد داشت، مسماً برای جلوگیری از حضور افراد بی صلاحیت که چشم طمع به صندلی و مقام می دزدند و شهرها را با حضور مجرمانه و دزدانه خود نابود می کنند، وارد کارزار انتخابات می شوند و افراد متخصص، سالم و متقی را که شرافت و درستی آنان مسجل است به مدیریت شهری می گمارند.
خرید آرا، جرمی فجیع در حد جنایت و خیانت شهری است و ما شاهدیم چه افراد بی صلاحیتی به این وسیله وارد حوزه قدرت شده اند و چه بلایی بر سر شهر آورده اند.
زمانی بزرگانی چون حضرت امام (ره) آیت الله مطهری، آیت الله بهشتی، آیت الله خامنه ای، مرحوم آیت الله هاشمی رفسنجانی و … نقد اصلی شان بر انتخابات کشورهای سرمایه داری چون آمریکا، نقش طبقه کوچک سرمایه داران بزرگ در خرید آرا و فریب مردم و نا ممکن بودن رقابت واقعی بود. آیا دردناک نیست، زمانی که نوبت به تأسیس نظام جمهوری اسلامی می رسد که تجلی عدل و امانت داری آرا و قانونمندی و سلامت اخلاقی و صداقت باید باشد، پس از چهل سال، آرای مردمی جاهل و بی سواد و فقیر و بی مسئولیت خریده شود و افرادی شیاد و فاسد اختیار و زمام شهر را به سود منافع دنائت بارخود به دست گیرند و شهر را غارت کنند و شهر خواری بدتر از آدمخواری بوسیله همین مفسدان رواج یابدو حیات شهرها بخطر افتد.
کسی که رای می خرد مسلماً مجرم است و گرگی است در لباس چوپان و اولین گام را در خیانت به مردم برداشته است . چنین فردی چگونه صلاحیت دارد که وکیل مردم و از سوی آنان مدیر کشور و شهرها محسوب شود. نتیجه ویرانی ها و تخریبی است که به اسم نوسازی همه این سال ها اتفاق افتاده است. پس خواست از بین بردن خرید آرا و دستگیری مجرمان باید از جمله خواستهای اصلی در انتخابات شوراها و مجلس باشد.
